First Love ~Feltson~

14.

İkiside evlerine döner dönmez diğerleri buluşmak istemişti. Emma söyleyip söylememek arasında kararsızdı. Tom da Emma nasıl isterse onu yapmak istiyordu. Bu sefer de Daniel davet etmişti.

"Evin çok güzelmiş." Dedi Scarlett. O ilk defa geliyordu.

"Teşekkürler. Hadi şöyle masanın etrafına oturalım."

Hepsi birlikte masaya oturduktan beş dakika sonra zil çaldı. Daniel bir arkadaşını davet ettiğini söylemişti.
Emma ve Tom hariç herkes bu kişinin kim olduğunu biliyordu. Uzun zamandır yalnız olduğunu düşündükleri için Emma'ya birini ayarlamaya karar vermişlerdi.

"Hoşgeldin Charlie."

"Hoşbulduk Dan. Hepinize merhaba arkadaşlar."

Hepsi tek tek selamlaştıktan sonra Charlie Emma'nın yanına oturdu ve Tom bu işten hiç hoşlanmamıştı. Emma ise normal bir şekilde hâlinden memnundu sadece neden başka birinin davet edildiğini anlamamıştı.

"Sizinle tanışmak benim için büyük bir zevk." Dedi Charlie. Gayet mütevazı bir şekilde konuşuyordu.

"Bizde çok memun olduk. Biraz kendinden bahsetsene." Dedi Rupert.

"25 yaşındayım. Mimarım. Ailemle zaman geçirmeyi çok severim. Tek yaşıyorum."

"Güzel meslek." Dedi Bonnie.

"Tabi birde Harry Potter hayranıyım." Dedi gülümseyerek.

"Sevgilin falan yok anladığım kadarıyla." Dedi Bonnie.

"Evet yok."

"Ben, Scarlett ve Rupert'ın dışında da diğerlerinin hayatında kimse yok."  Diye devam etti Bonnie. Emma ve Tom bunun gereksiz olduğunu düşündü.

"Charlie senin büyük hayranın Emma."
Dedi Daniel.

Charlie bunun üzerine biraz gülümsedi. Emma da ayıp olmasın diye tebessüm etti. Tom gittikçe geriliyordu.
İtiraf etmeli miyim diye düşündü.

"Arkadaşlar size söylememiz gereken birşey var." Dedi Tom. Emma'nın elini tuttu ve ayağa kalktı. Emma biraz heyecanlanmıştı.

"Biz Emma ile birlikteyiz."

"Ne? Cidden mi?" Diye tepkiler geldi herkesten.

Tom da bunu Charlie'nin gözüne sokmak amacıyla Emma ile dudaklarını birleştirdi. Erkekler şaşırsa da kızlar gülümsüyordu.

"Sizin adınıza çok sevindim." Dedi Scarlett.

"Bu işin olacağını biliyordum." Dedi Rupert.

Charlie sessizce olanları izliyordu.

~

"Üstümden bir yük kalktı." Dedi Emma.

"Benimde. Gerçekten mutlu oldular."

"Eğer istersen bu gece seninle kalabilirim. Yani tek başına korkuyorsan falan." Dedi Emma.

Tom gülümseyerek baktı ona. Arabasının kapısını açtı.

"Teşekkür ederim Bay Felton. Çok naziksiniz."

"Ne demek Bayan Watson."

~

Emma sabah uyandığında Tom'u uyandırmadan başını göğsünden kaldırdı. Telefonuna baktığında bir sürü mesaj olduğunu gördü.

Kızlar bunu kendilerine neden daha önce anlatmadığını soruyorlardı. Anlaşılan en çok kızan Bonnie idi.

Upuzun bir mesajın ardından 'her neyse size iyi sevişmeler' demişti.
Emma buna önce kızdı sonra güldü.

Tom gözlerini açmış onu izliyordu ama Emma bunu farketmemişti. Daha fazla dayanamayıp Emma'nın gülüşüne karşılık verdiği zaman anladı.

"Sen nezamandır uyumuyorsun?"

"Bir beş dakikadır falan."

"Beni mi dikizliyordun oradan bakalım?"

"Evet ve gülüşüne tekrardan aşık olduğumu söyleyebilirim."

Emma kendini tekrardan onun yanına atarak kollarını sardı. Tom onu hiçkimsenin mutlu etmediği kadar mutlu ediyordu.

~

Emma akşama doğru işlerini bitirip eve gelmişti. Tüm zamanını Tom ile geçirdikten sonra tek kalmak biraz tuhaf geliyordu. Onu aramaya karar verdi.

'Umarım uyandırmamışımdır.'

"Hayır. Sadece acıkmıştım ve birşeyler hazırlamaya çalışıyordum."

"Hm. Hâlâ tek parça mısın?"  Dedi Emma gülerek.

"Evet öyleyim. Şimdilik. Sen neler yaptın?"

"Herzamanki gibi sıkıcı şeyler işte. Ah kapatmam gerek görüşürüz. Seni seviyorum."

~

Tom ısrarla çalan kapıyı açtığında Emma karşısında pizzalar ile bekliyordu.

"Umarım soğumamışlardır." Diyerek içeri geçti.

Aaa ben bölüm atmışım 😂

Kötü falan ama hiç yoktan iyidir :)

Birdaha nezaman yazma hevesi gelir bilmiyorum 😆

Tom'un yemekte söylemesi iyi mi oldu?

Sizce sorun kimden kaynaklı olacak ilerleyen bölümlerde?

Umarım beğenmişsinizdir 💓🌸