Chapter 10
I think this is the first time na naenjoy ko ang Saturday na nakakulong lang sa kwarto ko. Since kaninang umaga ay hindi na ako tinigilan ni Mr. Creepy Stalker sa text message buti na lang talaga ay chinarge ko ang cellphone ko kagabi.
From: Mr. Creepy Stalker
It’s almost 12 noon kain ka muna. Masamang malipasan ng gutom Jane.
Napatingin naman ako sa alarmclock ko sa tabi ko at tama nga sya it’s already 11:50 and I didn’t even notice it.
To: Mr. Creepy Stalker
Sige kain ka na din.
And as if a cue biglang sumigaw si mama mula sa baba.
“Janine kakain na! baba na!” sigaw sakin ni mama.
“Opo papunta na po.” sigaw ko din pabalik.
Bago bumababa ay chinarge ko muna ang cellphone ko kahit nasa kalahati pa ang battery.
“Janine ano bang inaasikaso mo sa kwarto mo at di ka na tumutulong dito sa baba?” biglang tanong sakin ni mama habang kumakain kami.
“Madami lang po akong assignment at quiz next week.” sagot ko sa kanya. Excuse me, I’m not lying if that’s what you think. Oo katext ko nga si Mr. Creepy Stalker pero I’m doing my assignment at the same time. You know I’m good at multi-tasking.
“Ikaw naman honey nag-aaral si Janine sa taas wag mo lang istorbohin.” sabi ni papa kay mama.
Pagkatapos kung kumain ay dinala ko ang pinagkainan ko sa kusina at hinugasan na iyon para makabawas sa linisin ni mama.
To: Mr. Creepy Stalker
I’m done eating. You?
Text ko kay Mr. Creepy Stalker pag-akyat ko sa kwarto.
From: Mr. Creepy Stalker
Done too. Nabusog ka ba?
Isesend ko na sana ang reply ko na nabusog ako ng bigla kong maalala ang sinabi nya dati na kilala nya ako noon pa.
To: Mr. Creepy Stalker
So you’ve known me before I texted you?
From: Mr. Creepy Stalker
Yup.
Ang tipid naman nitong sumagot.
To: Mr. Creepy Stalker
