The Cursed (Rise Of The Guardians)

Chapter 16 : Officials

"He's that powerful!?"

"He's damn powerful!"

"Do you want to see him? I can bring you to him if you want. Matagal ka ng pinaghahanap ng mga officials. Pero lagi ka kasing wala, kung saan-saan ka napapadpad. Hindi ka namin mahagilap"

I chuckled. "I don't know" dahil kung alam ko, ako mismo ang pupunta sa harapan nila. Wala akong balak makipagtaguan. Dati pwede pa pero sa sitwasyon natin ngayon? Ayokong unahin ang private na buhay ko kaysa sa ikabubuti ng buong mundo. Kung napagpasyahan nilang patayin ako, wala akong magagawa. Pero lalaban ako no! Hahahaha. I didn't do anything wrong.

"In the name of the officials.. I officially asking for help in defeating your mother"

"That is my plan in the first place but I don't know if I can be a help"

"Your so humble dear.."

"what about the other gods? Who will go to defeat them? They are so strong, you can't compare them to the people in here"

She smirks at me

"That's why you're gathering the guardians, right? Also, the officials can do something about that"- she said proudly and wink at me.

"Tatlong guardians katumbas na ng isang dyosa.."- mahinang sambit ko. Wala akong alam sa lakas nila.. pero hindi ko maiwasang kabahan. "they won't still be the same after they've been defeated, Xynthia"

"you have a point but even though they have no match for a god. Everyone has a limit. Kung magtutulungan, maybe they stand a chance"

"People will be united when it comes to crisis. They will never let themselves conquer with evil"

"We don't know.. not all people are the same"

"Why won't we have a bet?"

"bet for what?"

"We will win"

"that won't work, I know we will"

She smiled..

"So you're helping us?"

"as if I do have a choice"

"you do xynthia, you can let this world be it's downfall"

"kala mo ganon lang kadali"- napanguso ako "Maraming tao ang umaasa sakin, I won't let them down"

Sumulyap ako kay pearl at nahuli kong nakatingin ito sakin. I smiled sweetly.

"I won't break my promise.. I'll save your clan"

~∆~

Queen Elizabeth's POV

Malakas na humiyaw ako pinalo ng unan ang asawa ko. Naiiyak na hinarap ko siya "H-indi ko sinasadya huhuhu" wala akong kasalanan! Parang may sariling utak ang bibig ko at tuloy-tuloy siyang nagsalita. Pakiramdam ko tinraydor ko si Xynthia T_T

"Wag mo ko idamay sakaling magalit siya" - sinamaan ko ng tingin ang asawa ko at tinulak siya na ikinahulog niya sa kama. "You promise me you will be with me for the better and the worst! Tinatakwil mo na ba ko!?"

Pinagbabato ko siya ng kung ano-anong mga bagay na mahawakan ko. Sinangga niya ang mga ito gamit ang braso niya.. pero hindi parin nawawala ang ngise sa labi nito.

"Sapakan nalang tayo ano!?"

"Babae ka ba talaga?"

"Ah ganon, ngayon naman pinagdududahan mo ang pagkakabae ko?"- I glared at him. Nasa gitna ako ng pagluluksa.. pagluluksa sa magiging kamatayan ko. I hope she won't get mad T_T

I can't handle her.. wala dito ang asawa nya huhuhu. Walang makakapagpigil sa galit niya kung sakali. Pero di ko siya masisisi, mabait siya masyado T_T masamang galitin ang taong busilak ang puso.

"Pero kasi... sino ba naman ang matinong tao na pupunta ng madaling araw? Pwede naman niyang paumagahin!"

"that's your fault. Bat ka kasi tumawag ng 11 o'clock ng gabi? Alam mo namang hindi marunong maghintay yon!?"

"WAHHHHHHH HUHUHUHU SINISIGIWAN MO BA KOOO!?"

(SIGH)

"FINE! LET'S DIVORCE! I HATE YOU! I HATE YOU! MAGHIWALAY NA TAYOOO!"

~∆~

Xynthia's POV

Nagteleport ako sa lugar na pinaghulugan namin nung napunta kami sa dungeon. I want to search for Daemon's body.

I don't know his situation but I want to be a help.

I want to do him a favor.

I wonder how many years since he became like that.

Muli akong nagpatihulog sa butas. Wala sanang maghanap sakin. Hindi pa naman ako nagpaalam. Wala namn sigurong matinong tao na pupunta sa kwarto ko ng madaling araw dba? Hehehe sinigurado kong tulog na mga kaibigan ko bago umalis. Ayokong pag-alalahin sila.

Dumaan ang ilang minuto at sa wakas nakarating din ako.

"You again!?"- singhal ng lalaking sumalubong sa mukha ko. Sa gulat ay nahulog ako, una balakang. Napangiwe ako. "Ano problema mo?" ngusong saad ko at tumayo. Pinagpagpagan ko ang pajamas ko. Nakapantulog kasi ako hahahaha. Nakalimutan ko magbihis.

"What the hell!?"- bumaba ang tingin nito sa suot ako "Bat bumalik ka pa?"

"Pake mo? Hahaha"- pabalang na balik ko. Sumama ang tingin nito sakin. Napa peace sign ako. "Ikaw nga walang damit e"

"I'm a demon.. masusunog lang damit ko"

Napatango-tango ako.. at biglang napaisip. I can do something about that.

I change my outfit para walang sagabal at mabilis ako makakilos.

"Gusto mo magka damit?"- napakunot ang noo nito "Hindi ka ba nakikinig?" napahagikhik ako.

"Nakikinig hehehe. I'm just asking you kung gusto mo ba o hindi. Kailan pa naging sagot ang isa pang tanong?"- napanguso ako ng samaan ako nito ng tingin.

What? I'm just trying to help him by doing him a favor.

"Silence means yes?"

"Tss I'm comfortable without clothes. Bear with it"

Nanlaki ang mata ko ng ngumisi siya bigla. Ang weird niya! Promise!

"Luh hahahaha ano kala mo? Hoy mas maganda ang katawan ng asawa ko!"

Napailing siya at bakas sa mukha nito ang hindi makapaniwala. Naaasar na ko sa lalaking to "Meron nga! Meron!"

"Sinong matinong lalaki hahayaan ang asawa niyang gumala ng gabi at sa ganito pang lugar?"

"Hehehehe espesyal ang asawa ko"

"Special my foot tsk"

"Mas espesyal pa sayo!"

"really? "- walang ganang gantong nito.

Batid ko ang walang kainteres niya sa asawa ko! At iyon ang kinaiinis ko!

"Ipapakilala kita sa kanya balang araw! At makikita mo kung gaano kataas ang pagkakaiba mo sa kaniya!"

"tss promises.. without an act. You can't do that, stupid lady. I'm imprison here in this Dungeon"

"h-uh? What do you mean?"

Katulad din ba siya ni daemon?

"Edi siya nalang dadalhin ko ditooo!"😝