Chłopak z obozu

66. Zobaczę co da się zrobić

Rozdział dedykowany jest:
@Kotkowaa
Dziękuję za piękny rysunek!❤️

*Emma*

- Jakim cudem te narkotyki się tutaj znalazły? - Spytała Amanda, równie zmęczona cała tą sytuacją co ja.

- Ktoś pewnie podrzucił. - Odparła Alice.

- Tylko jak się tutaj włamał? - Spytałam.

- Zostawiłam otwarte okno nad łóżkiem. - Jen w pewnym momencie poderwała się z łóżka i wskazała na okno nad jej łóżkiem. - Pamiętacie czy było otwarte jak tu przyszłyśmy?

- Jestem pewna, że gdy przyszłam brać prysznic to wszystkie były zamknięte. - Odparłam.

- Ale zaraz. - Wtrąciła się nagle Alice. - Skoro ten ktoś wszedł przez okno, to po co miałby zamykać swoją jedyną drogę ucieczki? Drzwi przecież były zamknięte. - Dodała.

- Ale raczej nie wszystkie wzięłyście ze sobą klucze. - Stwierdziłam.

- To prawda. - Rzekła szatynka. - Ja zamknęłam drzwi.

- Ja miałam swój w mieście. - Stwierdziłam. - Dziewczyny, sprawdźcie czy macie wasze. - Jen i Ams odruchowo poderwały się z mojego łóżka i zaczęły szperać w swoich rzeczach.

Ja w tym czasie się rozciągnęłam, odczuwając już lekkie zmęczenie. Jest już grubo po pierwszej w nocy, a my w dalszym ciągu dyskutujemy na temat wczorajszego okrycia.

- Mam. - Amanda pokazała swój srebrny przedmiot; poczym od razu schowała go do szafki przy łóżku.

- Nie widzę mojego. - Usłyszałam nagle zaskoczony głos Jen. - Zawsze wkładałam go do futerału na okulary. I nie ma go tutaj.

- A więc, ktoś pożyczył sobie jeden z naszych kluczy. - Wywnioskowała zdenerwowana Alice. - Cudownie. Teraz w każdej chwili ten ktoś może tu wejść i na przykład, no nie wiem.. zabić nas?

- Już nie przesadzaj Alice. - Powiedziałam, z zażenowaniem spoglądając w stronę szatynki.

- To musiało być długo planowane. - Powiedziała nagle Jen, siadając na swoim dawnym miejscu.

- Zdecydowanie. - Wtrąciłam się. - Ktoś wiedział jak skończy się spotkanie narkotyków z organizmem Maksa i jakimś cudem wiedział, że skończy się to przeszukaniem. Jaka jest szansa, że ktoś to przewidział?

- W tym roku są tutaj dwaj chłopcy, którzy dilują tego typu rzeczami. - Odparła Alice. - Było ich trzech, ale dwa lata temu jednego złapali.

- A, co to ma do rzeczy? - Spytała Amanda, poprawiając się na krawędzi łóżka.

- To, że znam ich wystarczająco i stwierdzam, że oni nie zostawiliby tak poprostu swojego towaru na straty. - Wyjaśniła Alice.

- To pewnie..

- A ja mam lepsze pytanie. - Wtrąciłam, tym samym przerywając Jen. - Skoro ten "towar" - Zakreśliłam w powietrzu cudzysłów. - jest aż tak drogi i ważny, to dlaczego ten ktoś zostawił tu taką ilość? Widziałyście chyba ile tego było, co? - Spytałam. - Jeżeli któryś z tych chłopaków, o których mówiłaś Alice sprzedał to z pewnością nie za niską cenę. - Tylko po co ktoś kupowałby narkotyki tylko po to, aby je komuś podrzucić?

- To rzeczywiście jest bez sensu. - Powiedziała Amanda. - Szkoda pieniędzy.

- Alice znasz tych dilerów, prawda? - Dziewczyna tylko kiwnęła głową. - Pogadałabyś z nimi? - Dziewczyna lekko przestraszona wydawała się zastanawiać. - Może, któryś powiedziałby Ci komu ostatnio sprzedał.

- Zobaczę co da się zrobić. - Odparła dziewczyna, po krótkiej chwili ciszy.

- Ciągle jestem w szoku, że komuś chciało się tak namęczyć, aby ten plan doszedł do skutku. - Powiedziała Jen.

- Ja mam to samo. - Odparłam. - Jestem przekonana, że nawet jeżeli nie Amber, to ktoś dostał od niej zlecenie. To jest nie możliwe, żeby ta blondynka nie miała z tym nic wspólnego.

- Nie narobiłaś sobie wrogów poza nią? - Spojrzałam z zażenowaniem na Amandę.

- Prawie cały czas spędzamy razem. - Powiedziałam. - Raczej byście wiedziały, gdyby tak było.

- W sumie masz rację. - Odparła zmieszana szarowłosa. - Dobra, chodźmy już spać. Jutro czeka nas to sprzątanie.

- Gdy skończymy to może pójdziemy do centrum sportu i rekreacji? - Spytałam. - Odkąd wróciłam marzy mi się jakiś relaks sportowy.

- Jasne. - Odparła Alice i wstała z mojej pościeli. - Pójdziemy.

Po chwili wszystkie byłyśmy już na swoich miejscach. Spojrzałam ostatni raz na zegar, wskazujący piętnaście minut po drugiej i wyłączyłam lampkę. W pomieszczeniu zrobiło się przyjemnie ciepło i spokojne. Wygodnie się rozłożyłam i chciałam w spokoju zasnąć, ale coś jakby mi nie pozwalało. Dopiero co byłam taka zmęczona, a teraz nagle co? Poczułam coś jakbym musiała podzielić się tym co właśnie się wydarzyło. Schowałam się całkiem pod kołdrą i ostrożnie wyjęłam telefon. Odblokowałam urządzenie i napisałam do chłopaka.

Isaac Wattson

Ja: Znaleźli u mnie narkotyki.

Po chwili wyłączyłam telefon i schowałam pod poduszkę. Zapowiada się naprawdę ciekawy tydzień...

***

Do moich uszu dotarł dźwięk trąbki, przez który momentalnie moja głowa znalazła się pod poduszką. Poczułam się jakbym dopiero co zasnęła. O co chodzi? Wyjrzałam na zegar spod poduszki. Prawie się zakrztusiłam, widząc godzinę. Po jaką cholerę obudzili nas o szóstej! Spałam ledwo cztery godziny. Nie no już dzisiaj będę totalnie do wyrzucenia. Czyli nici z treningu. Mimo wszystko pójdę odwiedzić Theo. Dawno u niego nie byłam. Mam nadzieję, że za bardzo za mną nie zatęsknił. Dziewczyny zaczęły się krzątać po pomieszczeniu, a ja stwierdziłam, że jeszcze trochę sobie poleżę. W końcu jestem padnięta. Wolno mi. Niestety moja chwila relaksu trwała może z pięć minut. Alice zwlokła mnie z łóżka i kazała się ogarnąć. Gdy tylko łazienka zrobiła się pusta, od razu do niej weszłam. Wzięłam szybki orzeźwiający prysznic i umyłam zęby, później się wytarłam i pierwszy raz na tym obozie, założyłam krótkie jeansowe spodenki, oraz czarną bluzkę na ramiączkach. Ostatnimi czasy jest bardzo gorąco. W mieście aż tak tego nie odczułam. Nawet w cienkim płaszczyku chodziłam. Co ta pogoda taka niewyraźna? Może zbliża się jakiś przełom pogodowy? Kto w mojej sytuacji rozmyśla o pogodzie? Czy tylko ja jestem aż tak nienormalna, żeby to robić? Sama pokręciłam głową na swoje myśli, poczym podeszłam do kosza, by wyrzucić pudełko po kremie. Usłyszałam dziwny szelest w koszu. Wcześniej nie było takiego dźwięku. Ukucnęłam przy pojemniku na śmieci i zaczęłam w nim grzebać. W gruncie rzeczy nic takiego w nim nie było. Kilka chusteczek i pudełek po kosmetykach. Nagle natrafiłam na coś obłego, co w dotyku przypominało plastikową butelkę. Nie mogłam zobaczyć co to, więc zaczęłam powoli to wyciągać. Po chwili moim oczom ukazała się zużyta prezerwatywa, pełna białego proszku. Odruchowo upuściłam przedmiot na podłogę i zdusiłam w sobie krzyk. Ale to obrzydliwe. Kto normalny wkłada narkotyki do zużytego kondomu? Przecież to chore! Muszę zanieść to do pana Arthura. Tylko jak ja to zrobię, żeby przypadkiem nie zwymiotować?