💖ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေး...💖
Or
💖 အမုန်း၏ခါးသက်လေးသော....💖
ဦးမှာခဲ့တဲ့အတိုင်းပဲ..တနေကုန်အိမ်အလုပ်လုပ်ပေါ့....
အခုလည်းခြံရှင်းရမယ်လေ..သစ်ကိုင်းတွေနဲ့ရှုပ်နေတာပဲ...ဦးပြန်လာတာနောက်ကျတော့မတော်လို့သစ်ကိုင်းတွေနဲ့ထိမိပြီးဒဏ်ရာရလိမ့်မယ်မလား....
"အ့..."
ဟာကွာ..ဦးမလာခင်ရှင်စလို့ပြီးမှဖစ်ပါမယ်ဆိုနေမှ...ခြေထောက်ကသစ်ကိုင်းစူးနဲ့ခြစ်မိသွားသေးတယ်....
ဒဏ်ရာကိုရေမြန်မြန်ဆေးပြီးဆေးထည့်ကာသန့်ရှင်းရေးဆက်လုပ်ရသည်...
ညနေစောင်းလောက်မှပြီးသွားတယ်လေ...
ရေမိုးချိုးပြီးဦးလာရင်စားဖို့ထမင်းပွဲလေးပြင်ဆင်ထားလိုက်သည်...
ည၈နာရီရှိနေပြီဦးကပြန်မလာသေး...
ကျတောဦးကိုဧည့်ခန်းကဆိုဖာပေါ်တွင်စောင့်နေမိသည်...
အနာရှိန်ကြောင့်ထင်လူကဖျားချင်သလိုဖစ်လာ...
ခဏလေးမှိန်းကာဆိုဖာပေါ်တွင်အိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်...
............
တောက်....
တောက်ခေါက်သံကြောင့်လန့်နိုးလာပြီးတံခါးနားကိုကြည့်လိုက်တော့ဦး...
"ရှောင်ကျန့်..မင်း..လာ..ဇမ်း.ကွာ..ဘယ်မှာလဲရှောင်ကျန့်...မင်းလင်တစ်ယောက်လုံးခေါ်နေတယ်မလား..."
မူးရူးပြီးပြောနေတဲ့ဦးကြောင့်...
"ဦး...ကျန့်ကျန့်ကဒီမှာပါ...ဦး..သောက်လာတာလား.."
"ရှောင်ကျန့်..လာခဲ့..မင်းငါ့ကိုလာတွဲစမ်း..."
"ဒါပေမဲ့ဦးကျန့်ကျန့်က..."
နေ့လည်ကဒဏ်ရာကြောင့်ခြေထောက်ကကိုက်ခဲနေ..လမ်းတောင်အနိုင်နိုင်လျှောက်နေရသည်..
"ငါကမင်းလင်..ငါခိုင်းသမျှအကုန်လုပ်ပေးရမှာမင်းတာဝန်...လာခဲ့..အခုချက်ချင်းတွဲပေး..."
ဦးစကားကိုဦးနှောက်ကလွန်ဆန်နေပေမဲ့နှလုံးသားကတော့မလွန်ဆန်နိုင်...
