Confessions of a Broken Heart

XI - Rex, His Best Friend

Chapter 11: Rex, His Best Friend

Umuwi muna ako sa bahay nila Ellen nang umagang iyon para maligo at magpalit. Pagkatapos kong makapag-ayos ay napagpasiyahan kong silipin si Rex. Aside from Ellen's boyfriend, he is JM's best friend kaya naging kaibigan ko na rin siya. He's also like a big brother to me. He was a good and nice guy, responsible, kind, sincere, humble and thoughtful.

Kapag nag-aaway o may tampuhan kami ni JM noon, siya ang tumatayong peacemaker namin. Lagi siyang nakasuporta at naka-alalay sa relasyon naming dalawa. I'm also grateful and
thankful to him kasi siya 'yong naging kakampi at karamay ni JM no'ng mga panahon na hindi pa kami nagkaka-kilala. He stayed with him through thick and thin. He's always there for him, kahit ano'ng problema or kahit kailan mo siya kailanganin. He really is the definition of the word best friend.

Nalulungkot rin ako sa kanyang pagkawala. Isa itong malaking dagok hindi lang kay Ellen at sa akin, kundi pati na rin kay JM. I'm sure hindi niya matatanggap at sobra siyang masasaktan kapag nalaman niyang wala na si Rex.

Dahan-dahan akong naglakad papunta sa harapan kung saan nakahimlay si Rex. Ilang sandali pa ay kaharap ko na ang puting kabaong. Banayad akong sumilip. Kumirot ang puso ko dahil sa dumaang sakit at lungkot. Hindi ko pa rin mapaniwalaan ang mga nangyayari. Para pa rin akong nananaginip.

Parang natutulog lamang ang hitsura ni Rex. Payapa at maaliwalas ang kanyang mukha, tila tanggap niya ang kanyang
pagkawala. Pero sa isang bahagi ng isip ko, nabuo ang isang tanong.

Natatanggap nga ba talaga ng mga namatay na ang kanilang pagkawala? O dahil patay na sila, wala na silang choice kundi tanggapin nalang ang kanilang kapalaran?

Unti-unti akong napaluha dahil sa mga naisip. Nagsimula akong mag-alay ng panalangin para kay Rex. Nang matapos ay humihikbing kinausap ko siya. "Rex, I'm sorry.. I'm sorry kasi hindi ko alam kung bakit nangyayari 'to sa atin but I know that God has plans. May plano Siya para sa ating lahat. Though I don't know what they are, I believe in Him because I trust Him. Nalulungkot ako sa pagkawala mo, Rex. You're a very dear friend to us. Honestly, kung magigising si JM at malalaman niya ang pagkawala mo, hindi ko alam kung paano niya tatanggapin 'to. Alam kong sobra siyang malulungkot at masasaktan. You are his best friend, you are family to us.. and we both love you kaya napaka-sakit sa'min ang pagkawala mo.."

"Thank you for everything, Rex. Salamat sa lahat ng tulong at suporta mo sa amin ni JM. Thank you for being a good friend, thank you for all the memories. Salamat kasi hindi mo iniwan si JM lalo na sa mga panahong wala ako at kailangan niya ng taong masasandalan. Salamat sa pag-alalay mo sa kanya sa lahat ng ups and downs ng buhay niya. Thank you for being a big brother to me, sa pagkunsinti sa lahat ng mga kapritso ko noon. Sa pag-intindi sa lahat ng immaturity at insecurities ko. Ikaw lagi ang takbuhan ko kapag kailangan ko ng love and life advices. Ikaw rin ang takbuhan ko kapag nagkakasamaan kami ng loob ni JM. Ikaw ang nagiging tulay para magkaayos at magka-bati kami. Kaya salamat, salamat sa lahat, Rex.."

"Mamimiss kita. Mamimiss ka namin. 'Yong kabutihan at kabaitan mo, mga kakulitan at kalokohan mo, 'yong pag-se-seryoso mo kapag binibigyan mo 'ko ng advice, lahat 'yon, mamimiss ko."

"Don't worry about Ellen. Kami na ang bahala sa kanya. Aalagaan at iingatan namin siya katulad nang ginagawa mo sa kanya. We'll always be there for her. Pasasayahin namin siya, hindi namin siya pababayaan. Gano'n din ang baby mo.. nandito lang kami para sa kanya. Nakakalungkot na hindi mo man lang nalaman na magkaka-anak ka na. Mas nakakalungkot kasi hindi mo na makikita ang magiging anak mo at gano'n din siya.. but we'll shower her or him with love. When the time comes na nakakaintindi na siya, ipapakilala ka namin sa kanya. Kahit sa mga alaala nalang, ipapakilala ka namin sa kanya.. We'll let your child know na isang mabuti tao ang tatay niya.."

Saglit akong huminto dahil sunod-sunod na paghikbi ang pinakawalan ko. Pinahid ko ang mga luha ko bago ko muling pinuno ng hangin ang dibdib ko at saka nagpatuloy. "Rex, can I ask you a favor? For the very last time?"

"Please tell JM to wake up anytime soon. Huwag mo siyang isasama, please? Huwag na huwag mo siyang aayaing sumama sa'yo. Babalik pa siya sa'kin, and it's not his time yet. Okay? Please? I'm here, hinihintay ko siya.. kailangan niya nang bumalik. Kailangan ko siya. Hindi niya 'ko pwedeng iwan. Please, sabihin mo namang gumising siya para sa'kin. Bumalik na siya para sa'kin. Mahal na mahal ko siya! Hindi ko kakayanin kapag nawala siya sa'kin.. so please tell him to come back to me.. Tell him to wake up now and come back to me.."

"Alam kong gagawin mo 'to, Rex. I trust you. Ngayon palang nagpapasalamat na 'ko sa'yo. Thank you, Rex, for doing this
favor. Lagi mong tatandaan na kahit wala ka na, we always love you. And we will miss you. Goodbye, Rex.."

Ilang saglit pa 'kong nagtagal do'n. Nang masigurong naibigay ko na ang aking huling paalam ay muli na 'kong kumilos pabalik ng ospital.

***

Revised: 06.17.2020 / 01:32am