EPHEMERAL LOVE

35

He didn't stop there, we praise each other's body the day. Hindi ako hinayaan ni Cj umalis sa bisig niya at hindi rin tinigilan ang katawan ko, he just stop when I fell asleep because I feel so drain.

I wake up feeling someone kissing me as I open my eyes Cj is right above me giving me wet kisses. Nang makita niya nagising ako dahil sa ginagawa niya a genuine smile pop up on his face just like the smile I always see last 7 years ago.

It didn't change ngayon ko lang napansin na Cj didn't really change his just more mature this time. "Morning," he whispered, I look at the window and it was already midnight. I chuckled at him cuz he said morning even though its midnight already. It's Midnight already. 

Agad akong tumayo sa kama na naging dahilan ng pagbagsak niya sa kama. Gabi na and hindi pa ako umuuwi Cybelle's waiting for me. I stand up and rush to get myself dressed already but Cj pull me to the bed and cuddle with me, nagpupumilit akong umalis sa bisig niya but he didn't let me.

"Cj, bitawan mona ako kailangan konang umuwi please," I said to him. "What is so important about going home Blace stay with me please?" he is too lazy to talk I can say it based on his voice.

"Cj, please uuwi na ako may naghihintay sa akin," hinila ko ang kamay niya na nasa bewang ko at inalis iyon doon, nang makaalis na ako sa bisig niya he look at me with his pissed off face.

"Sino yung doctor mo?" he sarcastically said. Si Gab?

"After what we did aalis kana lang tapos ano iiwas ka nanaman sakin gaya ng ginawa mo sa akin sa La Union, I won't let that happen again blace. Iniwan mo na ako dati hindi imposible na gawin mo ulit yon ngayon," his eyes were burning right now.

Natigilan ako sa sinabi niya and feel the pain of what happen 7 years ago.

"Iha kung para kayo sa isat-isa kayo talaga" that words didn't let go of my mind.

"Dati Iniwan mo ako dahil lang sa offer na iyon, you want me to be better that time. bakit hindi ba ako sapat noon para sayo ah," anger and pain burst out of him. Ramdam ko ang hinanakit ng bawat binibitawan niyang salita.

"I did that because your mom says so hindi dahil hindi ka sapat sakin, hindi yon Cj," I wanted to fight for myself too. Dahil ramdam ko ang sakit sa aking puso hindi niya alam ang hirap na naramdaman ko.

"Tangina blace ito na nga ako ngayon I'm better than ever pero mas gugustuhin mo parin umalis sa tabi ko bakit saan ka pupunta sa Doctor na iyon was he better?" nagtagis ang kanyang mga ngipin pagkatapos niyang sabihin iyon at nagliliyab sa galit ang kanyang mga mata.

"Anong kinalaman ni Gab dito?"

"Pinipili mo ba siya ngayon blace? Puta nagsikap ako sa Canada kasi sabi mo babalik ka sakin sa tamang panahon pero bakit ngayon umaalis ka?" his out of the bed right now and standing in front of me with his burning eyes but I can still see pain inside.

"Hindi," tumulo ang luha ko at yumuko ako para hindi niya makita iyon pero hinawakan niya ako sa aking baba para inangat ang aking mukha at nagtagpo ang aming mga mata.

"Bakit ka aalis kung hindi?" his eyes were full of pain and it was killing me, and tears started to fall from his eyes as the anger fade away. Umiling ako sa kanya bilang sagot and cry harder.

"Bakit mo ko iniwan noon kung hindi blace, you should stay at my side that time kasi pagsinabi mo naman na tanggapin ko iyong offer gagawin ko naman eh hindi mo naman ako kailangan iwan noon pero ginawa mo?" he shook his head at nakita ko ang panghihina niya ng bitawan ang mga salita na iyon he's like a child crying because he was left.

Bakit parang ngayon pinapamukha sakin ng tadhana na mali ang desisyon ko? What if hindi ko siya iniwan noon? I covered my mouth and stare at him while crying.

"Bakit mo ko iniwan?" he said again. "Hindi," iyon na lang ang lumabas sakin I don't know what to say seeing him at this state making me regret leaving him 7 years ago.

"I wake up in that morning without you at my side tangina Blace hindi mo man lang ako hinintay gumising sana nagpaalam ka man lang personal sakin, hindi mo man lang ako hinayaang pigilan ka, sana sinabi mo na lang sa akin nagawin yon kasi tangina Blace gagawin ko naman para sayo eh," he raise his head facing me full of tear.

Parang matutumba ako ng makita ang mukha niya, mali ba ako ng desisyon? "Iniwan kita para walang hadlang sa pangarap mo Cj I want you to chase your dreams first," I reach for his hands and hold them while looking straight into his eyes.

"But, you are my Dream Blace, hindi mo ako tinanong kung anong pangarap ko pinangunahan mo ko at iniwan ng walang kalaban laban," I burst out of crying after what he said.

You are also my dream, Cj. "Wag ka nang umalis dito ka nalng sa tabi ko tama na yong pitong taon parang awa mo na," he hugged me so tight, his my weakness.

Gusto kona lang manatili sa bisig niya habang buhay pero biglang pumasok sa isip ko yong anak ko, mahina kong tinulak ang dibdib ni Cj palayo sakin tinignan niya ako gamit ang lumuluha niyang mga mata.

"Kailangan ko lang umuwi Cj please," I begged him lalong nanghina ang kanyang ekspresyon dahil sa sinabi ko. "Please," he also begged at umupo siya sa kama, yumakap siya sa bewang ko at dinantay ang kanyang ulo sa aking tiyan.

"Stay please," his voice was so tired and weak. Magsasalita na sana ako ng tumunog ang phone ko sa aking kamay, agad na kinuha ni Cj iyon sa akin at tumayo siya sa harapan ko. "Cj," I said.

He's the one who answers the phone call and looks straight into my eyes, he also loudly speaks it for me to hear it too. Akala ko nong una ay si Gab ang tumawag but I was wrong.

"Mommy, where are you na?" Cybelle's voice surrounds the whole room, I stop breathing hearing her voice. Tiningnan ko ang reaksyon ni Cj his eyes waded and he stiff.

Kinuha ko sa kamay niya ang Cellphone "Baby mommy's going home na ok wait for me," mabili ko sinabi kay Cybelle at pinatay yong tawag, pagharap ko kay Cj nakatitig siya sa sahig. He was trying to absorb what he heard at siguro ito na ang tamang oras Blace. Nanginginig ako habang hawak ang aking cellphone, natatakot ako sa magiging reaksyon niya.

"Cj, kailangan ko nang umuwi hinihintay na ako ng anak natin."