BrightWin: The Arrangement

XV

HAPPY 1,000 READS, LOVES! Y'ALL ARE FANTASTIC! THANK YOU SO MUCH FOR READING! Here's a late night update for y'all!

Keiran

Parang may zoo na kumakawala sa tiyan ko ngayon pero may roller coaster sa ulo ko.

Ako? Mahal niya? Gago?

Tinitigan ko lang siya. Hindi ako makapagsalita sa narinig ko.

Hawak niya pa rin ang balikat ko at hindi niya pa rin tinatanggal ang titig niya sa mga mata ko, "There. I said it. I love you." Inulit pa ampo.

Naghahanap ako ng bakas ng biro o pagloloko sa mata niya pero wala. His cold eyes became soft as he uttered those words, parang naging kahinaan niyang sabihin ang mga katagang 'yon.

Akma palang akong magsasalita pero pinigilan niya 'yon by making our lips meet.

Nanlaki lalo ang mga mata ko sa action na ginawa niya but I later on kissed him back.

Huy, bawal yan sa school!

The thought made me stop. Bakas ang pagtataka sa mukha niya at na-realize naman niya agad na nasa school kami, nasa field pa.

"I don't need you to say it back, Keiran." Ani naman niya, "Gusto ko lang malaman mong mahal kita. I know the way I've been treating you tells you otherwise pero siguro naco-confuse lang ako sa tunay kong nararamdaman sayo—"

"Just a faze," Putol ko sa sinasabi niya. Naalala ko yung araw na narinig ko 'yon mula sa bibig niya, "Your feelings, they're just a faze." It even hurts just to say these things sa kanya.

"They're not." He assures, "Mahal kita, Keiran. Kung kinakailangan ko pang isigaw rito sa school field, gagawin ko."

Nanlaki ang mata ko dahil ayoko ng eksena aba. I'm running for president, baka mawalan ng respeto ang mga estudyante sa akin pag nagwala 'tong siraulong 'to.

Umiling ako, "No need. Sige na, naniniwala na."

"Sana mahalin mo rin ako balang araw." Ngiti naman niya, he seems very optimistic. "Though hindi naman kailangan but I think that'll feel nice."

"We had sex, Xavier. Hindi pa ba kita mahal nun?" He chuckled at my retort. "Uminom ako hanggang sa sinasayawan ko na ang ibang tao nang marinig kong just a faze lang nararamdaman mo, hindi ba kita mahal nun?"

"I want to marry you." Bigla naman niyang sinabi, "I want to build a small family with you, having kids that carry both of our surnames, having little Keiran's and little Xavier's around. I want you to be permanently mine." He smiles na para bang ini-imagine na ang buhay naming dalawa.

His smile, namiss ko ang mga ngiti niya lalo na kung dahil sa akin. At yung mga sinasabi niya, I felt myself turning different shades of red sa mga words niya. He really wants to marry me just as much as I want to marry him. My Xavier.

"Nga pala," Ani niya, "Our parents want us for dinner by next week, not sure kung kailan."

I nodded at his statement and we started walking palabas ng school. Ang pangangampanya at Miting de Abanse lang naman ang ganap ngayong araw, bukas naman botohan na.