COMPLETED Loving Siovhan: The Forbidden Series 2

Part 17

Mula sa labas ay nakakabahala ang pagyugyog ng isang kotse. Kung hindi lang iyon naka-park sa isang tahimik na lugar ay siguradong pagkakaguluhan na ng mga tao.

"Van..."

Sa loob ay dalawang taong hindi alintana kung ano ang kaganapan sa labas. Nakapokus lang ang pansin sa mapusok na pag-iisa ng katawan.

"Phoebe, your ecstatic..."

Tanging ungol ng boses ng lalaki at babae ang maririnig sa apat na sulok ng kotse. Ang babae ay hubot hubad, tanging ang mahabang buhok nito ang tumatabon sa nakahantad na makinis at makurba nitong likod. Ang mga kamay ay nakakapit nang mahigpit sa balikat ng lalaki. Nakapikit na umiigtad.

Ang lalaki naman ay prenteng nakaupo sa passenger's seat. Sa itaas ay ang nakakandong na babae. Ang mga kamay ay pumipiga sa malulusog na dibdib ng kapareha habang ang mga labi ay nasa leeg nito.

"Faster, sweetheart..." Itinukod ng lalaki ang isang kamay sa malambot na upuan ng kotse at itinaas ang balakang, pinagalaw iyon ng mabilis.

He groaned hard as the ray of satisfaction was coming close. Gayundin ang babae.

Mas lalong umuga ang kabuoan ng kanilang kinaroroonan pati ang katawan ng babae.

"Im coming...Siovhan, faster!"

Lumukob ang iyak ng babae sa loob ng kotse nang matapos ang kanilang pagniniig.

Niyuko ng babae ang pagkalalaki ng lalaki saka tinanggal ang nakabalot.

"It's still too much! Hindi ka ba nauubusan? Naka-two rounds tayo kahapon."

"Two isn't even a number, sweetheart. If I wasn't awake the entire evening in the hospital then you wouldn't be able to move your sexy butt."

"Hmmn, ewan ko lang," saad niya na kinurot ang pisngi ng lalaki bago sinimulang bihisan ang sarili.

Ngumiti lang ang lalaki saka nag-ayos din.

Kahapon ng hapon, matapos makatulog ng ilang oras ay bumalik sila sa hospital. Ang sabi ng nurse ay maaari na raw i-discharge si Chinchin kinabukasan kaya humingi na siya ng bill statement. She was once more bathe with disbelief nang malaman na binayaran na ni Siovhan ang hospital bill. Ang naiwan na lang ay ang charges ng sumunod na araw. Noon pa lang mahimbing siyang natutulog ay nagpunta ito sa cashier and inayos ang bayarin.

They had a little argument pero natapos ang araw na ito pa rin ang nagwagi.

"Siovhan, stop showering me with your wealth. Hindi iyon ang habol ko sayo. Kung ayaw ko sa iyo, ayaw ko talaga," saad niya habang nasa kotse at pabalik ng Maynila.

"It's for my satisfaction, sweetheart. Ayokong makita kang nahihirapan, lalo na ngayong alam ko na ikaw ang bumubuhay sa pamilya mo. Let me take care of the financials."

"No!" Phoebe stomped her feet on the car's floor. "Bakit ayaw mong intindihin na ayoko ng ganitong arrangement. Pinaparamdam mo lang sa akin na isa akong kabit."

"Stop that nonesense!"

"Para mo na akong binibili, e."

"Let's just cut this conversation, Phoebe. My heads throbbing."

Sa ganoong paraan nagtapos ang usapan. Sa huli, ano pa ba? Ito pa rin ang nasunod. Kung susumahin, patung-patong na ang utang niya rito. Mahihirapan na siyang bawiin iyon.

Ngunit bakit ba niya babawiin? She decided to face the consequences, kung iyon ay ang patago nilang pagkikita. She can do that at least, avoid Violet's eyes and ears.