11. Bölüm : Yok Olacaktım

22 3 0
                                    

su nasıl akarsa hep suya doğru , ateş nasıl çoğaltırsa yalnızca ateşi , rüzgar nasıl bilmezse durgun esişleri , ölü her balık nasıl vurursa karaya , beşiğinden ayrılan bebekler nasıl ağlarsa onu alan kollar annesinden bir başkasıysa , bir kuş nasıl bilmezse uçmadan oradan oraya gitmeyi , hepimiz nasıl doğduysak öyle büyür ve bir gün ne olursa olsun yuvamıza dönmek isteriz... suysak suyu çeker , ateşsek ateşi isteriz 

çünkü sadece aynı şeyler birbirini çoğaltabilir .

bizi sadece biz çoğaltırız 

bazı insanlar vardır , onlar o kadar bizdir ki çoğalmak için kendimizi değil bazen onları isteriz... onlar olmayınca eksilir ve hatta belki de yok oluruz 

yok olacaktım ben 

0.1 kalmıştı yok olmama... 

bir adım kalmıştı yok olmama... 

belki bir saniye... 

belki de bir nefes... 

yok olacaktım..

gerçekten inanmıştım , gideceğime 

ama olmadı yine iyiler kazandı...

biz yine birbirimizi bulduk ,

iyiler kaybeder derlerdi 

doğru...

iyiler kaybeder...

ama iyiler kaybederek , kazanır 

"seni özledim" 

"bir kaç günde mi ?" 

"değil birkaç gün , bir saniye bile görmesem özlüyorum seni" 

biz nasıl bir şeyin içindeyiz böyle ben sevgilimin babası tarafından kaçırılıyorum , sevgilimde çok ünlü biri ,  uçaktaki tuvalette buluyorum onu , daha sonra da oturmuş sohbet ediyoruz . hale bak ya 

"peki o zaman benden daha fazla ayrı kalmak istemiyorsan bizi buradan kurtar" 

"neden"

"beni annemin mezarına  götüreceklermiş"

"tamam işte , boşver gidelim" 

"nasıl yani"

"balım senin kaç annen var"

"kaç olmasını bekliyorsun rüzgar 2 tabii ki"

"yanlış" 

"ne?" 

"senin 1 tane annen var" 

"nasıl yani"

"istersen o kadarını da sana annen anlatsın" 

"annem... annem mi?" ağlıyordum , ağlıyorduk 

"evet... annen yaprak , annen yaşıyor" 

---

selamlaaaaaaaaaaaaarrrrrrrrrr 

artık alıştık sanırım böyle şoklara . 'neden şaşırmadım' dediğinizi duyar gibiyim ama yinede tepkilerinizi merak ediyorum biliyorum bölüm çoooooooookk uzun süre bekledi ama gerçekten elimde değildi ve eve de dün geldim yolculuğumuz biraz uzadı ve bilgisayarımı yanıma almadığım için pişmanım yaprak ve rüzgarı o kadar özlemişim ki anlatamam 

canımın içleri sizden kitabıma destek bekliyorum ama sadece bir kaç kişi oy veriyor oy verenlere gerçekten çok teşekkür ederim hepinizi çooooooooooooooooooooookkkkkkkkkkk seviyorummmm bölümler kısa demişsiniz ama ben bu bölümler için saatlerce uğraşıyorum bazenleri birer cümle şeklinde yayımlasam mı ki diye düşündüğüm bile oluyor jkasjksjksjksjksjksjk 

kitabın devamı için düşüncelerinizi yorumlara yazarsanız gerçekten çok mutlu olurum lafı daha fazla uzatmadan hemen bu bölümü de yayımlamak istiyorum çünkü biraz daha bekletemem XD

sizi seviyorum canlarım >3

Bir Adım DahaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin