Spange Maffia Time

𝒟𝑒𝑒𝓁 25 🖤

Wat er toen gebeurde....
Perspectief Marwan.
Ze is gestoord, ze heeft hulp nodig. Ik nam de telefoon en belde een psycholoog. Ik weet niet of dit slim is maar ze nemen haar mee.
_________________________________________

Na een tijdje kwamen een paar mensen met allerlei spullen. Ik liet hun binnen en zei 'Kom maar binnen ze is boven, volgt u mij.' Ze volgden mij en gingen naar boven.

Perspectief Sara.
Ik hoorde plots geluiden en voetstappen. Ineens hoorde ik de deur kloppen 'Komt u even buiten mevrouw Sara.' Zei iemand. Ik negeerde het, ik kon maar niet stoppen met het gedachtes dat ik getraumatiseerd werd, ik voelde me depressief en waardeloos. Plots ging de deur kapot en zag wat mensen en Marwan. 'W..wat is dit?!' Schreeuwde ik. Ze namen me mee, alleen ik wou geen geweld gebruiken anders moet ik nog naar de gevangenis. Ze namen me mee en probeerde te duwen maar zelfs.. Marwan hielp met hun mee. Ik eindigde in een auto vast gebonden en een plakker. Ik dacht heel even terug na en bedacht me hoe het allemaal gebeurde door Fernando. Ik trilde weer helemaal en kon niet geloven dat Marwan mij dit aan deed.

5 maanden later.
'Ik zal u missen mevrouw, bedankt voor alles.' Zei ik. Eindelijk hier weg, ik had hulp nodig zogezegd alleen omdat ik getraumatiseerd werd. Ze dachten ook dat ik een psychopaat was, maar daar ben ik nu van af. Marwan zal boeten over alles wat hij me aan deed, vandaag ga ik terug naar de villa voor het eerst en laatste keer. Ik gaf een knuffel aan een vrouw die me altijd hier gezelschap hield en me niet alleen liet voelen. Wat zal ik haar missen, echt een topper. Sommige mensen zijn meer betrouwbaar dan de mensen die je kent. Ik ging met mijn motor die ze voor me bewaarden zo dat ik niet helemaal ver moest gaan. Ik ging met de motor op weg en reed naar de villa.

Perspectief Marwan.
Ik ben al een tijdje in het villa met Donya,Anis en Marko. De broers van Sara kwamen af en toe bij ons, maar niemand mocht een bezoek nemen bij Sara. Ik heb best wel spijt maar ze had het gewoon nodig, ze was alleen en niemand kon haar begrijpen of helpen.

Perspectief Sara.
Ik kwam aan bij de villa, de tijden die ik hier brachten voelden even goed maar jammer genoeg moest het verpest worden. Ik belde aan en ging wachten tot er iemand open deed, hartkloppingen die ik kan horen. Met de gedachtes van wie er nu zal open doen.. plots deed iemand de deur open en het was.. Anis. Ik keek diep in zijn ogen en hij de mijne, wat heb ik hem gemist. Ik gaf hem een knuffelen en hij gaf me terug. 'Wat heb ik je gemist Sara!! Je weet niet hoelang ik op je wacht.' Zei hij. Tranen barsten en hoeveel pijn ik had kon ik niet beschrijven. Hij aaide aan mijn rug en zei 'Kom maar binnen.' Ik hield hem tegen en zei 'Ik kom maar voor heel even binnen, ik ga hier weg.' Zei ik. 'Wat, hoe bedoel je?' Vroeg hij. Net ging ik antwoorden en toen zag ik Donya en Marwan. Een shock dat ze allebei hadden, niet te geloven.

'D...donya?' Zei Marwan. Ik keek hem aan, vol met duivel in mijn ogen. 'K..kom maar binnen.' Zei Donya. 'Oh, iemand zei het eindelijk.' Zei ik grof, ging binnen en duwde iedereen aan de kant. Ik ging zitten alsof het mijn villa was, maar het is niets meer voor mij. 'Nou, wat is het hier.. niks veranderd.' Zei ik. 'Natuurlijk niet, het blijft zoals het is.' Zei Anis. Marko kwam van boven en ging rennend naar me toe. Hij gaf me een dikke knuffel, gaf het terug en zei 'Wat ben ik blij om je te zien.' 'Ik jou ook Sara.' Zei Marko. 'Nou ik ga heel even iets maken, ik kom zo terug.' Zei Donya. Marwan ging haar ook volgen. Heb het gevoel dat er iets raars is gebeurd, altijd drama.

Donya kwam terug met wat frisse drankjes. Ik heb het gevoel dat ze mijn plek heeft vervangt, na dat ik haar hielp doet ze gewoon dit wat een wijf. Ze kwam naast me zitten en fluisterde 'Ik moet je iets vertellen, kom even mee.' Ik nam een drank en ging even naar boven, naar 'mijn kamer'. Ik ging binnen en alles was hier veranderd, een groot bed? Wat, is er hier een verdommde koppel? Achter kwam Donya ook naar boven en ik keek haar vreemd aan. 'Wat is dit?' Vroeg ik. Ik kwam dichter bij haar en keek haar eng aan. 'S..sara..' zei ze huilend. 'W..wat is er?' Vroeg ik. Het brak best wel men hart maar ik moet niet snel doen... ik moet weten wat er is. 'Ik ben zwanger..' zei ze. Ik keek haar geschrokken aan en zei 'WAT? Van wie?!'

Word vervolgd... stem & VOLG me! 💓