First Love ~Feltson~

11.

"Burası gerçekten çok güzel. Daha önce gelmemiştim."

"Beğenmene sevindim. Şöyle oturalım."

"Dün gece hakk-"

"Dün gece hakkında birşey söylemene gerek yok. Yeterince güzeldi." Dedi Emma gülerek.

Tom da gülümseyerek karşılık verdi.
Ona seni seviyorum demek istiyordu ama bir türlü cesaret edemiyordu. Acaba erken miydi? Ne erkeni onu öptün diye söylendi kendi kendine.

"Şey sana birşey söylemek istiyorum Emma."

"Seni dinliyorum."

"Ee bizimkileri bir akşam yemeğe davet edeyim diyorum sence nasıl olur?"

"Güzel olur. Güzel olur da bunu söylemek için mi bukadar gerildin?"

"Hava çok sıcak. Biraz terledim."

"Anladım."

"Ne yiyeceğine karar verdin mi?"

~

Tom herzamanki gibi Emma'nın kapısını açtı. Emma da gülümseyerek arabadan indi ve ona sarıldı. Yanağına küçük ama güzel bir öpücük kondurduktan sonra evine girdi.

Birbirlerine olan hislerini belli ettiklerini düşünüyordu Emma.
Gerçi daha tam olarak belli birşey yoktu ama o yine de bulutların üzerindeydi. Bu sefer gerçekten olduğuna inanamıyordu.

~

2 Gün Sonra

Tom Emma'ya söylediği gibi çocukları bu akşam yemeğe davet etmişti. Aslında söylemek istediği bu değildi ama ağzından öyle çıkmıştı.

"Bu yemeği neye borçluyuz?"

"Özledim sizi."

Emma ve Tom arada birbirlerine kaçamak bakışlar atıyorlardı ve Rupert'ın gözü üzerlerindeydi.

"Birşey olmadığına emin misiniz çocuklar?" Dedi ikisine bakarak.