Ayoko na! Joke. (Slow Update)

Chapter 8

[ A/N ]

Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii ;)

Antagal ko nagupdate. Namemental block ako. =________=

Alam ko paulit-ulit, pero salamat sa mga nagbabasa! Lalong salamat sa mga nabibitin at sumusubaybay sa kalokohan kong ito. Hahahaha. Promise, susubukan ko na talagang magpahaba ng chapter. Ginegyera na ko ng iba diyan e. HAHAHAHAHA. Mahal ko kayo. Mwa mwa tsup tsup!

Laging tatandaan, ang ganda ganda ko. Joke.

Vote, comment and be a fan! ♥

-----------------------------------

Kyo's POV

Nauna na si Ashley. Alam ko naman eh, naiilang siya sa mga tingin sa amin. Bakit kasi kailangang maging pogi ako? Este kailangang maging sikat ako. Ang hirap, lahat ng kilos mo bantay sarado. Bawat kilos mo may meaning. Bawat kilos mo may damay.

Ayoko ng ganito, sa totoo lang. Gusto ko maging malaya. Buti pa siya, kahit ano, okay lang. Kaya tuloy lalo akong naiinggit sa kanya...

Sa kanya.

Pero tama na ang page-emo, mababawasan ang ka-pogian ko. Tsk.

Ang dapat kong isipin ay yung kanina. Ang sarap yakapin ni Ash, ang fluffy! Este--- Nakakahiya talaga! Bakit ko ba ginawa yun. Pero nananaginip naman ako nun, di ko naman kasalanan ano? Mukhang dapat yata lagi akong managinip ah.

Hayy. As---

"Kyo my love so sweet!"

Nararamdaman ko na ang paparating na delubyo.

Kailangan ko na yatang tumakbo, kailangan na kailangan na. 1.. 2.. 3.. 4..

"Kyoooooooooooooo! <3"

Bago pa man ako makakaripas ng takbo niyakap niya ako. Ayoko naman siyang ipahiya sa mga tao sa paligid ko so nanatili nalang ako.

"Hi Kyo! I missed you baby!"

And she winked at me.

"Baby, baby ka diyan, ikaw tong baby. 4th year HS ka palang Cristine."

"So what, age doesn't matter babylove."

Siya si Cristine Heusaff.

Ang self proclaimed fiancee ko. O diba ang saya niya. Well, childhood friends kami. As in FRIENDS. Pero dahil sa sobrang kapogian ko, nagkaganyan siya. Deh, kasi diba nga mabait ako...

*Flashback*

"Waaaaaaaaaaaaaaaaaah!"

May ngumangawang nilalang. Ano ba yun, ang ingay ingay. Sarap sarap ng tulog ko dito eh. Sumilip ako mula sa taas ng puno ng mangga para tingnan kung anong nangyayari.

Uy babae. Umiiyak siya. Kailangan niya yata ng poging katulad ko! Bababa na sana ako nang...

"Hahahaha! Lampa! Lampa lampa lampa! Ew lampa!" -Bata1

"At ampon pa. Nu ba yan. Ewww. Lahat ng kamaganakan mo matatangkad tapos ikaw pandak? Ampon!" -Bata2

"Tigilan niya na ako, di ko naman kayo inaano ah!"

Humihiyaw na yung batang babae. Parang nagta-tantrums. Hindi ko na sana sila papakealaman nang makita ko sasabunutan na nung isa yung chix.