HERCAİ

1. BÖLÜM

evet başlıyoruz ha şunu da söyleyeyim konu aynı ama kurgu farklı benim ki hüzünlü son olabilir reyyan miranı affetmeyebilir. vs 

Sabah kan, ter içinde kalmış bir şekilde gözlerini açtı Reyyan.Rüyasında  yarı yolda bırakılıyor, düşüyor itibarı kalmıyor herkesten utanır duruma geliyordu. sakin ol Reyyan dedi kendi kendine en iyisi ata binmek diye düşündü genç kız                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            mavi  diye  atını okşayıp sevmeye başladı.  sonra atına binip kendini tek huzurlu hissettigi mardin in engebeli yollarında bir uçuruma sürdü atını . Her zaman dedesi Nasuh Bey tarafından hakarete ugramıştı Dedesi onu mahvediyor, biricik torunu Yaren i ondan üstün görüyordu.yaren de bunu fırsat biliyor reyyan ı aşagılamak için hiç bir fırsatı asla kaçırmıyordu.

Uçurum da biraz durdu. evdekilerin onu fark edecegini düşünerek geri dönmek üzere atına bindi.Bunları düşünerek ilerlerken bir arabanın üstüne geldigini fark etti. ama genç kız çoktan düşmüştü bile kim bilebilirdi ki bu adam onun kaderini degiştirecek kişi oldugunu.

Miran ASLANBEY anlatımından:

arabamda ilerlerken  annemden hatıra hüzünlü bir şey dinliyordum. uzaklara dalmıştım. birden bir genç kız belirdi karşımda ama fren yapmakta geç kalmıştım.

kız yere düştügünde hemen arabamdan hızlıca inip yanına koştum. yüzündeki saçlarını çektim bu oydu Reyyan Şadoglu ay gibi parlayan yüzü var off ne saçmalıyorum miran kendine gel kızın alnında küçük bir yara vardı onu napacagımı düşünürken kızı  kucaklayıp arabanın arkasına yatırdım. Kızı tabi ki evine götürecektim. haa nerden mi tanıdım bu kızı bu kızdan intikam alıcaktım onla birlikte olup ertesi gün terkedecektim. biliyorum kimsenin böyle bir şey yaşamayı asla hak etmez. Bu kızın tek suçu Hazar Şadoglu nun kızı olmak.

Ben böyle düşünürken kız gözlerini yavaşça aralamya başladı. nerdeyim diye sordu telaşlı ses tonuyla birden bagırmaya başladı. İmdat kimsin sen sen beni ne cürretle kaçırırsın. sesi son derece naif diye düşünmeden edemedim dogrusu. Ben size yanlışlıkla çarptım şimdi sizi evinize götürüyorum.

sen benim evimi nerden biliyorsun dediginde bir şey demedim. şurası benim evim diyerek eski püskü bir evi işaret etti. Onun bir sadoglu oldugunu bilmedigimi sanıyor. yol  boyu kafamı ütüledi . yolda ismimi sordugunda miran demiştim. 

Evin kapısının önüne geldigimde git dedi korkuyla anlaşılan beraber gözükmemizi istemiyordu. Gitsem nolur benimle evlenmek zorunda mı kalırsın deyip kapıya yöneldim ve tıklattım

evet bugünlük bu kadar oylarsanız ve beni takip ederseniz sevinirim