Anonim (Ceyla'nın öküzü)

=15=

"Selam güzellik. Ne işin var senin gece gece burada?"

Evet tahmin ettiğiniz gibi karşımda sokak serserilerinden biri duruyordu.

"Sana ne kardeşim defol git!"

"A a güzelim sana bağırmak hiç yakışmıyor. Hadi gel evimize gidelim."

"Evimize derken?"

"Evet senin ve benim evimize."

"Çek git burdan. Hem benim sevgilim var. Sahipsiz değilim yani."

"Hadi ama yalan söyleme küçüğüm. Hiçbir kızı bu saatte dışarıda bırakacak bir sevgili yoktur. Hemde böylesine güzelini."

(Lütfen ama lütfen benim yerime sövün bu serseriye. Başta söz verdim küfür etmicem diyeee.)

"Ya çek gi-"

Sözümü bölen şey Fatih'in yumruğuydu. Evet Fatih karşımdaki serseriye yumruk atmıştı.

'Ne biçim vurdu ama ya. Adamın dudağı patladı. Üff bir yumruk daha. Hayır hayır vurma benim sevgilime! Hadi Fatih sen döversin hadi. Helal beee. Ayh ne diyorum ben be onları ayırmam gerekiyor.'

Hemen kalktım ve onları ayırdım. Fatih beni hemen ordan uzaklaştırdı. Yolun ortasında durdum ve onun da durmasını sağladım. Bana soran gözlerle bakıyordu.

"Ben o ailenin yanına gitmek istemiyorum. Ben gerçek annemi bulmak istiyorum."

"Zaten gerçek annenin yanına gidiyoruz. Hadi gel."

Elimi tekrar tuttu ve yürümeye başladı. Biraz yürüdükten sonra üşüdüğümü hissettim. Fatih bunu anlamış olacak ki montunu çıkardı ve omuzlarımın üstüne örttü. Kolunu da omzuma atıp beni kendine çekti. O şekilde yürümeye devam ettik.

...

Kısa süre sonra bir evin önünde durduk. Fatih zile basıp beklemeye başladı. Kapıyı otuzlu yaşlarda hizmetçi olduğunu kıyafetlerinden anladığım bir kadın açtı.

"Buyrun içeri geçin Sinem hanım salonda eşi ile birlikte oturuyor."

Kenara çekilip bize yol verdiğinde içeri geçtik.  Kadın üstümdeki montu alıp askıya astı ve bize önden yürümemiz için işaret etti.

İçeri girdiğimde bana çok benzeyen bir kadın gördüm. Bana içten bir şekilde gülümsedi. Ben ise nedensiz bir şekilde donup kalmıştım.

Selam. Naber?

Ben çok kötüyüm. O kadar emek verdiğim kitabım okunmuyor. Gerçekten moralim çok bozuk.

İlk başlarda okunma ve oy sayısı umurumda değil demiştim. Artık umurumda olsa daha iyi olur.  Çünkü verdiğim emek hep karşılıksız kalıyor.

Bu şekilde devam ederse  kitap finalini erken yapmayı düşünüyorum. Ayrıca bölümleri de kısa ve geç atmaya karar verdim. En azından emeğimin hakkını alana kadar...

Kendinize iyi bakın. Sizleri seviyorum devamlı benimle kalan okuyucularım♥