Merhaba arkadaşlar, bu benim ilk hikayem,önce tanıtım koymak istedim çünkü sizlerin fikirleri benim ilk kitabım için çok önemli, lütfen yorumlarınızı benden esirgemeyin,iyi okumalar :)
******
Ben Aren Uraz. Kötü bir geçmişim ve hala daha devam eden berbat hayatım var. Şu koskoca dünyada küçük ve cılız bedenimle ağır acılar yaşadım. 10 yılımı bu pislik dolu yollarda,beyinleri iğrenç fikirlerle dolu insanlarla iç içe geçirdim,zorundaydım. Küçüklüğüm korku ve yaşadıklarımdan ders almakla geçti. Sessizliğim, korkumun sesiydi. Ailemin öldüğü gece bu yollarda ses tellerim kopana, boğazım parçalana kadar "ANNE!!" diye bağırırdım, kimse duymazdı. Kimsesizlerin sesine mi sağırdı bunca insan?
Korkuyordum,çünkü karanlıktı. Hangi çocuk korkmaz ki ışıksız geceden?
10 yıl önce bu duygularla beslenirken şimdi karanlıkla yaşayan biri oldum bilmeden.
Derin bir nefes alıp denize bakmaya devam ettim, burası beni her şeye rağmen rahatlatıyordu. Sağ tarafımdaki hareketliliğe bakmak için bakışlarımı denizden alıp 7-8 yaşlarındaki kıza çevirdim. Annesi nerdeydi bunun?
"Ne kadar berrak bir deniz dimi abla?, benim rengim mavidir ama hiçbir kıyafette denizin sahip olduğu o maviliği bulamıyorum." ahh şu çocuklar, asla elindekilerle yetinmiyorlar,oysa ki ben o yaşta ailesinizliğin acısını tadıyordum. Ben bunları düşünürken adını bilmediğim kız tekrar konuşmaya başladı. "Senin beğendiğin renk hangisi?" ,sadece "Siyah " diyerek geçiştirdim. Şaşırdı, üstelik hiç susmuyor.
"Ben siyahtan korkarım,karanlık olurlar"
Mutluluktan yoksun bir şekilde gülümsedim " Kimilerimizin kıyafet rengi,kimilerimizin de hayata bakış rengidir Siyah." Bana anlamamış bir ifadeyle baktı, tabi anlamaz, o nerden bilir ki karanlık sokaktaki ailesiz geceyi, sağıma baktığımda koşarak annesine gittiğini gördüm ve denizi seyretmeye geri döndüm. Hava bugün çabuk kararmıştı. Biraz ileride karanlıktan gelen erkeğin sahip olduğu o gür sesi duydum
"Bir kadının en güzel halidir siyaha bürünmüş hali."
İşte o karanlık hayatınıza aniden biri girer ve sizin acılarınızı bir nebze dindirir.Bir nevi anestezi gibi, derinlerde bir yerde hissedersin uyanıksındır o duygulara ama, başka duygular seni ele geçirmiştir çoktan.
