•𝕋𝕙𝕖 ℙ𝕖𝕥• 𝔸 𝕟𝕖𝕨 𝕓𝕖𝕘𝕚𝕟 | (𝔻𝕌𝕋ℂℍ)

Hoofdstuk 7

Ik word wakker en kijk naar het gezicht van Ivy. Ze heeft nog steeds een rustige uitdrukking op haar gezicht. Ik moet glimlachen als ze een soort van niest. Voorzichtig klim ik uit het bed en kleed ik me om. Als ik net mijn jurkje aantrek hoor ik Ivy zachtjes vragen: 'Snow?' Ik draai me om en kijk naar haar. Ze zit overeind en kijkt me een beetje wazig aan. 'Hoi, Ivy,' zeg ik, terwijl ik naast haar ga zitten. 'Hoe gaat het met je arm?' Ivy kijk naar haar arm, dat nog steeds in het verband zit. 'Gaat wel goed, hoor,' antwoordt ze. 'Hoe kwam het eigenlijk dat je in je arm bent geschoten?' vraag ik. Ze gaapt even en vertelt dan: 'Ik was aan het rondlopen in een bos en toen kwam ik uit op een weiland. Er zaten een soort van knobbels in de grond en die smaakten heel lekker, maar er kwam een man aan en hij begon allemaal dingen naar me te schreeuwen. Dus ik rende weg. Later die avond kwam ik terug, omdat ik nog steeds honger had. Maar toen kwam die man weer naar buiten en dit keer begon hij op me te schieten.' Ivy gaat weer terug op bed liggen en trekt de dekens weer over zich heen. 'Ben je nog steeds zo moe?' Ze knikt en mompelt: 'Ik heb nog nooit zo fijn geslapen.' Ik loop naar de deur en zeg: 'Kom je straks wel beneden ontbijt te eten?' Ivy kijkt me aan en vraagt: 'Wat is ontbijt?' 'Dat is- Laat maar, kom je wel?' Ze knikt weer en dan sluit ik de deur. Als ik op de gang sta gaat de deur van Alina's slaapkamer open en komt ze naar buiten gelopen. 'Goedemorgen, Snow,' zegt ze, terwijl ze zich uit rekt. Ik geef haar een knuffel. 'Goed uitgeslapen, zie ik?' vraagt Alina met een grijns. Ik knik en ze wrijft over mijn hoofd. Dan vraagt ze: 'Hoe gaat het met Ivy?' 'Goed, hoor,' antwoord ik. 'Ze komt straks ook beneden.' 'Dat is mooi,' zegt ze. We lopen samen naar beneden en maken dan ontbijt klaar. Als ik de tafel dek zie ik dat Alina aan tafel zit met haar voorhoofd in haar handen. 'Gaat het wel?' vraag ik bezorgd. Ze kijkt een beetje geschrokken op, maar knikt dan en zegt: 'Ja, hoor. Ik ben gewoon een beetje zenuwachtig, omdat ik iedereen straks moet laten zien dat er weer een nieuwe bij is gekomen. Ik ben vooral benieuwd naar wat Slenderman ervan vindt.' Ik voel me schuldig en ga naast Alina zitten. 'Het spijt me heel erg,' zeg ik zachtjes. 'Maar ik kon het niet aan om Ivy daar maar in het bos te laten liggen.' Alina kijkt me aan en glimlacht. 'Dat snap ik.' Ze legt een hand op de mijne en zegt: 'Je bent af en toe gewoon veel te lief.' Ik krijg het er warm van en bloos licht. De keukendeur gaat open en Jeff staat in de deuropening. 'Hey, Cherry!' Hij loopt naar Alina toe en geeft haar een kus. Jaloers wend ik mijn blik af en trek ik onder de tafel mijn klauwen in en uit. 'Ook hallo, Kitten.' Er wordt over mijn haar gewreven. 'Hou daarmee op!' roep ik, terwijl ik Jeff zijn hand weg sla. 'We hebben al ontbijt gemaakt,' hoor ik Alina zeggen. 'Mooi zo. Nu hoef ik het niet meer te doen,' grapt hij. Ze geeft hem een stomp tegen zijn arm. Jeff gaat aan tafel zitten. 'Ik heb dat meisje even wakker gemaakt,' zegt hij. Ik kijk naar hem en vraag: 'Was ze niet bang van je?' 'Waarschijnlijk wel.' Ik hoor gestommel op de gang en dan gaat de deur zachtjes open. Ivy komt zenuwachtig de kamer in en gaat naast mij zitten. Ze durft niemand echt aan te kijken. 'Wil je wat eten?' vraag ik om het onderwerp voor haar te veranderen. Ze knikt en ik schuif een bord naar haar toe. Toch eet ze niet. Het is even ongemakkelijk stil aan tafel. 'Misschien wil Ivy boven eten met jou?' stelt Alina voor. Ivy knikt en ik neem haar mee naar boven. Als we op mijn kamer zijn zegt ze: 'Ik hoef geen eten.' Even ben ik verbaasd, maar ik respecteer haar keuze. 'Zullen we je schoonmaken?' vraag ik. Zonder op antwoord te wachten (omdat ik weet dat ze tegen gaat stribbelen) pak ik haar hand vast en trek ik haar de badkamer in. Snel doe ik de deur op slot. 'W-Wat ga je doen?' vraagt Ivy. Ik pak wat handdoeken uit de kast en zeg: 'Ehm... Ik ga je schoonmaken. Je hoeft allen maar even daarin te gaan zitten.' Ik wijs naar het bad. Ze gaat erin zitten. Ik zet de kraan aan en meteen wordt er gegild. 

'Ik vind je niet meer aardig,' zegt Ivy, terwijl ik haar in een paar handdoeken wikkel. 'Echt niet?' vraag ik haar. Ze probeert me boos aan te kijken, maar ik kan zien dat ze het niet meent. Ik neem Ivy mee naar mijn kamer en dan leg ik wat schone kleren voor haar neer. Als ze zich omgekleed heeft komt Alina binnen. Ivy is meteen weer op haar hoede en gaat een beetje achter me zitten. 'Jeff gaat Ivy meenemen naar de rest, zodat ze kennis kunnen maken met haar,' zegt ze. Ik sta op, zodat Ivy ook op kan staan, maar ze blijft op het bed zitten met een angstige blik in haar ogen. 'Alsjeblieft?' vraagt Alina aan haar. Ze blijft nog steeds zitten zonder zich te bewegen. Er klinken voetstappen op de gang en dan komt ook Jeff de kamer in. 'Komt ze nou nog?' vraagt hij. Ivy's oren gaan omlaag en er staan tranen in haar ogen. Ik voel medelijden voor haar. Ook Alina ziet er erg onzeker uit nu. Maar Jeff begeeft zich natuurlijk niet op hetzelfde gebied als wij; hij zucht, loopt de kamer in, pakt Ivy's ongewonde arm vast, trekt haar de kamer uit en loopt dan de trap af. Ik hoor wat tegengestribbel en dan een deur die open en dicht gaat. Het blijft even stil. 'Ik ga-' 'Alina?' breek ik haar zin af. Ze kijkt me aan en vraagt: 'Wat is er?' Ik bedenk even goed wat ik ga zeggen en mompel dan: 'Ik heb jullie gisteren horen praten.' 'Waar heb je het over?' vraagt ze verbaasd. Mijn oren gaan omlaag. 'Ik heb jullie horen praten over de tijd dat ik eerst nog bij jullie woonden. Dat ik eerder een vreemde meegenomen had en dat die het niet gehaald heeft,' zeg ik. Alina kijkt me even aan met een geschokte blik in haar ogen.