Aycan: Ne Barış sen ciddi misin?
Barış: Gayet ciddiyim Aycan. Aradan ne kadar zaman geçti hala seviyorum seni. Belki hiçbir zaman farketmedin sevdiğimi ama ben başından beri seviyorum seni. Çok özelsin benim için.
(Herkes ağzı açık Bi şekilde onların konuşmasını dinliyordu)
Aycan: Barış özel olduğumu bilmek güzel bir şey benim için sen de benim için özelsin ama arkadaş, dost olarak. Başka türlüsünü hiçbir zaman düşünmedim ben. Maalesef kabul edemem teklifini. Bir de benim sevdiğim başka biri var. Tabi bir gün beni farkederse.
Barış: Anladım. Kızmadığın için teşekkür ederim. İçimde kalmasını istemedim sadece. Ama bu aramızda sorun ortaya çıkmasına sebep olmasın olur mu? Sanki bu olay hiç olmamış gibi davransak olur mu? Senin arkadaşlığın varlığın benim için önemli.
Aycan: Tabi ki aramızı bozmaz. Öyle istiyorsan unuttum bile ben bu olayı.
Barış: Eee peki hoşlandığın kişi kimmiş?
Aycan: Orası ben de kalsın olurda bir gün beni farkederse söylerim size.
Barış: Tamam zorlama yok. O kişi diyeceğim şeyi duymuyor belki de şuan ama yinede şunu bil ki o kişi senin sevgini o temiz kalbini kazandığı için çok şanslı.
Aycan: Teşekkür ederim Barış. Umarım farkeder. Bu arada gençler sizler içinde geçerli bu olay yaşanmadı tamam mı?
Kimseden tepki gelmez.
Aycan: Tamam mıııııı?
Herkes: Ta.. Ta...tamam.
Konu orada kapandı ve tekrar sohbet etmeye başladılar. İş hayatlarından falan konuşurken saatin baya geç olduğunu farkettiler.
Cemal: Oo gençler saat 4.30 olmuş. Bu saatten sonra kimse bir yere gidemez. Koskoca ev zaten hepiniz burada kalıyorsunuz bu gece.
Kimse hayır demedi. Sonuçta birbirlerinin evinde defalarca kalmışlardı. Cemal herkese yatabileceği bir yer ayarlayıp odalarını gösterdi. Sonra da kendi odasına gitti.
Odasına gelince üstünü değiştirip kendini yatağa attı ve düşünmeye başladı. Çok değişik bir geceydi onun için. Bu düşünceler içerisinde uyuyakaldı.
Nisa'nın ağzından:
Odama geçtim üstümü değiştirdim ve yatağa girdim. Aklımda Sercan vardı neden Berkan gibi Cemal gibi barış gibi değildi. Yani kalbim kabul etmiyordu sanki öyle olmasını, arkadaşım olmasını kabul etmiyordu sanki. Bugün "arkadaşım sonuçta özledim" demesi neden bu kadar üzmüştü beni. Şuan zaten Ece'nin hareketleri de beni çok sinir ediyordu. Çok merak ediyorum onu. İçimden bir ses "git odasına uyumuştur zaten" diyordu. Dinlemeli miydim? Sonunda karar verdim saat kaç olmuş uyumuştur tabi dedim ve gitmeye karar verdim.
Odasının oraya gittim. Kapı kapanmamıştı. Aralıktı. Hafifce iktirdim. Odaya girecekken gece lambasının açık olduğunu ve lambanın yanında duran pufta oturan birinin olduğunu gördüm. İşte şimdi sıçtın Nisa.
Sercan: Nisa hayırdır. Bu saatte bir şey mi oldu?
Nisa: ay pardon ben Cemal'i arıyordum. Rahatsız ettim.
Sercan: Cemal'i burda mı arıyorsun? Odasına Bi yan kapıdan giriliyor diye biliyorum ama :)
Nisa: haklısın karıştırdım galiba tekrar kusura bakma. İyi geceler:)
Sercan: sana da.
Nisa'nın ağzından:
Utançla odadan çıktım ve kendi odama gittim. Rezil olmuştum. Of Nisa off. Bu utançla hemen yatağa girdim.
