Wat er toen gebeurde De deur ging open en het was Fernando, ik kreeg kippenvel en werd heel erg angstig. _________________________________________
Samen met zijn mannen kwam hij naar ons toe, ik keek naar de andere kant zo dat ze me niet zagen. Hij kwam dichter bij en ging naar Marwan, hij nam hem aan zijn kin en gaf hem een hele harde klap. 'MOGOOL! JE ZULT BOETEN, VOOR ALLES WAT JE HEBT GEDAAN!' Schreeuwde Marwan. 'Zegt de gene die deze slet wilt beschermen, weet je wel wat ze allemaal deed met me?' Vroeg hij lachend naar hem. Marwan keek hem raar aan en zei 'Ik vertrouw haar, wat je me ook vertelt de enigste dat ik weet is dat jij moet boeten.' Ik was gerustgesteld dat hij dat zei, ik was bang dat hij over de verkrachting begon.
De mannen gingen weg behalve Fernando, hij kwam naar het meisje. 'Nou lieverd, hoe ziet je hier? Lekker toch?' Vroeg hij. 'Pleeg zelfmoord.' Zei ze. 'Wacht eens even, hoe komt dat jij geen plakker hebt?' Vroeg Fernando. 'Die ene jongen heeft het ook niet hoor, vergeten dat je mannen het uit hebben gedaan?' Loog ze. Hij keek vreemd en kwam toen naar mij toe, mijn hart die super snel klopt alsof het ter plaatse zou uit gaan.
Hij raakte me aan en hield men nek omhoog, hij zag dat ik geen plakker had en gaf me een klap. 'WAT GEBEURT ER HIER NOU? Een spelletje hé? Dat vind ik wel leuk, we zullen nog zien stelletjes ratten.' Zei Fernando. 'WACHT! F..Fernando! Ik moet je iets vertellen.' Zei ik. Hij kwam dichter bij en hield zen oren tegen mijn mond. Ik fluisterde 'Ik mis je Fernando, mis je het niet om samen met mij te zijn?' Hij keek me aan en ik fluisterde nog eens 'Ik ben er bereid voor om met jou te zien, laat deze stelletjes mogolen maar hier.' Hij keek me aan en gaf me een knipoog. 'Dat komt goed lieverd.' Zei hij. Hij drukte zijn lippen op de mijne en ik moest natuurlijk mee spelen dus drukte ik de mijne ook op die van hem. Marwan keek scheef naar mij en draaide zich om.
'Ik maak je los, als ik je zie dat je één beweging maakt zal ik die kleintje vermoorden.' Zei hij. Ik knikte en zei 'Maak je geen zorgen schat. Hij kan me echt niet schelen.' 'Wow wat een slet ben jij.' Zei Donya. Fernando maakte me los en ik ging richting Donya een klap geven. Ik kwam dichterbij en fluisterde 'Ik kom jullie zo halen.' 'Haha wat een gekke chick, wat hou ik daarvan.' Zei Fernando. Hij nam me vast en bracht me buiten de zaal.
Ik keek om me heen tot ik zag dat het een verlaten school was. Het zag er best eng uit en ging gewoon vooruit met Fernando. We kwamen op een plek aan met mannen. 'Draag dit in de toilet. Ik wacht op je.' Zei hij. Ik knikte, nam de kleren vast en ging naar het toilet. Na een tijdje was ik klaar en nam hij men hand vast en bracht hij mij naar een zetel waar de mannen waren. Ik was super bang, alle gevaarlijke mannen rondom mij maar ook meisjes. ( zie foto)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
( doe alsof het volwassen kinderen zijn aub 😂)
Ik vond het niet fijn maar gelukkig waren er meiden, alleen zag ik dat ze het naar hun zin hadden. Ik wou het liefst allemaal voor hun gezicht spuwen. Fernando kwam naast me zitten en hield me vast. 'Dit is Sara, mijn knapste vrouw.' Zei hij. De mannen keken me aan en gaven me een knipoog. 'Haha oke, ik wil even genieten van mijn vrouw dus ga maar allemaal uit.' Zei hij. Rillingen voelde ik aan men lichaam, wat wilt hij nou weer. Ze gingen allemaal weg en Fernando kwam dichter bij me. 'Ik heb je zo gemist, je moest je maar gedragen sletje.' Zei hij. Ik kreeg gewoon boosheid tot en met. Ik kon gewoon helemaal niks doen. 'Oké ik wil niet dat je hier zwanger geraakt ik haat kinderen dus ik kom zo.' Zei hij. Hij sloot de deur en ik barste in tranen, wat is dit voor een man?
Hij kwam terug en ik schrok. Wat ik zag zou niemand willen zien. 'Dit keer ga ik het je rustig vragen Sara, wil je dit ja of nee?' Vroeg hij. Op dit moment wist ik dat ik ja zou moeten zeggen.. of ik was eraan.
Perspectief Marwan. 'Ze is veel te laat.' Zei ik boos. 'Oh, ik ben het je vergeten te vertellen. Sara gaat niet zomaar, ze komt terug.' Zei Donya. 'Wat? Hoe bedoel je?' Vroeg ik. 'Ze fluisterde daarnet dat ze ons hier zou uithalen.' Zei Donya. 'Is ze nou gek?! Dat meid is gewoon dom, weet ze nou niet dat het haar niet lukt?' Vroeg ik. 'Luister jongeman, ik ken haar maar 1 uur geleden en heb een goed gevoel hier bij.' Zei ze. 'Jou gevoel en je mind kunnen me niet schelen. Ze word weer zo verkracht door die kanker man, wat wil je dan eraan doen?' Vroeg ik. Ze keek me scheef aan en zweeg. 'Nee vertel maar, zeg me wat er is. Je weet het niet hé?' Vroeg ik. Ze zweeg nog eens en keek niet meer. 'Wat? Geen mond meer hé? Alleen maar praten en doen dat kunnen jullie.' Zei ik. Ze barste in tranen en zei 'Luister, ik weet wat ze hier mee wilt bereiken.. ik heb het zelfde mee gemaakt. Van Fernando kun je niet weg lopen, het alsof je heel je leven bij hem plakt of je bent dood.' Ik keek haar aan en zei 'Luister.. je kunt me alles vertellen wat is er gebeurd?' 'Fernando heeft mijn moeder verkracht... ik kwam erachter dus nam ik wraak. Tot op een dag vond ik hem eindelijk en deed alsof ik hem wou. Alleen was hij daar veel te slim voor en... verkrachte hij mij ook.' Zei ze huilend.' Men hart brak ervan en voelde me schuldig. 'Sorry.. Donya toch?' Vroeg ik. 'Jah.. en het maakt niet uit.' Zei ze lief.
Perspectief Sara. 'Sara, ik vraag het je nog eens wat is je antwoord?' Vroeg hij. Mijn hart klopte en ik trilde helemaal.
