First Love ~Feltson~

12.

Emma kahvaltı hazırlarken Tom arkasından gelip ellerini beline koydu ve başını boyun girintisine gömdü. Diğer taraftan Emma gülümsüyordu.

"Uzun bir süre böyle kalabilir miyiz?" Dedi Tom boğuk sesiyle.

"Benim için uygun."

Emma o sırada pişen omleti tabağa koydu ve arkasını dönüp ellerini Tom'un boynuna doladı. Tom onu kucağına alıp masaya oturttu.

"Omlet soğumasın." Dedi Emma.

"Birkaç dakikadan birşey olmaz."

Emma gülümserken Tom dudaklarını birleştirdi. Anında karşılık aldı.
Bir iki dakika sonra Emma geri çekildi.

"Size resmi olarak sormak istediğim bir şey var Bayan Watson." Dedi Tom ve Emma'nın ellerini tutarak dizlerinin üstüne çöktü. İkisi de gülüyordu.

"Benimle çıkar mısın?"

"Evet. Büyük bir zevkle."

Tom ona çok sıkı bir şekilde sarıldı. Emma zor nefes alıyordu.

"Tom. Kemiklerimi kırmadan önce kahvaltı etsek? Kurt gibi acıktım."

~

Emma televizyon karşısında başını  Tom'un dizine koymuş uzanıyordu.
Tom bir yandan filme bakarken bir yandan Emma'nın saçlarıyla oynuyordu. Hâlâ ıslaklardı.

"Akşama bir organizasyon varmış." Dedi Emma. 

"Gidecek misin?"

"Hayır. Ben baş başa kalabileceğimiz bir yere gideriz diye düşünmüştüm. Senin için de uygunsa."

"Bunun harika olacağına eminim."

"Aslında bir yer biliyorum. Bu akşam gidebiliriz. Şimdilik kimsenin bilmesine gerek yok. Bizimkilere dönünce söyleriz."

"Nasıl istersen."

"Ozaman ben eve gidip eşyalarımı hazırlayayım."

"Ben bırakırım."

"Sen yorulma ben giderim. Bu sırada sende hazırlanırsın."

"Tamam."

~

"Emma. Burası gerçekten harika bir yer. Sabah daha mükemmel olacağına eminim."

"Öyledir. Kafamı dinlemek istediğim zaman buraya gelirim. Kimse rahatsız edemez."