Seraphina Brielle Divinagracia
35 | Life is not Fiction
(SPG)
Napalunok ako pagkatapos makita ang nang-aasar na mukha ni Privo.
Suddenly, I can feel my cheeks heat up because of my impulsive stunt seconds ago! I mean, hindi naman nakakahiya ang mga sinabi ko. I clearly said that I accept him, I don't discriminate, and he shouldn't be scared. But I also said that he was my crush... and that his gender slightly concerns me... and he can still call me baby because now, I understand.
Pero ano nga ba ang naintindihan ko? Na bakla siya?
"I'm s-sorry, Privo..." Nilingon ko ang ibang kasamahan niya sa bahay. "I'm so sorry for intruding. Nadala lang ako sa emosyon. I have to go."
Kabado akong humakbang pero hinarangan ulit ako ni Privo. Galit ko siyang tinitigan. Hindi naman ito nagpahuli at gumawa rin ng nanunuksong mukha.
"Why are you apologizing? And we still have to talk about all the things you said... in front of all of us."
Yumuko ako pagkatapos makita ang mga reaksyon nilang lahat. I can't believe that I'm actually in this mess. My poise is gone!
I sighed. "Hindi naman kailangan, Privo. Narinig mo naman ako... nang maayos. At baka makakaistorbo ako sa inyo."
Umiling lang si Isabella at umambang yayakapin ako. But it feels like Sebastian and Amara's holding her back... like they don't want to disturb Privo and I's conversation.
"I heard you well, baby. But you also have to listen to me. Now, I'll change first..." Napatingin siya kina Isabella na kuryuso na ngayon, abala sa bawat salita at galaw namin.
Privo sighed, "And you'll be coming with me upstairs."
Bago pa ako makapag-react ay hinila na ako ni Privo patungo sa ikalawang palapag ng bahay nila. Hindi ko magawang itampal ang kamay niya sapagkat gulat pa rin ako sa mga nangyari.
Did I seriously say all those words to him in front of his family? Well, Amara's not family... but oh my! Sana naman ay lumingon ako! Maybe they heard everything that I said! Nakakahiya!
I touched my forehead and closed my eyes. You're so tackless, Zuri.
Dahil sa mga iniisip ay hindi ko napansin ang pagpasok ko sa isang kwarto kasama si Privo. He let go of me and went somewhere without a word. Namamangha ko lang na inilibot ang mga mata sa lugar.
What a bachelors room, Privo.
Tuluyan na akong pumasok, binabalewala ang pag-iwan niya sa akin. The palette of his room is gray, black, and white. May mga artworks siya sa dingding na malaki, in trios. His U-shaped couch is decorated with black and white pillows. May napakalaki siyang tv, halos kainin na ang haba ng kanyang pader.
I walked to his shelves when a miniature object captured my attention.
May collection pa siya ng iba't ibang gamit. Old cars, Rolex watches, old coins from decades ago, stamps, name it. He also has some books that I heard, are billionaire's must-reads- The 4-hour Workweek, Deep Work, High-Performance Habits...
Tumawid ako sa kabilang divider at namangha pagkatapos makita ang kwarto niya. Everything's almost black and gray. Emo much, Privo?
Napakataas ng dingding niya so his lights look dramatic. His bed is huge, halos sampung tao ang kasya roon. Magaan akong naglakad sa higaan niya at umupo roon.
Napasimangot ako pagkatapos maalala ang pagkakamali kanina.
I should've not rushed in here and say all those words to him. Sana naman ay gumawa nalang ako ng sulat o kaya script... but everything wouldn't feel so raw. Besides, parang okay naman ang mga sinabi ko sakanya and he didn't seem to be insulted or whatever.
![](https://img.wattpad.com/cover/184098393-288-k106063.jpg)
BINABASA MO ANG
Beyond Elegance [Divinagracia Series #1] - COMPLETED
Roman d'amour[COMPLETED] Si Seraphina ay isa lang sa nag-iilan na tagapagmana ng mga Divinagracia. Lumaki siya na may nakasubong ginto sa bawat pagnguya. Sa pag-aaklang na sa kaniya na lahat ay 'di mo aakalaing lubos pala siyang nangangailan ng mas malalim na pa...