My Ex-Husband Is My New Boss

Chapter 71

Jake's P.O.V.

NAKASANDAL ako sa upuan. Pinapanood ko si Black na kinaki-usap ang baby sa sinapupunan niya. Nag-angat sa 'kin ng tingin si Black at ngumiti.

"Do you want to touch him?" tanong niya.

Tumango ako at lumapit sa pwesto niya. She hold my hands at pinatong iyon sa tiyan niya. Ipinikit ko ang mga mata ko at dinama ang baby sa tiyan niya. Napangiti ako ng maramdaman ang pagsipa nito. Dumilat ako pagkaraan ng ilang minuto.

Inilapit ko ang mukha ko sa tiyan niya. "Hi, baby. I'm your Uncle. I'm excited to meet you", bulong ko.

"Sundan mo na kasi si Jaime para hindi ka na naiinggit," ani Henry na nakatingin sa rear-view mirror. Tiningnan ko siya ng masama pero tinawanan niya lang ako. Umiling ako at hinimas pa ang tiyan ni Black bago bumalik sa pwesto ko kanina.

Tumingin ako sa labas ng bintana. Pumikit ako ng makaramdam ng hilo dahil sa nainom kanina. I can hear their voices turn into murmurs and then darkness eats me.

NAGISING ako ng nasa NLEX na kami. Inilibot ko ang tingin ko sa loob ng kotse. Lahat no ay tulog bukod kay Henry na nagmamaneho. Marahan kong sinabunutan ang sarili ko.

"Saan ba tayo pupunta?" bangag kong tanong.

"Sa Hagonoy, bro. Doon sila nagpatayo ng bahay," sagot nito. Tumango ako at tumingin sa labas. Puro kotse ang nakikita ko. Siksikan. Traffic, fuck!

"Kumusta ang anak mo kay Katherine?"

"Hindi ko anak ang batang 'yon," mapait kong ani.

"Ang tagal mo ng sinasabi 'yan, pre, pero pareho lang naman ang lumalabas sa DNA test, positive lahat," bored na sagot nito.

"Kasi 'yon naman ang totoo. Mabait lang naman ako sa kanya dahil wala siyang kasalanan sa kasalanan ni Katherine pero hindi akin ang batang 'yon. Kahit anong tingin mo ay wala kaming pagkakatulad bukod sa asul na mga mata."

Hindi nila maiintindihan kung bakit hindi ko matanggap bilang anak ko ang batang 'yon dahil wala naman sila sa sitwasyon ko. Pwedeng dayain ang resulta ng test. Just wait until the real result come out. Hindi lang ako makakuha ng sample ni Jaime dahil palaging nakabantay si Katherine sa kanya.

Tumigil kami sa gilid sa tapat ng Kapitolyo ng Malolos. Bumaba ang kasamahan ko. Hindi ba bawal mag-park dito? Baka mamaya ma-tow na lang 'tong kotse. Malalim ang iniisip ko ng mag-ring ang phone ko. Tamad ko 'tong nilabas at sinagot ang tawag.

"Yes?"

"Hi, daddy! Nasaan ka na po?! Pwede po ba tayong mag-play ngayon?!" masiglang tanong ni Jaime. He is five years old turning six. He is a kind boy pero hindi ko siya matanggap bilang anak ko dahil hindi ko naman alam ang totoo sa katauhan niya.

Huminga ako ng malalim. "Sorry, buddy. I have an important things to do."

"Okay po but Daddy once matapos yung important things na ginagawa mo can you go here? I don't like to play alone here po kasi, eh," aniya sa malungkot na boses.

Kumunot ang noo ko, "why? Wala ka bang kasama ukod sa mommy and yaya mo?"

"Wala po. Pinaalis ni Mommy si Yaya kasi mahilig daw po siyang mangialam and Mommy is always with her friends," honest nitong sagot.

Ibang klase talaga ang babaeng 'yon. Kapag maraming tao ang kaharap akala mo kung sinong mapagmahal na Ina pero tuwing walang nakatingin doon lumalabas ang tunay na ugali. Naawa ako sa bata.