Odama çıktığımda kapımı sertçe kapatıp içeri girdim. Yatağıma oturup bütün bu olayların nasıl olduğunu düşünmeye koyuldum. Artık delirdiğimi düşünerek çok fazla takmadım. Yine günlüğümü açtım ve yazmaya koyuldum. İçimi döktüğümde havanın hala kararmamış olduğunu gördüm. Yeter, bitsin artık! Oysa daha sadece kahvaltı yapmıştım. Güzel bir duş aldıktan sonra yatağıma uzandım ve internette dolaşmaya başladım. Bir anda aklıma Roma'da olduğum ve etrafı niye dolaşmadığım geldi. Haklıydım. Roma'dayım ve sadece yatıp kalkıyordum??. Hemen hazırlandım ve dışarı çıktım. İnternetten özellikle nerelere gitmem gerektiğimi araştırdım. Otele geri döndüğümde hava çoktan kararmıştı.
.
Ertesi gün kapımın tıklatılmasına uyandım. Telefonuma baktım, saat daha 9 du. Tabii cırladım hemen: "SAAT DAHA DOKUZ DOKUUUUUZ!" Kapıyı açmamla şaşırdım. Gelen Mert idi. Tamam hadi anladık etrafımda da saat sabahın dokuzu niye bu saatte gelirsin ki? Aynı cırlamamı ona da yaptım:
"SAAT DAHA DOKUZ DOKUUUUUZ!"
Güldüğünü fark ettim. Hiçbir şey söylemeden içeri girdi ve yatağın yan tarafındaki koltuğa oturup balkonun camından dışarıyı izlemeye başladı. Bende başında dikilip yine aynı şekilde cırladım. Kafasını çevirirken "Biliyorum" dedi.
"Ee genelde 'NORMAL' insanlar genellikle bu saatlerde uyur. Hani bilmiyorsundur belki. Gidersen böldüğün uykumu tamamlayacağım da"
Gülerek konuşmaya başladı o sırada ben de yanına oturdum ve uyuyup uyumadığımı çözemez halde koltuğa yaslandım ve onun konuşması bittiğindeki sessizliği ben doldurdum. Düşünmeden dedim:
"Bana beni anlatır mısın? Buna çok ihtiyacım var..."
yaa biliyorum kısa oldu ama idare edin accık. gelir birkaç güne yeni bölüm. öpücüklerrr ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Başlangıç
TeenfikceMerhaba, ben Defne. Daha yaşım çok büyük olmamasına rağmen büyük bir yazma tutkum var. Daha önce birkaç denemem daha olmuştu fakat onlar biraz kötü olmuş, daha çok çocuk kitabıydı. Bu kitap benim şu ana kadarki son kitabım ve yazmaya devam ediyorum...
