Bir Cehennem...
Laboratuvarda hayat sürdüren hunharca denek.
Üzerlerine işlenmiş lanet deneyler.
Ölümün pençesinde kaybolan savaşçılar.
Gözyaşları ve korkuyla kaplı bedenler.
Enselerine yazılan kod isimler ile hayat sürdüren günahsız mahkûmlar.
On...
İthaf ettiğim kişi bana yazma serüvenimde en büyük desteği veren kişilerden biri. Bana her zaman yanımda olduğunu gösteren, sevgisini derinden hissettiğim biri. Her şey için çok teşekkür ederim. İyi ki varsın...
Keyifli okumalar "🖤"
☣
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
☣
Çaresizlik. Dünyanın size yaşattığı en zor an nedir? Diye sorsalar çaresizlik derdim. Her şeyi görüp, duyabiliyor ama hiçbir şey yapamıyorsun. Elinden hiçbir şey gelmiyor, çaresizce yine yeniden acıyla ölüyorsun.
☣
D8
Gözlerimdeki birikmiş ağırlığı hiçe sayarak göz kapaklarımı açmak için direnirken buldum kendimi. Bedenim daha önce tatmadığım bir uyuşukluk içerisinde, olanları idrak etmek için beynimi zorluyordum.
Gözlerim kendine gelince, göz bebeklerim içinde bulunduğum odanın her bir yanında gezinmeye başladı. Beyazın griye hâkim olduğu, karanlığın aydınlıkla karıştığı küçük bir odadayım. Gri çelik dolap, siyah rahatsız demir yatak, beyaz bir masa. Gözlerim ellerime kaydığında bağlıydım. Tüm vücudum bağlıydı. Demirle bağlıydı.
Bağırmak istiyorum ama bağıramıyorum. Sanki biri ses tellerimi tutuyormuş gibi. Çığlıklarım tek tek boğazıma dizilirken kendimi rüyadayım diye avutuyorum sadece.
Hayır. Rüya değil...
Ensemde ufak çaplı bir acı seziyor ve bir de eski televizyonların bozulma sesini andırıp kulak tırmalayan berbat bir çınlama uğultusu, kulaklarımı kanatıyordu. Artık idrak edemediğim o his her tarafımı sardı. Korku, daha öncesin de adını bilmediğim o his ilk gelişinde fena çarptı!
Odada sadece normalden çok daha hızlı atan kalp ritimlerimin sesi duyuluyordu. Ölüm sessizliği için de atan kalp ritimlerimin ufak çaplı sesi.
Odadaki ölüm sessizliğini çelik kapının açılma sesi böldü. Gözlerimi hissizce kapıya hizaladım.
Bir kız. Derinliği andıran deniz gözlü bir kız. Hiç sorgulamadan sadece tek bir soru döküldü dudaklarımın arasından,
"Ben öldüm mü?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
