Hey, I Love You

Hoofdstuk 10

Levi's POV

'Ik ga naar mijn ouders. Zie je zo.' zegt ze en drukt een kus op mijn lippen. Vandaag is het dé dag. Wij gaan trouwen. Het is 7.00 uur in de ochtend, Julia vertrekt naar haar ouders en ik haal haar daar heel traditioneel op. Bij haar ouders trekt ze haar jurk aan, doet ze haar haar en make-up. Ze heeft Linde meegenomen aangezien zij samen met Julia's zus Esmé bruidsmeisje is. Bij mij komen mijn getuigen, mijn broer Aaron en vriend Bas, om ons klaar te maken voor de dag. Ook zal de fotograaf eerst naar mij toe komen en daarna samen met mij vertrekken richting Julia. Mijn broer Ezra zal de hele dag onze chauffeur zijn. We mogen de hele dag in zijn sportwagen rondtouren, dat is iets wat vooral ik heel graag wilde en Julia wel oké vond. Zij geeft, in tegenstelling tot mij, niets om auto's. Als wij allemaal klaar zijn met omkleden gaan we naar Julia's ouderlijk huis. Vanuit daar maken we de eerste foto's en gaan we richting het gemeentehuis. Daar zal om 10.15 uur de ceremonie plaatsvinden. Daarna zullen wij samen met de fotograaf ergens heen gaan om foto's te laten maken. Om 12.30 uur gaan wij samen met onze gezinnen lunchen en foto's maken van de hele familie bij elkaar. Vanaf 16.00 uur is de receptie, zo hebben we lekker lang de tijd om met onze familie van de dag en de prachtige locatie te genieten. Na de receptie gaan we eten. We weten niet precies hoe laat dat zal zijn, maar we verwachten en hopen tussen 17.00 en 18.00 uur. Om 19.00 uur begint namelijk de kerkdienst en daar willen we natuurlijk wel op tijd zijn. Na de kerkdienst gaan we terug naar de locatie voor het feest en onze eerste dans als man en vrouw.

Ik sta voor het huis van Julia's ouders. Een beetje zenuwachtig wacht ik op het juiste moment en dan bel ik aan. Ik draai me om en zie Aaron en Bas vlak achter me staan. Na een poosje hoor ik de deur open gaan en voel ik een hand op mijn schouder. Ik draai me langzaam weer om en zie haar staan. Ze is prachtig. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ze is zo mooi. De jurk en alles, het staat haar allemaal werkelijk prachtig. Ik neem haar in mijn armen en druk kusjes op haar haren. 'Wauw, schat. Je bent beeldschoon, echt waar.' zeg ik met een schorre stem van emotie. Vandaag gaat het gebeuren, ze wordt gewoon eindelijk mijn vrouw. 'Jij ook.' fluistert ze. 'Papa!' Ons moment wordt verstoord door Linde die aan komt rennen. 'Wauw meisje, wat zit je haar mooi! En heb je nou een prinsessenjurk aan?' Ze draait een rondje met haar prachtige jurkje. 'Nehee gekkie, dit is een bruidmeisjesjurk.' Ik knik en geef Julia een knipoog. 'Oow, ik dacht al.' Dan richt ik me weer tot Julia. 'Kom we gaan.' zeg ik en ik wijs naar de auto. 'Hij is mooi hè?' Ze grinnikt. 'Oh Leef, hij is werkelijk helemaal het einde' zegt ze sarcastisch. Ik lach. Ezra houd de deur voor ons open. Julia, Linde en ik achterin, Esmé gaat voorin. We zoeken een mooi plekje in een bos op voor de eerste foto's. Na een half uurtje foto's maken vertrekken we naar het gemeentehuis. Als we aankomen staan alle familie en vrienden die we uitgenodigd hebben op ons te wachten, samen vormen ze een erehaag voor ons. Terwijl we er doorheen lopen zingen ze een zelfgeschreven lied voor ons. Eenmaal binnen moeten we nog eventjes wachten op de ambtenaar van de burgerlijke stand. Na een poosje komt ze aanlopen en neemt ons mee naar een zaaltje. Wij nemen plaats in het midden, met onze getuigen schuin naast ons. Mijn getuigen rechts, Julia's getuigen, haar moeder en oma, links. Als de gasten ook allemaal een plekje gevonden hebben gaat de ceremonie beginnen.

Nadat mijn opa en oma en Julia's vriendinnen een soort speech gehouden hebben, begint de ambtenaar wat grappige dingen te vertellen. Om een klein kwartiertje later uit te komen bij dé vragen. Julia en ik gaan staan en nemen elkaars rechterhand vast.

'Levi Lukas Heetebrij neem jij aan tot je wettige echtgenote Julia van Rooij en beloof je getrouw alle plichten te vervullen die de wet aan de huwelijkse staat verbonden heeft? Wat is hierop je antwoord?'

Ik bijt even op mijn lip en wrijf met mijn duim over Julia's hand heen. Ik kijk haar aan en ze geeft me een knipoog. Ik zucht even. 'Dat beloof ik.' zeg ik dan en ik voel een traan in mijn ooghoek opkomen.