Hırka || texting

/15/

Medya Berk... Küpeleri boşverin jsjsjskwkaskkz

Çok tatlı ayrıca yerim :')

Güzel bir karar aldım bakalım yapabilecek miyim? (Bu kitapla ilgili değil)

~~~~~~~~~~~~~~~~

Hırka: Berk...

Hırka: İyisindir umarım

Hırka: Sana birşey olacak diye çok korkuyorum...

Hırka: Kıyamıyorum sana

Hırka: Bu üç senedir benim için böyle

Hırka: Üç sene...

Hırka: Çok uzun bir zaman gibi geliyor dimi

Hırka: Benim için öyle değil sanki seni daha dün görmüşüm, daha dün intihar etmekten dönmüşüm gibi geliyor bana...

Hırka: Seni çok seviyorum herşeyden çok

Hırka: Ben kendimi sevmezken seni sevmeye başladım Berk...

Hırka: Umarım iyileşmişsindir

Hırka: Çorbayı sen alırken yüzünü görmüştüm solgundu

Hırka: Mesajları umarım sabah okursun bu saatte uyanmanı istemem

Hırka: Güzel uyu kalbini sevdiğim adam... ♥

Berk çevrimiçi 03:26

Hırka: Uyandırdım işte off

Berk: Uyumuyordum bilinmeyen

Berk: Daha iyiyim merak etme

Berk: Solgundum evet ama şimdi biraz da olsa kendimdeyim

Berk: Sevgin için ne demeliyim bilmiyorum ve hiçbir zamanda bilemeyeceğim...

Hırka: Deme öyle deme

Berk: :/

Hırka: Yarın okula da gelmiyorsun Berk

Berk: Tamam tamam

Hırka: Sabır!

Hırka: Ayrıca sen iyiyim dedin ama pek inanasim gelmedi

Hırka: Şey, görüntülü konuşalım mi 5-10 dakika sadece

Hırka: Tabii ben ekranı kapatacağım sadece seni göreceğim :))

Berk: Aaaa ama aq olmaz öyle

Berk: Seni merak etmeye başladım

Hırka: :))))

Berk: Gülme gülme

Berk: Çünkü ben güleceğim

Berk: Arıyorum :)))

Hırka: Gerçekten mi lan?!

Berk: Aradım

Berk

Bilinmeyeni görüntülü aramaya başladım. Her ne kadar ilk zamanlar sinir olsam kızsam da konuşmayı sevmiştim yani. Merak da ettiriyordu kendini iyice.

Görüntülü aramamı kabul edince gülümsedim. Bir süre sessiz olduk o kesin ekranı gözüne sokarak beni izliyordu.

Hırka: Gerçekten iyi gözüküyorsun

Mesaj atınca şaşırmıştım yani ne bileyim en azından mırıltı şeklinde de olsa konuşur sanmıştım. "Gerçekten konuşmayacak mısın?" Karşı taraftan tırnak tıkırtısı duyunca bana mesaj yazdığını anladım.

Hırka: Evet çünkü bir kaç kez beni gördün yani sesimi falan da sanırım duydun o yüzden malesef karşına çıkana kadar olmaz...

Onun beni göreceği için kafamı sallamakla yetindim. Ne konuşacağımızı bilmiyordum. O ne kadar beni tanısa da konuşmuyordu, ben zaten hiç tanımıyordum onu o yüzden ne diyeceğimi hiç bilmiyordum...

Bir süre sessiz olduk. Sonra yavaş yavaş konuşmaya başladım. "Sen iyisin değil mi?" Yine birşeyler yazmaya başladı.

Hırka: Evet iyiyim senin gibi :)

Gülümsemiştim. Beni güldürmeyi başarıyordu.

Bilinmeyenin oradan bir ses gelmeye başladı ama tam anlayamıyordum. Kulağımı biraz telefona yaklaştırdım.

"Lan! Sen gece gece kiminle konuşuyorsun?! Orospu mu olacaksın başıma bide!"

Ve bir tokat sesi. Aynı zamanda telefonun kapanma sesi.

Sinirle ayaklandım. Telefonu yatağa fırlatım. İyiyim derken ciddi değildi. Yurtayım derken ciddi değildi.

Yalan söylemişti.

Ama neden? Onu düşünmemi istemiyor olabilirdi ama yalan söylemesi gerekmezdi.

Dayak diyor olduğu aklıma geldiğinde sinirle ayağımı sandalyeye geçirdim. O arada dayak yerken ben burada uyuyacakmıydım? Yapamazdım.

Ne yapacağımı bilmez bir şekilde odamda tur atıp duruyordum. Hiçbir şeyini bilmiyordum. Evini bilsem giderdim ama bilmiyordum Allah kahretsin ki bilmiyordum!

Tekrar sandalyeye tekme attığım sıra kapı açıldı. Cemre girmişti. "A-abi g-gelebilir miyim?" Kafamı salladığım gibi kucağıma zıpladı. Ağlamaya başlamıştı.

"Ne oldu prensesim? Neden ağlıyorsun?" Kafasını kaldırdı ve gözleri dolu dolu bana bakmaya başladı konuşmaya çalışıyordu. "A-abi s-sen g-gidiyordun r-rüyamda L-lütfen g-gitme..." Kafasını tekrar omzuna gömdü ve tekrar ağlamaya başladı.

"Gitmem ben Cemre'm gitmem. Gel beraber uyuyalım..." Koltuk altlarından alıp yatağa yatırdım. Bende yanına yattım ama uyumaya hiç niyetim yoktu. Bilinmeyen orada dayak yerken olmazdı.

Cemre sakin sakin nefes alıp vermeye başlandığında uyuduğunu anladım kafasına bir öpücük koydum ve sımsıkı sarıldım. "Bilinmeyeni tanımadan ona sarılmadan, senin büyüdüğünü görmeden gitmem Cemre'm..."

OY ve YORUM yapmayı UNUTMAYALIM!