38 yıl sonra...
Sevgili günlük;
Ben Nevra. Buğra'nın günlüğüne yazıyorum şu an bu yazıları. Buğra ölmeden 2 gün önce gönderdi bu defteri bana. Buram buram o kokuyor bu sayfalar. Onu çok özledim. O benim hayatıma yanlış zamanda giren doğru insandı. Çok az zaman geçirsekte birlikte çok aşık olmuştuk birbirimize. Keşke Çağatay'dan önce o girseydi hayatıma. Başkalarına değilde sadece ona koksaydım papatya, ona saçsaydım sadece gülücüklerimdeki papatyaları.
Bu gün 18 haziran Buğra'yı son görüşümün üstünden 38 yıl 2 gün geçti. 38 yıl sonra onu son gördüğüm gün ölüm haberini aldım. İster tesadüf diyin ister başka bir şey. Ama ben bunun tesadüf olmadığına inanıyorum.
Kaç yıl geçti ama hala akımdasın. Her günüm seni düşünmekle geçiyor. Her baktığım kişide seni görüyorum. Her kokladığım şeyi senin kokun sanıyorum. Hayatım çok zor. Hiç olmayacak bir hayalin peşinden gittik. Sonumuz bu olmamalıydı. Çektiğimiz acılar bu kadar büyük olmamalıydı. Sen gittikten sonra rüyalarını gül yapraklarıyla, yatağını papatyalarla süsledim. Üzerini sevgiyle örtüp tüm kabusları aldı ki en güzel rüyaları sen göresin diye. Şimdi bana bıraktığın tek şey bu defter.
Bu defteri sonuna kadar değil sonsuza kadar saklayacağım...
18 Haziran 2049
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşktan Öte
Historia CortaSevgili günlük; Gülüşünde papatyalar açan kadını anlatacağım sana bol bol. Sonra da bir gün gülüşünden çaldığım bir papatya ile seviyor sevmiyor yapacağım. Sonrası olur mu bilmem ama benim kalbimde sonsuz olduğu kesin...
