Βίκυ, τα μακριά μαύρα μαλλιά το λευκό δέρμα μαζί με τα πράσινα μάτια και τα γλυκά χαρακτηριστικά του προσώπου της σου δίνουν εύκολα την εντύπωση πως έχεις απέναντι σου έναν άγγελο...
Μιλάει σπάνια, γελάει σπανιότερα...
Όλα τα αγόρια του λυκείου είναι ερωτευμένα μαζί της, αυτή ομως εχει μάτια μόνο για τον Τιμ, τον ωραίο του σχολείου, τριτοετης και οι δύο όμως ο Τιμ είναι δυο χρόνια μεγαλύτερος, τα μαθήματα δεν ήταν ποτε το δυνατό του σημείο...
Τιμ, εκκολαπτόμενος μουσικός, έχει μια ροκ μπάντα, παίζει ηλεκτρική κιθάρα και είναι ο αρχηγός και τραγουδιστής της... Ξανθός με πρασινα μάτια υπέροχο χαμόγελο και ωραίο σώμα...
Το κουδούνι χτυπησε για το τελευταιο διαλειμμα της ημέρας, η Βίκυ περασε διαγωνια στους ώμους της την χακί τσάντα με τις αμέτρητες καρφίτσες και τα χειρόγραφα στιχάκια και γρήγορα γρήγορα ξεκίνησε για την πισω αυλή του σχολείου για ένα τσιγάρο στα γρήγορα...
Το άτυπο αυτό καπνιστηριο είναι πολυ δημοφιλές στο σχολείο και έτσι σε πολυ λίγο έχει γεμίσει από μαθητές όλων των τάξεων.
Με το που ακουμπάει το τσιγάρο στα ροζ χείλη της ένας ασημί αναπτήρας ανάβει μπροστά της...
- Σε ευχαριστώ, ίσα που ακούγεται η φωνή της και ένα γλυκο χαμόγελο φωτίζει το προσωπο της.
- Τι κάνει το μωρό μου, τη ρωταει ο Τιμ καθώς σκύβει να της αφήσει ένα φιλί στο λαιμό.
Χωρίς να τον απαντήσει κουνάει τον ώμο της και κοιτάει ευθεία σαν κάτι αόριστο να βλέπει στο μικρό δασάκι που απλώνεται μετά τα κάγκελα του σχολείου... Στα επόμενα λεπτά έχει μαζευτεί και η υπόλοιπη παρεα του Τιμ και αρχίζουν να συζητάνε τα δικά τους, η Βίκυ σβήνει το τσιγάρο λέει ένα ξερό "φεύγω" και ξεκινάει για το γυμναστήριο, τελευταία ώρα και μετά σπίτι...
- Τι έπαθε παλι αυτή ρε φίλε, ρωτάει ο Νίκος, κολλητος του Τιμ και από τους μεγαλύτερους player του σχολείου, μελαχροινός με ωραίο σώμα και μια μηχανή μεγάλου κυβισμού συμπληρώνει την εικόνα του σουπερ γόη...
- Δεν την ξέρεις τώρα τη Βίκυ, με τις μέρες της είναι, πότε γκρι πότε μαυρο ποτέ λευκό....
