HOOFDSTUK 28

1.6K 30 12
                                        

Zo zijn we dus in de buurt van Oakwood gaan zoeken, maar er was nergens een spoor van Levy te vinden. Het leek Liam een slecht idee om overdag Oakwood in te gaan aangezien het dan gesloten is. Liam zei dat er altijd mensen beveiligen, maar dat er weinig belangrijke mensen zijn overdag. Ik weet nog steeds niet wat er nou was met Dwayne en Liam, maar als ik het zo hoor klinkt het wel alsof we de belangrijke mensen nodig hebben. Wat ik alleen niet snap is waarom ze Levy moeten hebben. Ik hoop niet dat hij dom genoeg was om ruzie te zoeken met een paar grote kerels, maar met Levy weet je het nooit. Ik weet niet eens waarom Kevin met hem heeft gevochten. Ik ga nu maar naar hem toe, als we Levy willen vinden moeten we alles weten...

"Maar Kev, jullie hadden dus serieus ruzie om een meisje? Waarom wist ik niet dat jullie allebei iemand leuk vinden?"

"Nee Lil! Je ziet het helemaal verkeerd. We hadden geen ruzie omdat we haar allebei leuk vinden. Het doet er ook helemaal niet toe, het gaat er om dat we Levy moeten vinden."

Ik wil hem zeggen dat het verhaal wel belangrijk is, maar ik krijg de kans niet eens.
"Hij heeft gelijk Lil. Ik bel wel even wat mensen en dan gaan we er vanavond heen."

"Dat is toch niet nodig Liam, wij zijn er toch." Zegt Kevin.

"Het is beter als ik mijn vrienden gewoon bel."

Ik zie Kevin geïrriteerd naar Liam kijken. "Dat is echt bullshit."

Liam rolt zijn ogen. "Lily lieverd, zorg ervoor dat je vrienden vanavond er netjes uit zien. Ik ga even de stad in, maar ik zorg dat er iemand een jurk bij je komt afgeven." Ik krijg een kus op m'n wang en dan loopt hij weg. Verbaasd blijven Kevin en ik achter. Wat gaat hij doen? Waarom moeten we zo netjes gaan?
Ineens geeft Kevin me een knuffel. Ik kijk hem verbaasd aan. Niet dat het raar is dat hij mij een knuffel geeft, maar het is gewoon even heel random.

"Je hebt tranen in je ogen. Ik weet dat je ermee zit dat Levy vermist is, maar we vinden hem echt wel." Als ik onder mijn ogen voel, merk ik dat ik inderdaad tranen in m'n ogen heb. Ik had het nog helemaal niet gemerkt.

"Lily, Levy geeft om je. Ik weet dat hij je gekwetst heeft, maar hij heeft het nooit zo gewild." De brok in mijn keel slik ik weg, ik knik en loop naar buiten. Na 5 minuten op het stenen muurtje gezeten te hebben, komen de rest van de jongens aanrijden.

"Hey Lil, alles goed?" Brian geeft me een high five. Ik knik langzaam.

"Kim vroeg of ik door wilde geven dat de meiden bij haar omkleden." Deelt Marcus mee.
Ik pak m'n autosleutels uit m'n tas en ga dan naar Kim toe.

Onderweg word ik ineens heel boos. Wat nou klaarmaken bij Kim?! Dit is geen leuk feestje! Onze vriend is ontvoerd! Mijn fucking beste vriend! Ik sla hard op mijn stuur en mijn toeter is duidelijk hoorbaar. Mensen op straat kijken naar mij, maar ik negeer ze. Ik heb het recht om boos te zijn. We moeten Levy terug krijgen!


Hey hey, even een kort hoofdstuk! Ik kon jullie echt niet langer laten wachten dan dit. Ik ga proberen om deze week nog een hoofdstuk te publiceren.

Xoxo,
D

My bad PrinceWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu