💖ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေး...💖
Or
💖 အမုန်း၏ခါးသက်လေးသော....💖
"အ့...ဦး...ဖြည်းဖြည်း..ကျန့်ကျန့်နာလို့ပါ..ဟင့်..ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ..."
"ဟမ့်..အခုမှဖြည်းဖြည်းတဲ့လား...မင်း..အ့..မင်းငါနဲ့ဆက်ဆံချင်လို့ငါ့ကိုအတင်းယူခဲ့တာမလား....ဘယ်လိုလဲ..ခံစားမှုကောင်းရဲ့လား..ငါ့ရဲ့ပြုစုမှု့လေးတွေက...အင့်..."
"အ့..ဟင့်အင်း..အ့..ကျန့်..ကျန့်ကျန့်ကဦးကိုချစ်လို့ယူခဲ့မိတာပါ...အ့...မလုပ်ပါနဲ့တော့နော်...အ့..ကျန့်ကျန့်နာလို့ပါ..အ့..တော်..တော်ပါတော့ဦးရယ်..."
"ဟင့်...အခုမှလာပြီအော်မနေနဲ့...ငါလိုချင်တိုင်းပေးရမှာမင်းတာဝန်....မင်းငါ့ကိုချစ်တာပဲ..သည်းခံလိုက်ပေါ့...စောက်သံကိုပိတ်ထား...ငါမကြားချင်ဘူး.."
ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်သူ့ရဲ့ချစ်ရသောသူဖစ်တဲ့ဝမ်ရီပေါ်ကြောင့်လူကလုံးပါးပါးလာ...
သာယာမှုမရှိသောနာကျင်မှုသာမက...စကားလုံးရဲ့နှိပ်စက်မှုကပိုနာကျင်စေသည်...
ချစ်လွန်းလို့ယူခဲ့မိတာပါဦးရယ်...ကျတော်ချစ်ရလွန်းလို့ပါ....
ဦးကိုကြည့်တော့သာယာနေသည်ထင်...
ဦးကျေနပ်ရင်ပြီးတာပါပဲလေ....ကျတော်နာကျင်လည်းကျတော်ချစ်ရတဲ့ဦးသာအဓိကပါ...
ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်အသံထွက်မည်စိုး၍ကိုယ့်လက်ကိုသာကိုက်ထားမိသည်..
နောက်တော့အောက်ပိုင်းမှစီးထွက်လာသည့်အရည်...သွေးရည်သာဖစ်သည်...
ရီပေါ်ကြည့်လိုက်တော့...
"ဟန့်...ခံနိုင်ရည်မရှိပဲနဲ့များငါ့ကိုယူချင်နေသေးတယ်...မင်းမှတ်ထား..မင်းကငါ့အတွက်ညအိပ်ဖော်ထက်မပိုဘူးဆိုတာ...ထွက်သွား..တခြားအခန်းမှာသွားအိပ်...ငါရေချိုးမယ်...ဒီအိပ်ယာကိုမင်းရှင်းထား..ပီးရင်ထွက်သွား..ကြားလား.."
"...."
ရှောင်ကျန့်တစ်ယောက်ဖြေဖို့အားပင်မရှိတော့...
ဦးပြောတဲ့စကားကိုကြားသော်လည်းလူကမထနိုင်....နောက်မှရှိသမျှအားလေးကိုစုကာထရပ်သော်လည်းကြမ်းပြင်ပေါ်သာပြုတ်ကျရသည်..
