ZAMANSIZ

2.Bölüm

Multimedia'da Defne ve Gökay'ın kapıyı açıp burun buruna geldikleri zaman var.

"Ayy çok güzel olmuş yaa..."

"Prenses gibi oldun Defne!"

"Benim de ismimi yaz ayakkabının altına lan!"

"Listenin başında ilk ben varım. "

İşte o gün geldi ve ben gelin odasında mal gibi bekliyorum. Herkes o kadar boş geliyor ki..

Herkes bi telaş içinde ama söyledikleri, bağrıltıları herşeyi uğultu halinde duyuluyor sanki.

"Defne. Defne! DEFNE!" diyerek heyecanla yanıma gelen Balım'a baktım. "Heh? N-noldu Balım?"

"Az kaldı diyorum. Birazdan herkes salonda olur." dedi sanki hayallari gerçekleşiyormuş gibi. Evlenen bendim ama benden heyecanlı olan oydu.

"T-tamam siz çıkın, konukları ağırlayın hadi." diye mırıldandım.

"Kalmamı istermisin?"

"Hayır. Sen git ve konuklarla ilgilen. Ben böyle iyiyim. " dediğimde başıyla beni onaylayıp odadan çıktı. Aynaya arkamı dönüp kendime baktım.

Kendi düğünümde böyle olucağımı bilmezdim.

Benim için basit, annem ve Balım'a göre "prensesler gibi" olduğum gelinliğim, içinde ne kadar bol makyaj olsa bile, zorla sade yaptırıp doğal durmasını sağlamamıza rağmen soluk olan yüzüm... Zorla giydirilen plartformlar.

Allah'tan çaktırmadan alışveriş merkezinde aldığım ayakkabıları çaktırmadan yanında getirmeyi başardım.

Yavaşça saate baktım. Zaman geliyordu. Şu işe de bakın. Daha damadı bile tanımayan asık suratlı bir gelin. Gerçi tanımakta istemiyorum. Bu gün bir bitse...

Tam sallana sallana kapıdan çıkıyordum ki biriyle burun buruna gelmemle ödüm koptu.

Karşımdaki, sadece mavi-yeşil arası soğuk bakışlarını gördüğüm şahıs, bir adım geri çekilince yüzüne dikkatlice baktım. O da beni baştan aşağı bir süzdü.

"Defne?"

Bu o olmalıydı. Keskin hatlı yüzüne öylece baktım sadece.

"Ben Gökay."

Ve ölü gibi bakmaya devam ettim.

"Hazır olduğundan emin olmak istedim. Çok az kaldı."

Omuz silkmekle yetindim.

Odada bakışlarını üzerimde hissettim ama umursamadım ve aynanın oraya gidip oyalanmaya başladım.

Telefonumu elime aldım ve oturup saçma bir oyun oynamaya başladım.

Bu günden nefret ettim. Bu tarihten de. Bu sert duran soğuk çocuktan da.

Bizim evlenmemiz bile tam yasal değil. Neden şimdi? Doğru düzgün kimseyle çıkmadım. Tecrübesizim. Gerçi umrumda değil. Ben daha çok yanlız olmayı seven biriyim sonuçta. Yanlızlığa alışmış...

Annem boş baktığımı söylüyor, ama aslında dikkatli baksa neler gördüğünü söyleyemeyecek kadar çok şey saklıydı bende.

Gerçi kim beni anlıyor ki zaten?