Smart Is The New Sexy | Taekook ✅

40.Bölüm

Önceki bölümü okumayanlar lütfen okuyun. Bağlantılı çünkü bölümler🌸

Final minal yok bam bam bam devam! Ne yazdığım hakkında bir fikrim yok. Sadece iyi okumalar

cuyeoni 💖

Jungkook

Taehyuuuung

Neredesin şuan yanına gelmem lazım

Taehyung

Okuldaydım ama eve geçiyorum bebeğim. Bir şey mi oldu?

Jungkook

Oldu gibi de olmadı gibi de bence seni mutlu edecek bir şey gibi

Taehyung

Yazdığından hiçbir şey anlamadım sen iyi misin? Endişelenmeye başlıyorum.

Jungkook

İyiyim ya endişelenme. Sadece sevgilimin geniş omuzlarında teselliyr ihtiyacım var😢

Taehyung

Sevgilinin geniş omuzları seni bekliyor o zaman. Varmak üzereyim eve ben sende hemen gel tamam mı?

Jungkook

Tamam

Taehyung sevgilisinin mesajları üzerine çoktan eve gelip onu beklemeye başlamıştı. Üzerine rahat bir şeyler giyindikten sonra çok geçmeden kapı sesi duyulmuştu evinden. Hemen gidip kapıyı açtı. Kapıyı açmasıyla Jungkook'un sarılması bir olmuştu. Ne yapacağını şaşırsa da hemen kollarını ince beline sardı sevgilisinin.

"Ne oldu Jungkook? Neden böylesin?" yüzüne bakmak için geri çekilmeye çalışsa da karşısındaki bebek buna izin vermemişti. Ayrılmaya çalıştığı kollar onu daha sıkı sarmıştı. Bazen Jungkook'un o bebek yüzüne karşın nasıl bu kadar kaslı olduğunu düşünürdü, işte şuan tam o anlardan biriydi.

"Sevgilime sarılamaz mıyım? Rahat duuuurr!" Jungkook onu kapı eşiğinden içeri doğru ittirdi. Sonra da ayağıyla kapıyı kapattı. Ama hala bir milim oynamamıştı Taehyung'un bedeninden.

"Biraz daha sarılalım anlatacağım. Buna ihtiyacım var." Taehyung bu haline gülmeden edemedi. Belindeki kollarından birini yukarıya çıkarıp saçlarını okşadı ve bir öpücük kondurdu. Yumuşacık saçlarından öpmek son zamanlarda oldukça hoşuna gidiyordu. "Sarılalım bakalım. Sevgililik görevimiz madem." Jungkook kafasını boynundan kaldırıp kaşlarını çattı.

"Ha sarılmak istemiyorsun bana yani sırf görevi icabı?" taehyung kahkaha attı.

"Benim bebeğime ne oldu böyle? Hadi gel içeride de sarılırım ben sana. Sen iste yeter ki. ama burada dikilip durmayalım hm?" Jungkook kafa salladı. Ve Taehyung'un ellerinden tutup onu salona çekiştirmesine izin verdi.

Taehyung tek kolunu sırtından sarıp yanına çekti sevgilisini. Başını omzuna yaslamasını sağladı. Sonra da saçlarını okşarken konuştu. "Hadi anlat bebeğim bak sarıldım sana sıkı sıkı. Hadi bir tanem benim." Jungkook'un gözleri kocaman olmuştu. "Gerçekten bir tanen miyim?" Taehyung'un sabrını sınamaya devam ediyordu. Ama fazlasıyla sevimli olduğu için Taehyung baş edemiyordu. Sadece göz devirmekle yetindi. "Tamam tamam anlatıyorum." Jungkook'ta kolunu onun karnına sarmıştı. Kanepede otururken birbirlerine yapışmış halde Jungkook'un konuşmasını bekliyorlardı.

"Babamla yine tartıştık dün akşam eve gittiğimde. Böyle konu onların taşınmasından benim evsiz kalışımdan çok daha öteye gitti. İçimizde biriken ne varsa döktük galiba. Bu kadar saçma bir ilişkimiz olduğunun farkında değildim. Çok fazla üzerime geldi. Beni bencillikle suçladı. Büyük annem hastaymış ve ben sadece kendimi düşünüyormuşum. Taehyung... benim ne halde olduğumu sen gördün. Gerçekten bencil biri miyim ben?"

"Saçmalama sen elinden geleni yaptın. Sinirle söylenen sözler bunlar eminim sonrasında babanda pişman olacaktır."

"Neyse umrumda değil ne yaptıkları artık. Tek umursadığım büyük annem. Patlama noktama geldiğim de bir şey söyledim ben. " sırıttı Jungkook korkutucu bir şekilde.

"Gerçekten daha kendim emin değilken nasıl böyle bir şeyi dedim bende anlamıyorum. Ama kendimi evde fazlalık ve yük gibi hissettim."

"Ne dedin? Artık söyle yoksa kalpten gideceğim ben. Aile faciasından sağ çıkamayan kişi ben olacağım." Omzuna başını yaslamış ona bakan Jungkook'un dudaklarına bir öpücük kondurdu ve konuşmasını bekledi. Ani öpücük ile azıcık afallasa da konuşmaya devam etti Jungkook.

"Dedim ki ben sevgilime taşınacağım size ihtiyacım yok! Babamda dedi ki 'hangi sevgilin? Senin sevgilin mi var?' Bende dedim ki evet var. Sonrası derin bir sessizlik tabii ki. Sonra ben isyankâr bir ergen gibi odama gittim bir şey demeden." Bu sefer şok olan taraf Taehyung'tu. Ama kendini çabuk toparladı.

"Şimdi de sen evden kaçıp bana yerleşmeye mi geldin yani? Hikayenin sonu evden kaçan ergen Jungkook ile bitiyormuş gibi geldi de. " Jungkook'un boynunda öptü gülerek. Jungkook ise yine kaşlarını çatmıştı. "Benimle dalga geçme! Daha en önemli kısmı anlatmadım bak. Babam gece odama gelip dedi ki kimmiş o sevgilin yarın eve getir sonra karar veririz nerede yaşıyormuşsun dedi. Yani o yarın bugün oluyor. " Dişlerini göstererek, kendini sevimli göstermeye çalışarak gülümsedi Jungkook.

"NE! Ne dediğinin farkında mısın? Bu şimdi mi söylenir Jungkook ya!"

"Annemle tanışırken gayet rahattın bende sorun olmayacağını düşündüm yani. Ne yapayım? Hani nerede mükemmel Kim Taehyung. Babamı ikna et işte senle yaşamam için."

"Aileyi kaosa sürükleyip sonra da benim çözmemi istiyorsun. Adamın beni beğeneceği varsa da beğenmez artık. Normal bir şekilde babanla konuşsan olmaz mıydı bebeğim?"

"Ama ne yapabilirim kendimi tutamadım. Hem sana bayılacak bundan eminim ben. Sakin ol sadece kendin ol. Dünya üzerinde bulabileceğim en iyi sevgili sensin bak. Babamda bunu fark edecektir."

"Dalga geçme! Off tamam sakinim sonunda seninle birlikte yaşayacağım için dayanabilirim galiba. Bir dakika ya biz artık gerçekten birlikte mi yaşayacağız! Nedense sen gider yurtta yaşarsın yine de bana taşınmazsın gibi gelmişti." Jungkook kahkaha atıp doğruldu. "Neden seninle birlikte yaşamak istemeyim ki? Sadece bazı endişelerim vardı. Gerçi eğer babam öyle yapmasaydı günlerce düşünürdüm belki." Dizlerinin üzerine gelip bir bacağını Taehyung'un diğer tarafın atarak kucağına oturdu. Başını boynuna gömdü ve sımsıkı sarıldı sevgilisine. "Nasıl olacak bilmiyorum ama ilişkimiz için büyük bir adım olacak çok heyecanlıyım hem de çok korkuyorum."

"Korkmanı gerektirecek bir şey yok bebeğim." Boynuna sokulmuş Jungkook'un saçlarından öptü tekrar.

"Annem bizi akşam yemeğine bekliyor. Yaklaşık 1 saat sonraya yani." Jungkook kısık sesle söylediğinde Taehyung "Jungkook!" diye bağırdı.