Zombi Virüs

2.3) BASKIN

Baba'nın bulunduğu yere doğru yola çıkmış ve saldırı planını aramızda bölüşmeye başlamıştık.

Tolga'nın yaşı 18 benim ki ise 20 olmuştu. Uzun zamandır Dilara ile ikisi çıkıyorlardı ve artık bundan sonra evlenmeyi planlıyorlardı.

Arçelik mağazasının önüne geldiğimizde Dilara ve Alara yan binaya çıkarak yerlerini aldılar.

Etrafta bulunan zombileri sessiz bir şekilde susturucu ile öldürdükten sonra molotofları alarak Arçelik binasının penceresinden içeri attık.

İçeri tutuşmuş adamlar ise dışarı kaçmaya çalışıyorlardı. Dışarı çıkan adamları Alara ve Dilara teker teker indiriyordu. Arada kaçanları ise biz indiriyorduk.

Kapıdan tanıdık bir sima bize doğru koşuyordu. Bu Mücahit'ti. Koşarken "kurtarın beni!" diye bağırdı.

Tam onu kurtarmak için ona doğru koşarken bir silah sesi ile irkildim. Mücahit yere serildi. Onu vuran kişi Baba'nın kendiydi.

Mücahit sağ salim şimdiye kadar nasıl hayatta kalmıştı? Ama bunların yanıtı alınamadan Baba onu öldürmüştü.

Burada yaklaşık 30 adam vardı. Bunların yarısı molotoflar sayesinde imha edildi. Geriye 15-20 tane adam kalmıştı.

Biz bu adamları öldürmekle meşgulken Baba olay yerini terk etmeye çalışıyordu. Fazıl abi bunu fark ederek Baba'nın koştuğu yönün tam tersine koşuyordu ama neden?

Ortalık iyice kızışmıştı. Baba'nın bir adamı eline aldığı bir ağır silahla etrafa rastgele ateş ediyordu. Biz de bu yüzden kafamızı bile kaldıramaz olmuştuk.

Mühimmatımız bitmek üzereydi adamlar ateş ederek üzerimize yaklaşıyorlardı.

Fazıl Abinin Gözünden
Bu piç herifin kaçmasına izin veremezdim ama ona yetişmem imkansızdı. Binanın altında bulunan araba ile kaçmıştı. Etrafta ne araba ne de işe yarar birşey yoktu. Taa ki onu görene kadar.

Hemen eski hastaneye doğru hızla koşuyordum. Bu nasıl aklımıza gelmemişti ki. Hastane helikopteri onu alabilirdim.

Çatıda karşıma bir zombi çıktı. Hiç beklemeden belimde taşıdığım bıçağı zombinin kafasına doğru salladım. Zombinin kafasına saplanan bıçak onu yere serdi.

Alara çalıştırırken görmüştüm bunu yapabilirim, yapmak zorundayım.

Helikopteri çalıştırarak Baba'nın gittiği yöne doğru hızla gidiyordum. Baba'nın aracını gördüm o da beni fark ettiği için aracın gazına biraz daha bastı.

Geriye dönerek bana ateş ediyordu. Ben de ona ateş ettim ama bir türlü onu vuramamıştım. Onun bir kez daha kaçmasına izin veremezdim.

Helikopteri son hızla Baba'nın aracına doğru indiriyordum. Baba zikzak çizerek beni atlatmaya çalışıyordu ama o kadar da kolay değil.

Helikopteri, aşağıda bulunan Baba'nın aracına hızla çarptım.

Dursun'un Gözünden
Bir helikopter Baba'nın peşine düştü. Sanırım bu Fazıl abiydi ama helikopterin gittiği yerde bir patlama oldu. Umarım Baba Fazıl abiye birşey yapmamıştır.

Bunlar kafamı korcalarken telsizin cızırtısı aklımı başıma getirdi. Konuşan Dilara ve Alara'ydı.

"Dursun, Tolga hemen güvenli bir yer bulun birazdan ora havaya uçacak"

Tolga'ya dönerek"sanırım bunlar bir çılgınlık yapacak şuradaki binanın arkasına kaçalım" dedikten sonra adamın silahı tutukluk yaptı Tolga'ya dönerek "ya şimdi! ya da asla" diyerek oradan koşarak uzaklaşırken adamlar da peşimizden koşmaya başladı.

Tam o sırada bir ıslık sesine benzer bir ses bize hızla geliyordu. Kafamı geri çevirdiğimde bir roket bizi kovalayan adamların tam ortalarına düştü. Patlamanın etkisiyle adamlar paramparça olmuştu.

Biz de patlamanın ardından yere düştük. Kulaklarım çınlıyordu etraf kan ve et parçaları ile dolup taşmıştı.

Yerimden kalkarak Fazıl abinin babayı takip ettiği yöne doğru ilerliyordum. Tolga da arkamdan beni takip ediyordu.

Olay yerine geldiğimizde Fazıl abinin helikopter ile Baba'nın aracına çarptığını fark ettik. Fazıl abi son neseflerini veriyordu.

Bizi görünce eli ile dağa doğru işaret etti ve "işi bitirin" diyerek canını teslim etti. Dağa doğru baktığımda Baba yerde sürüklenerek kaçmaya çalışıyordu.

Tolga ile peşinden koşarak gidiyorduk.  Zaten ayağa kalkmaya bile hali yoktu anlaşılan onun işi bitti artık.

Hatalar için kusura bakmayın lütfen
İyi okumalar.

Görüş ve önerileriniz için
Yorum atmayı unutmayın lütfen..