First Love ~Feltson~

7.

~

Tom oflayarak mesajı açtı.

'Kalan eşyalarımı topla. Akşama almaya geleceğim.' Diyordu.

Arkanda hizmetçin var sanki diye söylendi kendine kendine. Ama onunla ilgili birşey kalsın istemiyordu bu evde. Biran önce toplayıp kapının yanına koydu tüm eşyaları.

~

Bugün Brendon geliyordu. Emma onun pek iyi birşey söylemeyeceğinden emindi. En azından sesi öyle diyordu.
Onu karşılamak için havaalanının yakınlarındaki bir kafeye geldi. Yaklaşık yirmi dakika sonra da Brendon geldi. Sıkıntıyla Emma'nın karşısına oturdu.

"Nasılsın Emma?"

"Ben iyiyim. Asıl sen nasılsın? Nasıl geçti?"

"Güzeldi. İşi aldık."

"Sevindim. Benimle ne konuşmak istiyordun?"

"Devam edemeyeceğimi söylemek istiyordum. Üzgünüm ama arkadaş kalsak daha iyi olacak."

Emma sadece gülümsedi. Neden böyle yaptığını biliyordu çünkü.

"Gittiğin yerde başka bir kızla tanıştın öyle değil mi?"

Brendon mahcup ve şaşırmış bir şekilde Emma'nın yüzüne bakıyordu. Emma ise hâlâ gülümsüyordu.

"Sana karşı dürüst olmak istiyorum. Evet."

Emma masadan kalktı ve çantasını aldı. "Arkadaş falan kalmayalım." Diyerek oradan ayrıldı.

~

Aklına hâlâ binlerce soruyla sürüyordu arabayı. Kalbinin sesini mi dinlese yoksa aklının sesini mi dinlese karar vermiyordu.

"Meraba Tom. Yine ben." Dedi Emma telefon açılınca.

"Merhaba." Dedi Tom gülerek.

"Müsaitsen gelebilir miyim? Bu seferde benim canım sıkkın."