12. Bölüm : ben güçlüyüm

26 2 0
                                    

"annem... annem mi?"

"evet... annen yaprak , annen yaşıyor"

dedi ve devam etti 

"annenin yanına götürüyorlar seni" 

o an her şey dondu sanki ben konuşamadım hayat benim için dondu ve daha sonra sesler kesildi hiçbir şey duyamadım , gözlerim karardı . sonra bıraktım kendimi . Sanırım bu savaşı da hayat kazandı .

                                                 6 saat sonra 

bir evdeyiz ve ev çok büyük neredeyse çarpı 3 villa diyebilirim . Rüzgar Toprak Kemal ve ben varız evde,tabi bir de kemalin adamları var . beni ve rüzgarı ayrı odalara koydular , telefonlarımızı da elimizden aldılar . gerçi almasalar bile bu evde çekmiyor . bana verdikleri oda salonumun 2 katı kadar büyük ve ben odada kayboldum . evet , kayboldum harika değil mi ? her neyse yatağı buldum ve uzandım şöylece bir düşündüm ve hayatımda ilk defa kendime bir şey itiraf ettim 

ben güçlüydüm... 

insanın kendi kendine güçlü olduğunu itiraf etmesi kolay değildir . kimileri bunu egoistlik sanır , kimilerine göre ise güç tamamen yalandır . Güçsüzüm demek kolaydır oysa güçlüyüm demek dünyanın en zor itirafıdır... şimdi bunu hayatımda ilk defa bu kadar net hissediyorum . Ben güçlüydüm , bunu kendime defalarca söylemek istiyorum , bağıra bağıra bütün dünyaya duyurmak istiyorum . ben güçlüydüm ,  güçlüydüm ben , güçlüydüm... güçlüyüm ben , güçlü...

etrafıma son bir kez baktım , ve şöylece bir düşündüm

 ismim yaprak , kendimle ilgili tek bildiğim buydu . doğdum ama nerede doğdum bilmiyorum . sezaryen mıydı yoksa normal mi ? ilk kelimem ne oldu ? ilk ne zaman yürüdüm ? çok ağlar mıydım ? bilmiyorum... biyolojik annem tarafından doğar doğmaz terk edilmişim , rüzgarın annesine bırakılmışım . daha sonra beni korumak için bir otobüse bırakmışlar . kilometrelerce öteye yollamışlar beni . aylarca çocuk esirgeme kurumunda kalmışım ve aylar sonra biyolojik annemle üvey babam beni çocuk esirgeme kurumundan almışlar , gerçek çocukları olduğumu bilmeyerek . büyümüş , bu güne kadar gelmişim dostum olacak insan benim çocuk esirgeme kurumundan eski bir arkadaşımmış , aşkım olacak insanla dünyanın en kötü intikam oyununda iğrenç insanların yemlerinden biri olmuşuz . aşık olmuşum , ayrı kalmışım . çok küçük yaşta kurşun yemiş , ölmemişim , ölememişim . yaşamışım , ölmekten beter olmuşum her şey bitti derken bize tüm bunları yapanın ve sevgilimin üvey babasının benim gerçek babam olduğunu öğrenmişim . ağlamışım , ama sesimi çıkarmamışım . sırf onları korumak için dostumdan ve aşkımdan vazgeçmişim . başka kim , ha ? kim yapardı tüm bunları ? kim sesini bile çıkarmazdı tüm bunlara ? başım hep dik olacak , hiç eğilmeyecek , kimsenin önünde eğilmeyecek , kimseye başımı eğmeyeceğim . pes etmeyeceğim... gerekirse her şeye katlanıp bir kez bile üzüldüğümü belli etmeyeceğim . Evet , yoruldum , ama dinleneceğim . bir kez daha yorgunum demeyeceğim . çünkü ; ben güçlüyüm . bir kez dedim , iki kez dedim , üç kez dedim gerekirse bunu kendime binlerce kez daha söyleyeceğim 

ben güçlüyüm

ben güçlüyüm 

ben güçlüyüm 

ben güçlüyüm 

ben güçlüyüm 

ben güçlüydüm , hala da güçlüyüm 

--- 

selam canımın içleri ben kitap boyunca rüzgarın ve toprağın babasının ismini hiç vermediğimi fark ettim ve bu bölümde söyledim rüzgarın babasının adıııııııııı : KEMAL jkdsjkdsjksjksjk bu bölüm benim için gerçekten çok üzücü oldu gözyaşlarını tutamayanlar burada mısınız ? umarım yalnız değilimdir saat 10:30 dan beri buna uğraşıyorum ama ağlamaktan yazamadım maalesef bu arada bu bölümde bütün gerçekleri yaprağın ağzından dinledik değil mi 

peki sizce bu kadar mı , her şey böyle bitecek mi ? yoksa bunun gibi bölümlerin devamı gelecek mi ?

böğürtlen reçellerim sizden bir ricam olacak lütfen ben sizi takip ettikten sonra takipten çıkmayın görüyorum görmüyor gibi yapıyorum ben gerçekten takipçim olanları takip ediyorum eğer takip etmemi istiyorsanız takip edip sonra takipten çıkmanıza gerek yok çünkü bana yazarsanız ben zaten hiçbir kişinin isteğini geri çevirmiyorum belki bazılarına cevap yazamamış olabilirim ama herkesin gönderdiği şeylere bakıyorum hiç kimsenin mesajını direk okumadan sildiğim olmadı tabii ki hepsine baktım söylediğim gibi kimisine cevap yazamadım ama bana gönderilen kitaplardan hiç birine kötü diyemem çünkü ondada bir emek var ben bunları yazarken gerçekten parmaklarım ağrıyor klavyedeki bütün harfleri gözüm kapalı yazabiliyorum artık jsjsjsjsjsjsjskjjsjdjd dediğim gibi gerçekten böyle bir şey yapmanıza hiç gerek yok bana yazmanız yeterli canlarım 

bu arada yeni bir karakter tanıtımı yapmamı ister misiniz kemali toprağı yaprağın biyolojik annesini ve rüzgarın biyolojik annesini ayrıca yaprağın üvey babasını da koyacağım eğer isterseniz 

neyse ben gene çok konuştum 

hepinizi çook seviyorum canımın içleri görüşürüz  ♡ ♡ ♡ ♡ ♡ ♡

Bir Adım DahaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin