Hırka || texting

/17/

Pek iyi bir bölüm olmadı ama olsun...

~~~~~~~~~~~~~~~~~

Berk: Seni gördüğümden beri yazmıyorsun Mehir neden?

Berk: Sana alıştım gitme dedim ama sen yazmıyorsun

Berk: Neyse...

Berk: Bugün öğlen basketbol maçım var gelir misin?

Berk: Maçtan sonra herkes eve gidecekmiş zaten

Berk: Sende gel lütfen Mehir

Berk: Gelirsen çok mutlu olurum

Berk: Kısaca beni seviyorsan gel...

Hırka çevrimiçi

Hırka yazıyor...

Hırka: Yazmak istiyorum ama utanıyorum Berk

Hırka: Maçına tabiki geleceğim çoktan hazırım

Berk: Çok teşekkür ederim

Berk: Seni orada görmeyi sabırsızlıkla bekliyorum...

Hırka: Taqmna

Hırka: Tamam*

Berk: Hadi görüşürüz

Hırka: Görüşürüz...
(Görüldü)

Berk

Spor kıyafetlerimi çantama koydum. Telefonumu eşofman'ın cebine koyup hırkamı giyip odamdan çıktım.

Basketbol maçım vardı ve Mehir gelecek diye heyecanlanmıştım.

Spor ayakkabımı giyip evden çıktım. Fırına uğrayıp poğaca alıp yemeğe başladım. Kalbim ağzımda atıyordu baya heyecanlanmıştım.

Okula geldiğimde saat 11:27'ydi. 12:00 da maç başlayacaktı. Soyunma odasına gidip maç kıyafetlerini giydim hırkamı da elime aldım çünkü her maçta hırkamı sahada bir yere koyuyordum uğurum gibi birşey olmuştu. O hırkam olmadan maçı kazanamıyorudum.

Sahaya geldiğimde hırkamı koyacak bir yer arayışındaydım. Maça gelen insanlara baktığımda Mehir'i gördüm. Hemen yanına gitmeye başladım.

Yanına geldiğim gibi bana baktı. "Gelmişsin...
Teşekkürler."dediğimde kafasını eğip güldü.

Elimdeki hırkayı onun eline koydum. "Maç bitene kadar sende kalsa olur mu?" Kafasını kaldırdı. Şaşırmış gibiydi. "T-tamam B-berk" Kekelemişti.

Yanağını öptüm ve göz kırptım. Bunu neden yaptığımı bilmiyordum ama içimden yapmak gelmişti...

~~~~~~~~~~~~~~~~

Maçı kazanmıştık. Sahanın kenarındaki sandalyelerden birine oturup su içiyordum ki Mehir geldi.

"Hırkanı g-getirmiştim de... " Elime hızla bırakıp gitmeye kalkmıştı bileğinden tutup yanıma oturttum. Kafasını eğmişti hemen.

"Teşekkür ederim Mehir. Nasılsın?" Konuşmak istiyordum. "İ-iyiyim s-sen?" Kafamı salladım sadece.

"Herkes gidiyor seni de eve bırakayım mı?" Eve bırakmak istememin ilk nedeni evinin adresini öğrenmem lazımdı, ikici nedeni ise onu tek başına bırakmak istemiyordum.

"Y-yok ben g-giderim... " dediğinde ayağa kalktım onun elinden tutup onuda kaldırdım. "Şimdi sen sınıfa git eşyalarını al bende alıp geliyorum çıkışta buluşuruz." Göz kırpıp soyunma odasına gittim.

Çıkışa geldiğimde Mehir daha gelmemişti. Telefonumu çıkarıp mesaj atmaya başladım.

Berk: Çıkıştayım Mehir seni bekliyorum

Hırka: Geldim

Yanıma geldiğinde hemen yola çıktık. Biraz yürüdüğümüzde Mehir konuşmaya başladı.

"Şey az kaldı buradan sonra ben giderim" Kafamı sağa sola salladım. "Eve kadar geleceğim Mehir" dedim ve devam ettik.

Biraz daha yürüdükten sonra durdu, sanırım gelmiştik. Teşekkür edeceği zaman birinin sesini duydu ve hemen apartmana doğru koşmaya başladı.

"Mehir ne oldu? Mehir!" Zorla durdurup sormaya başladım. "Babam geliyor Berk gitsen iyi olur n'olur... " Kafamı hayır anlamında salladım gitmeyecektim.

Babası kapının önüne geldiğinde Mehir'e tokat atmaya kalkışmıştı ki elini tutup kırdım. "Bu kıza bir daha dokunursan senin gebertirim! Duydun mu? Sadece elini kırmakla bırakmam!" Kafasını sallamıştı.

"Mehir eğer sana birşey yaparsa haber veriyorsun tamam mı  güzelim? " Sakin olmaya çalışırken. "T-tamam Berk" dediğinde sarıldı.

Sarıldıktan sonra eve girdi o babası olacak adamla. En azından evini öğrenmiştim.

Mehir'i korumak istiyordum çünkü o dövülmeyi hak etmiyordu onun o kadar saf ve güzel kalbi varmış ki bunu anladım. Ve onu sevmek istiyordum.

OY ve YORUM yapmayı UNUTMAYALIM!