Korkuyla odada gözlerimi gezdirdim. Harbi şimdi ne halt olucaktı?!
''Sen yatakta yat ben yerde uyurum.'' dediği şeyle bi anda keyfim yerine geldi ama afalladım. Ne kadar da centinmen birşey çıktı ya bu?
''Ha? Yani şey tamam'' tepkime sırıttı ve bana bakmadan sırıtışıyla konuştu.
''Başka planların mı vardı yoksa?'' dedikleriyle gözlerim açıldı. Ne diyor bu mal?!
Korkuyla odada gözlerimi gezdirdim. Harbi şimdi ne halt olucaktı?!
''Sen yatakta yat ben yerde uyurum.'' dediği şeyle bi anda keyfim yerine geldi ama afalladım. Ne kadar da centinmen birşey çıktı ya bu?
''Ha? Yani şey tamam'' tepkime sırıttı ve bana bakmadan sırıtışıyla konuştu.
''Başka planların mı vardı yoksa?'' dedikleriyle gözlerim açıldı. Ne diyor bu mal?!
''Ne diyosun be?!'' diye içimdeki mahalle karısını ortaya anında çıkardım. Sinirle yataktaki yorganı çekip yatağa girdim.
''Bari bi yastık ver be'' dedi yapmacık bir sinirle ve bıyık altından sırıtarak.
''Kalk kendin al hizmetçinmiyim ben! '' diye ciyaklayınca homurdanarak yanıma geldi. Bana gözlerini kısarak bakıp yatağın üstündeki pofuduk yastıklardan birini aldı. Yere fırlattı ve kendisini de yere attı. Nasıl bir psikopattı bu ya böyle?
''Gerizaklı üşüticeksin yerde git kendine bi örtü al bari'' dedim şaşkınca. Gözleri kapalı ve hayattan soğumuş şekilde yüzüstü yattığı için sesi boğuk çıktı.
''Kalk kendin al hizmetçinmiyim ben'' benim lafımı bana kullandı. Gözlerimi kısarak ona baktım ve yatağın üstündeki pofuduk yastık yığınından bir tane alıp kafasına fırlattım. Ve BUM tam isabet!! Bu pofuduk yastık işi kesin Balım ile anneme aitti. Pofuduk yastıkları seviyorum ve bunları en iyi bilen de Balım ile annem.
O da refleks olarak yastığı kafama atınca çığlık attım. Yastık yüzüme geldiği için sesim boğuk çıktı ve saç tellerim bu darbeyi bekliyormuş gibi örgümden çıktı. Ben daha çok sinir olup homurdanmaya başlayınca Gökay kendini tutamayıp kahkaha attı.
''Gülmesene be!'' diye ciyakladım.
''Evlendikten sonra ne sesli çıktın kızım sende'' diyip yüzünü buruşturdu.
''Sende de o sessiz, sakin komşu çocuğu tipi vardı ama hiçbirşey göründüğü gibi değilmiş işte napalım.'' dedim ben de omuz silkip kaşlarımı kaldırarak.
Sonra ortada bir sessizlik oluşunca dağıtmak istercesine çenemi tutamadım yine.
''Gökay?'' dedim sorarcasına.
''Hıı?'' diye mırıldandı kolu kafasının altında bir şekilde tavana boş boş bakarken.
''Biraz kendinden bahsetsene?'' dedm vücudumu ona doğru döndürüp.
''Şimdi anlatırsam sindirimezsin çirkin ördek yavrusu zamanı geldiğinde alıştıra alıştıra herşeyi anlatıcam.'' diyip tavanda çok ilginç varmış gibi oraya hala bakmaya devam etti. Dediği sıfatı umursamadım.
''Bari hobilerinden filan bahsetsen ya.'' diye mızmızlandım.
''Garip şeyler Defne. Çok konuşuyorsun uyku çenene vurdu heralde.'' dedi oflayıp ama çenemi susturdum mu? Tabiki de hayır.
''Yoksa çakma Mr. Grey filanmısın?'' diyip gözlerimi devirdim. Alt tarafı kendinden bahsedicekti. Bana en büyük sırlarını anlatmasını istemedim ya. Gerçi çocuğun kendisi sır ama neyse.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZAMANSIZ
HumorO tamamen zamansız biriydi. Zamansız bir şekilde hayatıma zorla girmişti. Soğuktu fakat üşütmüyordu da. Bu anlaşma klişeliği nereye kadar giderdi?
