Sevgili günlük;
Uzun yazıların adamı olmadığımı biliyorsun ama bu gün sana biraz daha fazla yazacağım çünkü bu gün birini gördüm. Gülüşünde papatyalar açan birini. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Kanadı olmayan bir melek gibiydi. Kumral beline kadar inen saçları ve açık yeşil gözleri ile bana baktı. Sonra da uzun ve kıvrımlı kirpiklerini yavaşça hareket ettirdi. İlk defa birine ait hissettim kendimi. İlk defa bu kadın benim olmalı dedim ama beni bilirsin şans adamı değilim ben. Öyle de oldu şans gene bana gülmedi. Gülüşünde papatyalar açan kız bana bakıp kafasını çevirdi ve o harika gülüşünü yanındaki sevgilisine gösterdi. Dünya başıma yıkılmış gibi hissettim. Neden böyle oldu bilmiyorum ama artık her gün aynı saatte aynı yere gidip o kadını bekleyeceğim. Zaten biliyorsun yetişecek bir işim yok. Salih abi iflas edince kalakaldım ortada. Kim ister ki benim gibi bir adamı. O kadın güzeldi fazla güzeldi. Benim gibi bir adama bakmayacak kadar fazla güzel. Artık bundan sonra tek işim onu beklemek. Tüm imkansızlıklara tüm şanssızlıklara ve tüm aşklara inat onu bekleyeceğim. Olmayacağını bile bile...
28 Ağustos 2007
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşktan Öte
Short StorySevgili günlük; Gülüşünde papatyalar açan kadını anlatacağım sana bol bol. Sonra da bir gün gülüşünden çaldığım bir papatya ile seviyor sevmiyor yapacağım. Sonrası olur mu bilmem ama benim kalbimde sonsuz olduğu kesin...
