اصابتنى لعنة عشقها بقلم ( اسو احمد )

الجزء السادس " خيانه ومكيده "

لما لا يذهب هذا الليل ومعه اكتئبنا و انكسارنا  وخيبت امالنا و .. وتحطيم قلوبنا ، دائما كنت اسمع ان نهاية الحب سيئه جدا وكلها أوجاع وألم ولاكنى لم اعلم انها بهذا السوء ، لا اعلم هل الخطء منى لزرعى حب شخص لا يرانى الا كااخت لهو ام الخطء على من احببت ، وهذه الصديقه أو التى كنت اعدها صديقه لى الم قلبي لخيبته لها أكثر بكثير من حبي الفاشل ذاك  ...

الملابس مبعثره في كل مكان فى الغرفه والفراش على الارض والملابس غير منظمه فى الدولاب وهذه النائمه هناك نصف على السرير والآخر على الارض لتفتح عينيها تعب شديد اخيرا

بتول:-
ااااه ...ااااه " لتمسك رأسها " اااه يانى ياما دماغى هتنفجر من كتر الصداع " لتنهض وتجلس " اااه " لتنظر حولها " ايه إللى حصل فى الاوضه ده ، اااااف وايه الريحه إللى طالعه دى اووووف يابتول اووووف " لتنهض من مكانها " وكمان نمت بالفستان لا بجد كده اوووفر اووى " لتذهب للدولاب " ايه الهدوم الغريبه دى دى كمان ، ثانيه ثانيه " وتلتفت حولها " دى مش اوضتى ، بس دى لو مش اوضتى اوضت مين !؟ وانا ايه إللى جابنى هنا ..

= ههههههههه واخيرا البومه فاقت

بتول بغضب:-
اخرص يا حيوان ده انت إللى ستين بومه

امير :-
يابت انتى مش هتبطلى الدبش ده ، نفسي مره واحده بس تكلمينى عدل بدل السان إللى زي القطر ده 

بتول:-
هو كده لو مش عاجبك اخبط دماغك فى اى حديده

امير :-
اسمها اى حيطه ...

بتول بابتسامه :-
لا حديده علشان نخلص منك على طول يابا

امير :-
جسمى قشعر من حبك فيا ..

بتول:-
ده انا من حبي فيك نفسي ارميك من الدور العشرين ، هتسالنى ليه العشرين هقولك علشان بحب الرقم ده وكمان علشان سمعت ان فى واحد وقع من الدور العشري " ليمسك امير المخده من على الارض ويحدفها بها لتقع على الارض " عاااااا

امير :-
اخرصي بقي شويه صدعتينى ياشيخ... " ليجد المخده فى وجهه " ااااه يا غبيه جبتيها فى وشي اااه " ويمسك وجهه

بتول:-
هااا ولما انت جبتها فى وشى من شويه ووقعتنى على الارض كان حلو صح ، لا يا حبيبى فوق ده انا بتول برضه

امير بهمس :-
استغفر الله العظيم ياربي ، انا مش عارف اهلها ازاى مستحملينها دى

بتول:-
بتقول حاجه ياض ..

امير :-
بقول اتفضي من بيتى من غير مطرود كفايه اوى عليا انى مستحملك من امبارح واحد غيري كان سابك فى الشارع مرميه

بتول:-
امبارح !! ليه هو حصل ايه امبارح " وتحك رأسها قليلا وتنظر اليه " 

امير :-
بتبصيلى كده ليه يابت انتى ، لا لا انا عارفها النظره ده