Söylediği kelime içime işlemişti. Yoksa o da mı benimle aynı şeyleri yaşıyordu.Cevabımı beklemeden kalkıp gitti yanımdan. Kötü hissetmiştim.Senayı da alarak kantine indim. Kantinci abiye iki tost iki meyve suyu söyledikten sonra masaya oturduk. Senaya anlatmalımıydım bilmiyordum. Ve sanırım anlatmalıydım.Daha fazla içimde tutamayacaktım. Sena sana birşey söylemem gerek dedim ve söze başladım.
-"2 3 gün önce ben evden kaçtım." Sena şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu.Donup kalmıştı Kız. Sonra konuşmama devam ettim ;
-"Sena zaten neler yaşadığımı biliyorsun annemle babam artık beni istemediklerini söylediler. Ben onlara fazlalıkmışım. Bende dayanamadım. Ve kaçtım. Sarhoş biri beni takip etmeye başladı sonra o geldi beni kurtardı."
-Kiiimmmm! diye bağırdı Sena. Ağzı açık bir şekilde beni dinliyordu.Bende gözlerimi kaçırdım yere bakarak "Karan kurtardı beni." dedim
Sena anlam veremeyerek gözlerime baktı . Ve sonra beklemediğim bir hamlede bulundu ve birşeyler gevelemeye başladı.
- "Şey Gece bende sana nasıl desem diye düşünüyordum madem konusu açıldı ben Karandan hoşlanıyorum." dedi.
Harika zaten bir en yakın arkadaşımın Karandan hoşlanmadığı kalmıştı o da olmuştu.Hiç birşey söylemeden kalktım masadan . Ne diyebilirdim ki.Onu ilk ben gördüm o benim falan mı ? İçimdeki his neydi bilmiyorum ama kıskançlık olmamalıydı.Dersede girmeden çantamı toplayıp eve doğru ilerledim. Canım yanıyordu. Tuhaf olan neden yandığını ben bile bilmiyordum. Ona karşı birşeyler hissedemezdim. İşin tuhaf yanı ben bu zamana kadar kimseye birşey hissetmemiştim.
Son anda fikir değiştirerek eve gitmedim. Her üzüldüğümde gittiğim mekana yani uçurum kenarına gittim. Burası çoğu kişinin bilmediği bir yerdi. Sessiz ve sakindi. Uçurumun en ucuna oturdum.Kulaklığımı çıkartıp kendimi şarkının sözlerine bırakıverdim..
Umudum kaldı gözlerinde
Kurtar beni buradayım, gitmedim de
Durmadan durmadan, kanar yaram
Tüm çiçeklerden güzeldir papatyalar
Biraz zaman
Biraz dayan..
Gerçekten de öyleydi. Benim en sevdiğim çiçek papatyaydı. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum . Hava kararmaya başlamıştı. Çantamı yerden alıp eve geldim. Annemgil evdeydi. Neden erken geldiklerini anlamamıştım. Salona gittiğimde beni beklediklerini söylediler benimle önemli bir konu konuşacaklarmış ve artık zamanı gelmiş. Hem şaşırmış hem de merak etmiştim.Tamam dedim ve bende yanlarıma oturdum. Ve babam söze başladı;
"Gece bunca yıldır bizim senden sakladığımız bir şey var ve artık söylememiz gerek sen bizim kızımısın değilsin . Sana alışamamızın sebebi bu.
Para karşılığı bize küçükken verildin. Gerçek annen maalesef vefat etti baban ise senin tüm masraflarını, eğitimini karşılıyor. Senin karşına çıkmamasının sebebi başka bir kadınla evli ve ondan çocukları var"
Başım dönüyordu.Şok olmuş bir şekilde onlara bakıyordum.Benden bunca yıl boyunca böyle birşeyi nasıl saklamışlardı.Ve neden gerçekleri bugün öğreniyordum.Kafam da sürekli 'sen bizim kızım değilsin'sözü yankı yapıyordu. Bağırmak istiyordum.Deli gibi ağlamak istiyordum.Onların kızı değildim.Annem ölmüştü ve babam başkasıyla evliydi. Hem de ondan bi çocuğu vardı. Hayır hayır bu kadarı fazlaydı.Bir günde bu kadar öğrendiğim gerçek yeterdi. İnanmak istemiyordum . Nasıl kaldırabilirdim bunları ? Nasıl sindirebilirdim duyduğum cümleleri?
Yıllarca baba dediğim insan benim babam değildi ve yıllarca anne dediğim insan benim annem değildi. Herşeyi öğrenmek istiyordum o yüzden babama yani beni para karşlığı evlat edinen adama annemin mezarını sordum . Gerçek babam beni bırakıp gitmişti o yüzden onu merak etmiyordum o beni etmiyorsa ben de onu etmezdim. Babam önce söylemek istemese de ölen annemin mezarını öğrenip apar topar evden çıkmıştım .Yanıma hiç birşey almamıştım. Yanıma aldığım tek şey hayal kırıklığı ve çocukluğumun burukluğuydu.. Karşıma çıkan insanlara sora sora mezarlığın yerini bulmuştum. Annemin adını görünce donup kalmıştım.
İsmi Yıldızdı. Yıldız Aksoy..
Belkide benim adımı da annem koymuştu. Onunla uyumlu olsun diye Gece ve Yıldız . Ellerim titriyordu. Kalbim heyecandan çarpıyordu. Ne yapacağımı bilemez hale gelmiştim . Cesaretimi toplayıp annemin mezarının başına çömeldim.
Ne diyeceğimi bilemiyordum. Toprağın altında yatan kadın benim annemdi. Annemin yüzünü,sesini,bakışlarını hatırlamak istiyordum.
Bu aileye Küçükken verilmiştim . Annem i hiç görmüşmüydüm acaba ? Kokusunu içime çekmişmiydim? Bana kızım diye sarılmışmıydı?
Anne.. Senin hakkında her şeyi bilmek istiyorum
Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vedalar Güzel Olur
RomansaÖğreneceği gerçekler karşısında ayakta kalmaya çalışan bir kız , Gece Hayatına bir anda yeni insanların dahil olmasıyla birlikte kendini bambaşka bir serüvene sürükleyecek. Acımasız ,karanlık ve karmakarışık olan biri ,Karan Bakalım yeni hayatları...
