💖ကျွန်တော့်ဘဝရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေး...💖
Or💖 အမုန်း၏ခါးသက်လေးသော....💖
သွေးတွေနဲ့ပေရေနေတဲ့ရှောင်ကျန့်ကိုချီလာတဲ့ကျန်ချန်းကြောင့်အကုန်ကြောင်တောင်တောင်နဲ့...
"ဆရာမ...OR အဆင်သင့်ပြင်ထား..."
"......"
"ဒီမှာ!!ခများကိုပြောနေတယ်မကြားဘူးလား...ခွဲစိတ်ခန်းပြင်ထားလို့ဒီလူနာသေရင်ခများကိုအလုပ်လုပ်လိူ့မရတော့အောင်လုပ်ပစ်မယ်
..မြန်မြန်...""ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာ..
တောင်းပန်ပါတယ်...."ရှောင်ကျန့်ကိုကျန်ချန်းကိုယ်တိုင်ခွဲစိတ်ပေးတယ်....
................
ခွစိတ်ပီး၃နာရီကြာတော့...
"ဟင့်....ဟင့်..."
"ကျန့်..ကျန့်ကျန့်နိုးပီးလား..."
နိုးလာတာနဲ့သူ့ကလေးကိုမေးတဲ့ရှောင်ကျန့်ရယ်ပါ...။
"ကျန်ချန်းကော....က...ကလေး...ကျ...ကျတော့်ကလေးကောဟင်..."
"......."
"ကလေးကောလို့..."
"......"
"ဟင့်...ဟင့်..."
"ကျန့်ကျန့်ကိုယ်မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်...."
စကားကိုမပြောပေးမဲ့မျက်ရည်တွေနဲ့ခေါင်းမော့ကြည်လာတဲ့ရှောင့်ကျန့်ကပြောခိုင်းနေတဲ့အသွင်...
"ကိုယ်မနက်ဖြန် US သွားမယ်အဲ့ဒါကျန့်ကျန့်ပါလိုက်ခဲ့ရမယ်....."
အရငမကဆိုခဏခဏခေါ်ပေမဲ့ခေါင်းကိုအမြဲခါခဲ့တဲ့ရှောင်ကျန့်ကအခုတော့တဆက်ဆက်ခေါင်းညိတ်ပုံထောက်ရင်...ရီပေါ်တစ်လှည့်ပြန်ခံရတော့မဲ့အသွင်....
ငိုနေတဲ့ရှောင်ကျန့်ကိုရင်ခွင်ထဲထည့်ထားတော့ပြန်သိုင်းဖက်လာတဲ့ကျန့်ကျန့်ရဲ့လက်တစ်စုံ....
..........
ရီပေါ်ကတော့
"ကို....ကို..."
"...."
"ကိုအဆင်ပြေရဲ့လား..."
"ရှောင်...ရှောင်ကျန်မှာကိုနဲ့ရတဲ့သွေးသားလေးရှိတယ်တဲ့မရယ်...ဟား.ဟား...ကိုယ်...ကိုယ့်ရဲ့တစ်ကယ့်သွေးသားလေး..."