On İki | 'Kayıp gidiyor gerçekler,'

87 59 187
                                    

Yorumlarınızı, görüşlerinizi lütfen belirtin ve oy vermeyi unutmayın.

İyi okumalar.

'01

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


'01.50 - 29.06.20'

FionaSindy:
• Boğulduğumu hissediyorum.

• İnsanları görmek bana artık bunu hissettiriyor.

• Kalabalık ortamlara katnamıyorum.

• Kalabalığa girdiğimde bir elin boğazıma dayandığını hissediyorum. Bu çok lanet bir şey.

|Konuşmaya katılmak istiyor musunuz?|
Evet / Hayır

ClayBruss:
• Artık insanlardan korkmaya başlamışsın, Fiona.

• Kalabalık olan her yeri seni bunaltıp içindeki kaçma istediğini güçlendiriyor çünkü korkuyorsun.

• Sana şunu söyleyebilirim, kalabalık her zaman korkutacak ama sen kendini kaybetmediğin sürece bu korkunu yenebilirsin.

FionaSindy:
• Bu o tarz bir şey değil, Clay.

• Tam olarak nasıl anlatacağımı da bilmiyorum aslında ama şöyle diyebilirim sanırım.

• Etrafımdaki her şey kayboluyormuş gibi hissediyorum.

• Bunun ne demek olduğunu anlayabiliyor musun?

• Herkes kayboluyor, Clay.

ClayBruss:
• Genelde yalnız mısın, Fiona?

FionaSindy:
• Genelde değil, her zaman yalnızım Clay.

• Ve yalnız olduğumdan hissettiğim şeylerin yoğunluğu artıyor.

• Acı doyumsuz, sevinç yok...

• Bu durum bana zarar veriyor ki zarar veren sadece bunlar da değil.

ClayBruss:
• O kişi,

• Hâlâ sana zarar veriyor mu?

FionaSindy:
• Ne yazık ki onu durdurabilmek mümkün değil.

• Onu durduramazmışım, öyle söylüyor.

• Canımı acıtmak ve beni kötü etkilemek hoşuna gidiyormuş.

• Ben rezil biriymişim, Clay.

• Öyle miyim, bahsettiği kadar kötü müyüm ben?

ClayBruss:
• Öyle değilsin, Fiona.

• Evet, hasta olabilirsin.

• Ama kötü ya da rezil biri değilsin.

• Kötü olabilmek için fazla acı çektin, sana yaptıklarını bu yüzden başkalarına yapamazsın.

FionaSindy:
• Zaten kötüler onlara acı çektirdikleri için kötü olmaz mı?

• Çok acı çektim, belki de bu beni gerçek bir kötü yapıyordur.

ClayBruss:
• Gerçek kötüler acı çektikleri için değil, en güvendiği insanlar tarafından bizzat öldürüldükleri için kötü olurlar.

• Söylesene, Fiona.

• Ne zaman güvendiğin biri tarafından öldürüldün?

FionaSindy:
• Ben artık bu sorulara bir cevap bulamıyorum, Clay.

• Aslına bakarsan ben hiçbir şey de bilmiyorum.

• Bu çok tuhaf değil mi?

ClayBruss:
• Tuhaf olan ne, Fiona?

FionaSindy:
• Gerçek ve hayal kavramına artık sahip olmamam.

• Parmaklarımın arasından kayıp gidiyor gerçekler, Clay.

• Ve ben asla tutamıyorum onları.

• Hiçbir şeyden emin olmayarak hayatta kalmaya çalışmak çok zor.

• Ben devam edebileceğimi düşünmüyorum.

ClayBruss:
• Devam edebilirsin, Fiona.

• Hâlâ düşünebiliyorsun,

• Hâlâ bir şeylerin farkındasın,

• Devam edebilirsin...

• Hatta bu yolun sonuna kadar birlikte devam edeceğiz.

FionaSindy:
• Ama sonra gideceksin, değil mi?

ClayBruss:
• Gideceğim, Fiona.

• Herkes gibi.

ClayBruss konuşmadan ayrıldı.

BÖLÜM SONU

Kitapla ilgili bildirimler için beni takip edebilirsiniz. melisamt1

Hepinize merhabalar, canlarım!

Nasılsınız, yaz tatili nasıl geçiyor?

Bölümü nasıl buldunuz, beğenebildiniz mi?

Umarım beğenmişssinizdir.

İyi zamanlar diliyorum hepinize, sizi seviyorum. Görüşmek üzere.

Ölü Kadının Sanrıları ↬ texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin