Nyel's POV
Grabe. Napuyat ata ako. Kasi feel na feel ko ang mabigat na gravity ng lids ng mga mata ko.
Inaantok na ako. (~_~メ) Dali-dali ako ng pagpapasok ng mga gamit. Halos ihagis ko na nga yung bag ko sa cabinet kaso baka masira. Sa sofa ko na lang ibinato.
Lagpak sa kama.
Ahhhhhh. Ang sarap sa pakiramdam!
Napangiti ako.
Kasi.. Si Hera ang panaginip ko kagabi.
Parang dati lang. Magkasama, masaya, walang problema. Sana ganun na lang palagi. Walang problema.
"Nyeeeel! Nyelly nyelly nyel!"
(~_~メ) Kasasabi ko lang. WALANG PROBLEMA. Pero bakit ang dumating trahedya?
"Ano? Ang ingay-ingay mo talagang tao. Human siren eh." Sabi ko, nagtago sa ilalim ng unan ko.
"Human siren? Lul! Hahaha! Oy, ano ang nangyari kanina sa sementeryo ha? May milagro ba?" ↖(^▽^)↗
￣ˍ￣ Milagro? "Magbu-bunganga ka na nga lang, wala pang kakwenta-kwenta."
"Oy! Inaalam ko lang kung may pamangkin na ako! Babae o lalaki?"
Grrrr. Tumayo ako at inihagis sa kanya yung unan. Sayang at sala. "Pwede ba? Walang nangyari! Tumabi sya sakin dahil natatakot mag-isa sa kabilang tent! Nasan ka ba kasi?"
●///////● Bigla syang namula at napayuko. "Nag-usap kami ni Myx."
"Ang tagal nyo naman mag-usap."
This time, lalo na syang namula.
O.o Anong ginawa ko?.
"Basta. At least ayos na kami." (__ __)
"Ang galing nyo mag-usap ah? Tungkol san? Baka magkabalikan rin kami ni Hera."
Bigla syang napatunghay at ako naman ang binato nya ng unan. Dahil nga inaatok ako, di ako nakaiwas kaya tinamaan ako sa mukha. Ggrrrrrr."Para san yon?!"
"Mag-move on ka na nga! Shunga ka! Hindi na babalik si Hera!"
"Kahit na! Ano bang pinag-usapan nyo?"
"Eeeh! Wala! Wala kaming pinag-usapan!" >//////<
"Pano kayo nagkabalikan?" O.o7 Gulong kausap.
"Eehh. Basta."
"Pano nga?! Si Myx ang tatanungin ko."
"Waaag!" Automatic na napahawak sya sa bibig ko (at ilong).
Di ako makahinga. (~_~メ)
"Ano... kasi... Nagkabalikan kami..."
￣ˍ￣ WOW.
"Kasi... May nangyari."
Napatigil ako sa pag-hinga. Hindi ako tanga. Hindi ako tanga na magtatanong ng kung anu-ano. Alam kong alam nyo ang sinasabi niya. Tinanggal ko yung kamay nya sa bibig ko. "Kagabi? Saan."
Napatungo ulit sya. "Dito. Sa kwarto ko."
Huminga ako ng malalim. "Pinagsi-sisihan mo ba?"
Napatingin sya sa akin. Oo, di ko yan sisigawan. Mapapaos lang ako.
Mas matanda na sya sa akin kaya alam na nya ang ginagawa nya.
"Hindi. Dahil alam ko, kahit ilang buhay pa ang ibigay sa akin, sa kanya ko lang ibibigay. It will always be the date that I will never forget. We will never forget."
