You changed me.My love

Chapter 4

Pagdating ko sa bahay agad akong umakyat sa kwarto para magbihis,mghahanda nako para sa pagpasok.
Kahit maaga pa gusto ko nang pumasok ,ayokong maabutan ni karen nahihya kasi ko sakanya dahil sa nangyare kanina...

Pagkatapos at agad na akong umalis.

*************************
Nang makarating na ako sa school,dumeretso muna ako sa kubuhan kung saan palagi akong nakatambay.Masarap kasi dun,mahangin,tapos walang masyadong tao.

"hayy salamat makapagpahinga nga muna." humiga ako at sabay tanggal ng salamin ko sa mata.

Pinikit ko yung mga ata ko at nilanghap yung hangin na tumatama sakin,

"napaka sarap sa piling ,yung malayo ka sa kanila,at nakakahinga ako ng maayos.Pag andito ako piling ko nawawala lahat ng problema ko .".

Sa haba ng nilalagbay ng isip ko may biglang parang tumabi at naupo sa uluhan ko.

"a-ano yun??.".tumayo ko sa pgkakahiga at tinignan kung ano at sino ang umupo sa uluhan ko.Diko masyado maaninagan,nga pala hinubad ko pala yung salamin ko.

"eto ba yung hinahanap mo?". sabay abot sakin ng salamin ko na sya ang nakakuha..

"lagyan mo kaya yan ng tali nang hindi mo nawawala,palagi mo nalang hinahanap."sabay tingin sa malayo.

"salamat.." sabay suot ko ng salamin..
At nilingon ko sya."dito ka din ba madalas tumambay???". tanong ko sakanya.

"oo,ikaw din?".sabay ngiti sakin.

At nginitian ko din sya.
Buti pa sya hindi ako hinusgahan,sana nga totoong mabait sya at hindi sya katulad ng lahat.

"hindi moba ako nattaandaan??".

Huh?? bakit magkakilala naba kami dati?? Ngayon ko lang sya nakita. Dikaya ako ang kilala nya,??
Pero ako im sure diko talaga sya kilala e wala namn sakin nakipag kaibigan na lalaki e kahit man lang makipag usap sakin.Lahat binubully ako...

"h-hindi.,magkakilala ba tau??"

ngumis lang sya sa tanong ko.

"sorry ah.wala naman akong ibang kaibigan lalo na sa lalaki,kung kilala man kita ,baka isa ka sa mga nambubully sakin??".pilit na sinasabi skanya kahit hindi ako sigurado .

"ako yung,tumulong sayo tumayo at nagabot ng salamin mo..". seryosong tinitigan ako at tila nagsasabi ng totoo..

Ang amo ng mga mata nya,yung mga mata nya na akala mo ba yung nangaakit.Seryoso pati sya tumingin.Shet! nakakainlove..😍..

"huy!..." habang kinakaway yung mga kamay nya sa kin..Na yun pala nakatulala na ako sakny..

"a-e-,sorry. ano kasi -..." utal utal kong sabi..
"di kita nakita??. ikaw ba yun?? sorry ah. e kasi naman bigla kang hinatak ng Girlfriend mo."..

bigla syang natawa."girlfriend??. anyway she's my ate.kapatid ko sya.."

"sorry din kung bat umalis din ako bigla.pagpasensyahan mona din yung ate ko.Ganun talaga yon.".

Napakabait nya,Bukod sa Gwapo napaka bait pa nya.

"matagal kana dito nagaaral??"..tanong pa nya.
"bakit lahat sila galit sayo...".

"diko alm.."sabay tungo.
"oo matagal nako dito,sanay nako sa kanila ,pero iniiwasan ko nalang,e ano panga ba laban ko sa kanila madami sila at isa lang ako.wala akong kaibigan at kakampi dito.." paliwanag ko.

"ako??..pwede mko maging kaibigan..wala naman kaasar asar sayo e mabait ka naman at mukhang masarap ksama.." at ngumiti sya sakin..

at ngumiti din ako sakanya..
Parang naniniwala nako na mabait sya,pero syempre kelangan ko padin magingat dahil baka mamaya trip2 lang to'..

Pagkatapos ng paguusap namin,agad na ako nagpaalam saknya pra pumasok .Iniwan kona syang magisa sa kubo.

***********************

Nang matapos na ang klase,agad na ako lumabas ng room.

7pm na pala kaya kelangan kona umuwe.
Ayoko kasi magpagabi ng uwi dahil madilim sa lalakaran ko papunta sa sakayan ng jip.

Umakyat ako ng Overpass para makatawid sa kabila,dun kasi banda ang way ko para makapunta sa terminal ng jip.

Pagbaba ko,iniharap ko yung bag ko at nagtuloy na ako sa paglalakad.
Sobrang dilim at wala nang taong dumadaan kaya mabilis na ang pglalakad ko,nakakatakot kasi uso ang nahoholdap dito sa lugar na nilalakaran ko.
Kahit alam kong delikado nagtyatyaga akong dumaan no choice eto yung way papuntang terminal.

Nang makarating na ako sa my terminal wala na ding jip na nagaabang ng pasahero kaya nagabang ako ng jip na may darating.
Medyo matagal nga lang dahil ang iba ay nakaalis na at malayo layo ang byahe.

Habang nagaantay ako,may paparating,tatlong babae at tila pamilyar sakin.

At sakin sila lumapit.

"guys look.May pangit dto🤣..."sabay nagtawanan.

Umiwas nalang ako,umusog ako kaunti para lang makaiwas sa knila,
Pero nang aakmang uusog ako ay bigla nyang hinila yung braso ko at sabay tulak sakin,
Nang babagsak na ako may biglang....

sumalo sakin....

napapikit ako dahil akala ko babagsak nako,pero naramdaman ko yung pagkakasalo nya sakin mahigpit nya akong hinawakan .

Dumilat ako at laking gulat ko .....

"si prince!".sa isip ko.

Kinabahan ako,at bumilis bigla yung tibok ng puso ko,at yung titig nya sa mga mata ko nakakamanhid,hindi ko maikilos yung katawan ko at ung mga mata ko hindi ko maialis sa pagkakatitig sakanya.

Seryoso ang mukha nya at tila parang concern sya sakin.

Bigla nya ako itinayo at sabay tumingin sa tatlong babae.

"k-kuya,a-anong ginagawa mo dito?".tanong ng isang babae

Napatingin ako sakanya,nagulat ako.

"k-kuya? ". sa isip ko.

Magkapatid ba sila???.

"Umuwi kana!.or else...." bulyaw nito sa kapatid nya "kuno"....

"ahm.yeah .kasi napadaan lang kami ng mga friends ko. pero pauwi na din kami."sagot nito na tila takot na takot.

"stay away from her. she's mine..."bulong nito

"whats??? ahm do you know her??? or dont tell me kuya...."

"i said go home !!!". putol nito na dapat sanay my sasabihin pa ang babae na kausap nya.

"ella lets go..." aya ng isa nyang kasama.

At umalis na yung tatlo.
Kami nalang ni prince ang naiwan .

Napayuko ako at di alam kung ano ang gagawin.

Nang humarap na sya.
Huminto sya
Pero nilagpasan nya ako at umalis...
Ni hindi man lang ako nakapagpasalamat saknya,

Nahihiya ako dahil sa ginawa nyang pagtulong sakin,iniligtas nya ako sa mga babaeng yon.
At kahit hindi din kami magkasundo nagawa padin nya akong tulungan na dapat sna tutumba na ako...

Pero teka bat nya sinabing "she's mine"...
Medyo nainis ako dun ah,pero ok lang baka way nya yun para tigilan na ako ng mga yon.