Masadan hızlıca kalktım ve restorandan çıktım tam o sırada bir el bileğimden tuttu ve kendine çevirdi..."
"Sakin olur musun lütfen? Ben seni hala seviyorum..."
.
Şaşırdım ama belli etmeden devam ettim. Sonuçta buna kanmayacaktım. Sakin bir şekilde konuştum:
"Bak unutma, her hikaye mutlu bitmez. Aslında hiçbir hikaye mutlu bitmez, sadece biz mutlu kısımlarını görürüz." Arkamı döndüm ve yürümeye devam ettim. El tekrar kendine tutup çevirdi.
"Ama bizim hikayemiz daha yeni başlıyor."
"Bizim hikayemiz çoktan bitti. Sen 2. Sezonu bekliyorsun. Öyle bir şey olmayacak, İnan bana. Elimle havada hayali bir manşet attım. "İzlenmeler için teşekkürler, 1. Sezonumuz final"
Saçma olduğunun farkındaydım ama yürümeye devam ettim. Kıkırdadı ve yanıma gelip oyunu devam ettirdi
"Belki sürpriz yaparlar 2. Sezonu?"
"Hiç zannetmiyorum."
Sessizce yürüdük.
"Eve gidiyorum, gelmek ister misin?"
"Otelde kalıyorum. Teşekkürler."
Bu olaylardan sonra ısrar etmedi, beni otele bıraktı. Ne kadar istemesemde.
"Otele getirdiğin için teşekkür ederim ama bir daha karşıma çıkmazsan sevinirim."
"Çalışırım"
"Çalışırım mı? Kesin cevap istiyorum." Söyleyeceklerini söyledim: "Evet kesinlikle bir daha karşına çıkmayacağım." Ses gelmedi "de" yine ses yok "DE DEDİM!" ufak bir kahkaha attı
"Ya desene!"
"kızınca daha tatlı oluyorsun biliyorsun değil mi?"
Artık sinirlenmiştim
"Farkında mısın bilmiyorum ama beni aldattın, bugün hiçbir şey yokken karşıma çıktın, şimdi de tekrar asılmaya çalışıyorsun?"
Arkamı döndüm ve aktive işlemleri için otel resepsiyonuna yürüyordum ki bir ses geldi
"Yarın 16.00 Parco Della Cafarella parkı, köşedeki bank"
Yürümeye devam ettim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Başlangıç
Teen FictionMerhaba, ben Defne. Daha yaşım çok büyük olmamasına rağmen büyük bir yazma tutkum var. Daha önce birkaç denemem daha olmuştu fakat onlar biraz kötü olmuş, daha çok çocuk kitabıydı. Bu kitap benim şu ana kadarki son kitabım ve yazmaya devam ediyorum...
