Blood of Sy Series 1: The Forgotten Promise

[3- Dinner]

It's been a month since Jay and I broke up, as of now I'm on my way to Manila with Astrea. "Teh, okay ka lang?" she asked, "Oo naman, kabado lang." I answered. Sinalpak ko sa tenga ko ang airpods ko at plinay ang kdrama sa laptop ko.
After two hours nakarating na kami sa condo unit namin ni Astrea and naabutan namin yung mom nya na nag aayos.
"So, kamusta kayo ni Jay?" Anong sabi niya?" tanong nito habang nagaayos ito ng bag, "We broke up." nakabusangot nya akong tiningnan. "Ano yun? Ang tagal niyo na ah, isang taon nalang isang dekada na kayo." panghihinayang nito, "Imo-ya (means Auntie in Korean and ya is a subject particle) everything happens for a reason." at tsaka ako nagsmile.

"Ano ba naman yan, by the way, ako na bahala sa bayad niyo every month and also sa pang grocery niyo, graduation gift ko na sa inyo." bilin ng mom ni Astrea. Tita Dianne has been a best friend to me since ever kaya ganun nalang nya kami asikasuhin. I hugged her tightly, "Thank you." kumalas ako sa pagkakayakap at tsaka naman ito tuluyan nang namaalam.

"Huy teh, gala tayo. Ikaw na magdrive hehe." si Astrea, inirapan ko ito at tsaka kinuha ang susi, "Saglit lang ha." sabi ko. Habang nagdadrive ako biglang tumawag si Mica, "Yes?" sagot ko, Astrea connected it to the bluetooth para naman hindi na ako mahirapan. [You should see this.] medyo may tensyon akong naririnig sa boses nito kaya tiningnan ko si Astrea para tingnan ang sinend nito sa akin, "Oh my-." I parked the car at kinuha ko ang phone ko sa kamay nito. [Grenda and Jay are in a relationship.] ani Mica, unti unting pumatak ang luha ko nang marinig ko ang mga katagang iyon, binuksan ko ang bintana ko at tinapon ang phone ko. I held the steering wheel tightly and started to drive fast, as I do it I screamed loudly. "Eula, ako na magdadrive. Maaaksidente tayo sa ginagawa mo." sabi ni Astrea habang pinapakalma ako nito, "I hate you!" sigaw ko nang bigla akong may nabangga. "Omg! Eula!" agad namang bumaba ito and eto ako tulala, kinatok niya ang window ko para bumalik ako sa sense ko.

Bumaba ako ng kotse ko at tsaka chineck ang vitals nito, I also checked if may nabali ba and it turned out na nadamage ko and dalawang ribs nito. Habang nagpeperform ako ng first aid ay tumawag na rin si Astrea sa ambulansya, I wiped the guy's face that's full of blood and found out na si Eugene yun. After minutes ay dumating na ang ambulance, sumakay ako kasama ni Eugene, si Astrea naman ay dala dala ang kotse. Nagsimula na akong maiyak, hinawakan ko ang kamay niya. "Eugene, sorry." ani ko habang humihikbi, I should not cross paths with him, I'm his bad luck. Iyon lamang ang tanging tumakbo sa isip ko.

After hours ay nagising na siya, hindi pa ako nakakatulog. "Eu-la?" habang sinusubukan nitong umupo, "No, wag kang gumalaw." tumayo ako at tsaka inayos ko ang pagkakahiga niya. "Bakit maga mata mo?" tanong nito, "Akala ko makakapatay ako eh, akala ko makukulong ako." he chuckled then gave me a smile. "Ikaw talaga, lagi mo akong pinapahamak. Pasalamat ka special ka." banat nito, "At nakuha mo pa talagang bumanat sa sitwasyon mo na 'yan?" pikon kong ani. "Kahit kailan talaga mainitin ulo mo, lasing man o hindi. Chill ka lang." sabi nito tsaka ipinatong niya ang kanyang ulo sa dalawa niyang braso, "Bakit ba di ka nalang umiyak o magalit dyan sakin!" then I rolled my eyes. "Bakit, pag ginawa ko ba yung gagaling ako? Hindi, baka lumala pa sitwasyon ko kaya chill ka lang dyan." ani Eugene sabay kindat sakin.

Umuwi si Astrea para kuhanan ako ng damit, ginising niya ako para makapag shower ako. I took care of him and thankfully hindi niya ako kinasuhan. After two weeks nakauwi na rin siya sa condo niya.
"Thank you for taking care of me." nagulat ako nang yakapin niya ako, "Eugene." kumalas ito tsaka kinuha niya ang gamit niya sa kotse ko. "Let's have dinner sometime, I'll be staying here for a while kasi pinamanage sakin ni daddy yung branch namin dito sa Manila." pag explain nito, pumunit siya ng papel at binigay ito sakin. "What's this?" tanong ko sa kanya, "Ano ba naman 'to kala mo matalino ka, number ko." tumalikod ito sa akin at patuloy nang pumunta sa unit niya.

Bakit ba ang bait niya? Nakakainis.

Nang makauwi ako ay niyakap ako nila Shiloh, "Nako girl, we missed you! Ano kayo na ni Eugene?" pinalo ko ito. "Oo nga, bat di nalang kayo? Eh lagi naman kayo pinapagtagpo." baka kalas ng yakap sa akin ni Cleo, "Nako, pahinga muna tayo." sagot ko sa kanila. "Isus, pag naging MU na kayo balitaan mo kami." si Cass, "Hay nako, ewan ko sa inyo, tsaka bumalik ka na nga sa Korea Shiloh." pabiro kong ani, pinatong ko nag telepono ko sa side table at nagshower, habang nagbibihis ako bigla silang sumigaw. Dali dali akong lumabas ng bathroom at nakita silang hawak hawak ang phone ko, "This is it pancit! Oh em!" si Shiloh, "Dinner daw kayo 'te." excited na ani Astrea.
Kaloka yung some time niya, ngayong gabi pala?!
"Maghanda kana! Ayusan ka namin." Cleo, bumuntong hininga ako at nagsalita. "Okay fine." then I rolled my eyes.

Pinaupo nila ako sa Vanity Table ko at tsaka nila nilabas ang mga semi formal dresses ko. Astrea started adding make up on my face while Shiloh and Cassedie are picking my dress, si Cleo naman ay nilagyan ng konting wave ito.

From: Eugene
Hey, lapit nako sa condo mo.

To: Eugene
Okay message me nalang.

"Dapat pag uwi mo may ka MU ka na ha." bilin ni Astrea. Si Astrea talaga yung klase ng kaibigan na dapat may maipapakilala ka talaga sa kanya, hahaha joke. Super jolly kasi ni Astrea and gusto niya happy lang. "Bridesmaid ako." ani Cleo, "May kilala akong wedding coordinator." sambit ni Cassedie. "Chill, dinner lang naman." sabi ko sa kanila, "Dinner date tawag dun shonga." pahabol naman ni Shiloh. "Sige na, punta nako."