Bu sefer bakma ihtiyacı bile duymadım. Ama arka arkaya 3 kere seslenince baktım ve donakaldım. Roma'da yaşayan arkadaşım Kenan ve Burcu beni almaya gelmişlerdi. O an beynim allak bullak oldu: nereden duymuşlardı? , niye geldiler ki? , ben özgürce olmak isterken niye? , onlar tabii özgürce kalmak istediğimi bilmiyorlardı. Nereden duymuşlardı sorusunun cevabı iste İnstagram story'm idi.
Kahretsin!
Herhalde abartmıyorum 2 dakika öyle kaldım. En sonunda kendimi toparladım ve ağzımı da kapatmayı başardım. Yüzüme yapmacık bir gülüş bıraktım ve hızlıca o tarafa yürüdüm. Kenan ve Burcuya sarılırken "hoşgelldiiiiinnn!" dedi Burcu, Kenan da devam etti "yoksa beğenmedin mi sürprizimizi?" dalga geçer gibi sormuştu yani ciddi olarak değil, sohbeti başlatmak istermiş gibi. Bende hemen bu fikri yok ettim "Yok yok, çok sevindim sadece bir anda görünce şaşırdım." Dedim. En iyi böyle kestirip atabilirdim. Var mı başka fikri olan? Neyse... Bu arada arabaya yürümeye başlamıştık bile. O sırada hal hatır soruldu, biraz sohbet edildi. Arabaya vardığımızda bindik, çıkarken Kenan otopark biletini makineye verdi ve yola devam ettik. O sırada sordu : "Eeee, n'aptın bakalım buraları özledin mi?" sonra ben daha cevap veremeden arka koltuktan Burcu ve Kenan parmaklarını bana tutarak aynın anda "Bizi?" dediler. Arabayı kahkaha sesleri doldurdu. Bende "eee, tabii canım özledim" dedim. Aslına bakılırsa özlemiştim. Sadece... yalnız kalmak istiyordum işte... Tam ben bu düşüncelere dalmıştım ki Burcu sordu
"Aç mısın canım?"
Aslında çok eğlenceli kişilerdi. Bende onlara uydum. Yemek yiyip dağılırız diye düşündüm ve cevap verdim:
"Valla açım. Şuan herhangi bir restoranı bile yiyebilirim söyleyeyim."
Aynı anda güldük. Kenan lafa girdi.
"Bizim normalde başka bir arkadaşımızla randevumuz vardı seni alır oraya götürürüz diye düşünmüştüm. Merak etme çok iyi biridir. O da Türk. Birlikte yemek yeriz. Ne dersin?" dedi.
Bide bu mu çıktı başımıza dedim kendi kendime. Ama o kadar açtım ki bunu göze alacaktım. İç sesim beni "otele git, yol yorgunuyum filan de" diye yönlendirse de galiba mideme uyacaktım.
"Olur tabii. Açım. Hem de çok. Baya." Dedim. Yine bir gülüşme... Yolda öyle gitti...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Başlangıç
Novela JuvenilMerhaba, ben Defne. Daha yaşım çok büyük olmamasına rağmen büyük bir yazma tutkum var. Daha önce birkaç denemem daha olmuştu fakat onlar biraz kötü olmuş, daha çok çocuk kitabıydı. Bu kitap benim şu ana kadarki son kitabım ve yazmaya devam ediyorum...
