Gözlerini kapatmış olacakları bekliyordu Yoongi jimin'se endişeliydi ona zarar gelsin istemiyordu her şey mahvolmuştu. Yoongi bir hafta gece gündüz demeden çalışıp uykusuz kaldığı bu operasyon on dakikada son bulmuştu adalet miydi bu? Neden Taehyung bu kadar derin düşünüyordu ya da zekiydi? Belki de Yoongi daha toy'du kim bilir?
Elinde duran silahın tetiğine basmak için sabırsızlanan Taehyung'un işaret parmağı tetikle buluşmuştu şimdi sırada o tetiğe bastırıp Yoongi'yi ortadan kaldırmak kalmıştı.
Jimin'in dolan gözleri ve yalvarırcasına baktığı Taehyung onu umursamıyordu tek odaklandığı Yoongi'ydi.
Tetiğe basmak için davranmıştı fakat karnını saran küçük kollar ve sırtında hissettiği baskı onu durdurmuştu.
" Lütfen yapma." Ağlamaklı çıkan bu sesin sahibi jungkook'tu. Başını Taehyung'un sırtına yaslamış kollarıyla onu sarmıştı belki onu durdurmanın en iyi ve kolay yoluydu.
Bu hareket herkesin bakışlarını jungkook'a çevirmişti. Yoongi kapattığı gözünü açıp olanları izliyordu.
Taehyung başını çevirip jungkook'a bakınca istemsizce tebessüm etti bu hareketi onu mutlu etmişti ama şuan hiç zamanı ve yeri değildi.
Beline sarılan kolları eliyle kavrayıp onu yavaşça önüne çekti jungkook Taehyung'un gözlerinin içine bakıyordu ve bu bakışlar dayanılabilecek gibi değildi.
" Bu işe karışma bebeğim." Taehyung silah tuttuğu elini salmıştı boş olan eliyle jungkook'un çenesini kavramıştı.
" Taehyung, lütfen yapma." Jungkook ısrarcıydı kendisi için daha fazla insanın ölmesine müsaade edemezdi. O yaşlı kadını hâlâ unutmamamışken bir de bunlar olursa kafayı yerdi her şeyin sorumlusu belki de kendisiydi. Onlar buraya jungkook'u kurtarmak için gelmişti ve şimdi öleceklerdi bu suçluluk duygusu jungkook'un canını acıtıyordu.
Taehyung jungkook'un bu ısrarına sinirlenmişti ama kendine hâkim olmaya çalışıyordu.
" Jungkook bu işe karışmayacaksın! Seni benden alacaklardı buna asla müsaade etmem onlar ölecek!"
Saldığı kolunu hızla kaldırıp silahı tekrar Yoongi'ye tuttu.
Yoongi olanları iğrenerek izlerken aniden çektiği silaha şaşırmıştı fakat sesini çıkarmıyordu.
Jungkook tekrar Taehyung'un önüne geçti pes etmiyordu onlar ölsün istemiyordu.
" Onları öldürmene izin vermeyeceğim!"
Taehyung'un bıkmışca aldığı nefes yavaşça burnundan çıkarken gözleri tekrar jungkook'un irislerini buldu.
Kaşlarını çatmıştı anlaşılan sinirlenmişti.
" Sabrımı zorlama jungkook! Çekil önümden!" Taehyung'un havada duran elini tutup indiren jungkook istifini bozmadan ona bakıyordu.
" Ne istersen yaparım." Taehyung kasılmıştı fakat jungkook'un bu sözü onu biraz olsun rahatlatmıştı bir müddet düşündü ve onu onayladı. Yüzündeki sırıtmanın ağzı olsa konuşacaktı adeta.
" Emin misin?" Jungkook başını aşağı yukarı sallayınca Taehyung karşılık olarak gülmüştü.
" Peki, yukarı çık geliyorum." Jungkook tereddüt etse de artık geçti yavaş ve titrek adımlarla zeminde yürüyordu herkesin bakışları ondaydı kısa sürede merdivenlerden çıkınca gözden kaybolmuştu. Taehyung'un yüzündeki sırıtma geçmek bilmiyordu, istediğini almış gibiydi.
Elindeki silahı yanında duran görevliye verdi ve Yoongi'ye döndü.
" Senin cezanı jungkook'a vereceğim anlaşılan." Attığı kahkaha Yoongi'yi fena halde sinirlendirmişti.
" Ona kötü bir şey yapma şerefsiz herif!" Yoongi sinirle kımıldamaya başlayınca adamlar onu tuttu Taehyung istifini bozmuyordu.
" Ona zarar vermeyeceğimden emin ol. O benim için çok değerli, sadece ufak bir ceza, bunu hakketi." Dedi ve seri adımlarla merdivenlerden yukarı çıktı.
Kim bilir ne yapacaktı?
Sizce jungkook'a ne yapacak?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TASMA 'taekook'
FanfictionAnayasa madde 26 1. fıkra: Herkes, düşünce ve kanaatlerini söz, yazı, resim veya başka yollarla tek başına veya toplu olarak açıklama ve yayma hakkına sahiptir. ×Bir kişi için binlerce insanı öldürebilen ve bunu aşk sanan acımasız bir katil.× ^ Ola...