Akşamsefası | Texting ✔

0.4

Medya: Mısra Değirmenci.

***

Akın Aydın

Ulan ne kadar yakışıklı bir suratım var. Şu bebek yüzlülüğe bak.

Allah'ım sen beni özene bezene yaratmışsın.

"Ne kadar tatlıyım amk!" dedim kendi kendime.

"Akın sen geri zekalı mısın aq?! Çıkalım şu tuvaletten artık." Kerem'in sesiyle ona döndüm.

"Lan bir dur, şu güzel surata bakmak sevaptır." Gözlerini devirdi.

"Sen gerçekten malsın, kardeşim." Omuz silktim ve saçlarımı düzelttim.

"Ulan Eylül ve Mısra bile bu kadar süslenmiyordur. Ne oluyor oğlum sana? Eskiden bu kadar takmazdın dış görünüşünü," dedi Kerem. Sırıtarak ona döndüm.

"Çünkü artık Mısra var." Kaşlarını kaldırdı şaşkınlıkla.

"Ciddiye mi bindi? Lan benden saklıyor musunuz? Vallaha yazıklar olsun. Tamam tamam, anladım ben."

"Kerem," dedim gözlerimi devirirken. "Henüz bir şey yok. Sadece biraz daha samimi olduk."

"İyi. Tamam." Cevabıyla ofladım.

"Kerem senden bir şey saklar mıyım ben? Sen kardeşimsin benim." Sırıttı.

"Tamam tamam. Affettim." Yanıma geldiğinde ise kaş göz işareti yaptı. "Eee? Ne oluyor?"

"Valla henüz bir şey yok. Ama günden güne daha da yakınlaşıyoruz. Ama bir sıkıntı var."

"Ne sıkıntısı amk? Evlenin, çocuk yapın işte. Ömrümü yediniz." Kerem'in kafasına vurdum bir tane.

"Önce bir dinle şerefsiz!" Oflayıp başını salladı.

"Bir numaradan mesaj geldi. Kim olduğunu bilmiyorum." Kerem gözlerini büyüttü.

"Has! Sapığın mı var?"

"Kerem," dedim homurdanarak.

"Lan sen bana niye hiçbir şey anlatmıyorsun? Allah'ım neler neler kaçırmışım!"

"Kerem sen mal mısın kardeşim? Anlatıyorum işte. Bir sus." Sustuğunda nefesimi dışarı verdim ve devam ettim.

"Beni tanıdığını iddia ediyor. Ayrıca hepimizi tanıyor. Hatta ilk başta Kerem sen misin dedim. Bu şakayı sen de yapmıştın." Kerem başını salladı.

"İyi de kardeşim. Tanıyorsa bizi, biz de etrafımıza bakalım. Şaka yapmak isteyen biridir muhtemelen. Ya da belki de seni seven bir kızdır." Tam ben cevap verecekken Kerem yine konuştu.

"Lan hep sana denk geliyor böyle şeyler. Benim niye anonimim yok lan?!" Gözlerimi devirdim.

"Sen bu beyinle nasıl yaşıyorsun?" deyip kapıya doğru yürümeye başladım. Tuvaletten çıktığımda Kerem de peşimden geldi.

"Kanka numarayı bana ver, ben konuşayım. Belki hayatımın aşkı çıkar lan!"

Bu çocuk şaka gibiydi gerçekten.

"Kerem beynini tak, öyle konuşalım."

"Lan acaba Eylül mü? Eylül de şakalara bayılır." Ona döndüm hemen.

"Eylül de değilmiş sordum."

"Ya o mal kuzeninse?" diye sordu Kerem. Cıkladım.

"O da değil." Bir süre sonra yine konuştu.

"Şimdi senin bölümünden de arkadaşların var. Ama pek samimi değilsiniz. Onu da sen düşüneceksin." Başımı salladım.

"Evet."

"Akın?" Kerem'e döndüm.

"Ya Mısra'ysa?" Kaşlarımı kaldırdım.

"Neden Mısra olsun? Mısra ile zaten konuşuyorum." Omuz silkti.

"Ne bileyim ben? Seçenek sunuyorum." Güldüm.

Bu çocuk iyi ki benim arkadaşım lan. Geri zekalı falan ama iyi çocuk.

"Ya Mısra'nın eski sevgilisi veya belalısıysa? Akın götün tehlikede. Sıçarlar ağzına."

"Kerem?"

"Efendim bebeğim?" dedi bana bakarak. Önüne geldiğimiz amfinin kapısını açtım ve ona tekrar baktım.

"Siktir git kendi dersine." Sırıtarak göz kırptı.

"Sinirlenme aşkım." Yüzümü buruşturdum.

"Şu aşkım kelimesinden nefret eden bir ben miyim?" dedim homurdanarak.

"Hayır," dedi Kerem. "Ben de nefret ediyorum ama sana söylemek aşırı zevkli."

"Neyse," deyip konuyu dağıttı. "Anonim mevzusunu beraber konuşacağız. Ama bölümündekilere bak bugün. Büyük ihtimal bölümden biri." Başımı salladım.

"Ayrıca ben ciddi bir şey olduğunu sanmıyorum. Bu şakalar da bizde gelenek haline gelmiş. Ama önce ben buldum." Kerem'in dediklerine güldüm ve amfiye girdim. Boş bir yere oturup etrafa göz gezdirdim.

Kim olabilirdi ki?

Kerem'e göre yüksek ihtimalle şaka yapmak isteyen biriydi. Ama dediği de aklımı kurcalamıştı.

Mısra veya Mısra'nın çevresinden biri olma ihtimali de vardı. Ama neden?

İç çekip etrafa bakmaya devam ettim. Bu her kimse benden ne istediğini çok merak ediyordum.

***

Bölüm nasıldı bakam?

Oy ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Çok tatlısınız, seviliyorsunuz. 💙