ZAMANSIZ

6. Bölüm

Multimedia Gökay Defne'nin saçlarıyla uğraşırken temsili. Kısa olduysa özür dilerim iyi okumalar öpüldünüz xx

"Hadi git sen de bir duş al. Bütün gece makyaj ve saçınla ilgili söylenmene bakılırsa pek rahat değiliniz hanımefendi. " bunu demesiyle mutlulukla gülümsedim.

"Şaka mı yapıyorsun? Zaten annemlerin aldıkları o koca topukluları giyseydim asıl curcunayı görürdün sen. "

"İkimizin de aynı ayakkabıyı giymesi bence daha şık durdu. Tam bi çift gibi gözüktük. " Dedi mırıldanır gibi.

"Orası doğru tabi ama kimse fark etmedi ki ayakkabılara. Zaten bütün akrabalarımın burnu yukarda olduğu için eğilemezler. " Diyip kıkırdadım. Ben gülümseyince o da gülümsedi.

"Kesinlikle benimkiler de öyle dedikodudan bizi bile görmediler ki ayakkabılarımıza dikkat etsinler" dedi keyfi yerine gelmişti.

"Neyse ben banyoya giriyim hemen bi yoksa kafamı yolmak istemiyorum." Diyip önceden yerleştirilmiş dolaptan kıyafetlerimi alıp banyoya girdim.

Hızlı bir duş alıp saçlarımı bi havluyla nemini alıp taramak için kolları sıvadım.

"Ahhh senin gibi saç spreyinin ayy o kadar sıkmayın dedim ben size offf cilaladınız kafamı gitti saçlarım yaaa " devamlı söylenip bağırarak sinirli sinirli saçımı taramaya başladım. Biraz sonra Gökay kafasını banyo kapısının ordan çıkardı.

''Neden ciyaklayıp duruyorsun? Bütün ev senin sesinle yankılanıyor?'' dedi sorarcasına karışık saçımın içindeki tarağı orda bırakıp ona döndüm.

''Keyfimden ciyaklamıyorum heralde dimi?!'' diye ben de çirkefleşerek aynadan ona baktım.

''Yardım istermisin?'' biraz durup düşündüm kendim çözmeye kalksam uykumdan olucam biri saçımı yolarsa yine uykumdan olucam ama bi ihtimal belki yardımı dokunabilir. Oflayıp başımı salladım.

Bir kaç adımda yanımda durdu ve bir eliyle tarağı, bir eliyle de saçımı tutup o karışıklıktan tarağı çekti. Çok canım acımamıştı bence başarı-

''Ahhh !!! Acıdı!'' tamam fikrimi tamamen değiştirdim. Bi halt beceremedi acıyor kafam. Kafamı yoldu. Gökay niye kafamı yoldu?

''Keyfimizden acıtmıyoruz heralde'' diye benim bilmişiliğimi taklit etti. Gözlerimi kısıp aynadan ona baktım.

Büyük bir uğraştan ve 2 avuç saçımın yolunmasından sonra nihayet saçlarımı ayırabilmişti. Vay be yine de uyumak için zamanım kaldı. Gerçi uykunun zamanı ve yeri benim için önemli değil ama neyse.

''Şey teşekkür ederim kendim bunu becermeye kalksam sabahı bulurdu galiba'' dedim çekinerek. Neden her konuşmamızda bu kadar çekingendim bilmiyorum. Belki de düğünümde sadece ismini tanıdığım bu adamdandır..

''Bekle bir dakika salık saçla yatarsan yine karışabilir.'' diyip saçlarımı örmeye başladı. Kaşlarımı çatarak onu izledim. Nasıl bir erkek benden bile iyi örgü örmeyi bilebilir ki? Çok fazla ilginç.

''Bana öyle bakma eskiden annem yurt dışına çıkınca kız kardeşimin saçını örücek biri gerekiyordu.'' dediğini anladıktan sonra çatık kaşlarımı indirdim. Gökay'ın kız kardeşi olduğunu bilmiyordum. Sevgili kocamdan (!) neler öğrenicektim daha acaba?

''Tamam bitti.'' dediğinde teşekkürler diye mırıldandım. Açıkçası...etkilenmiştim.

İçeriye girdim ve bir durdum. Şimdi ne yapıcaktık?!!